H Ελλάδα τίμησε την Μαρία Κάλλας στην Όπερα της Ρώμης –Οι Ιταλοί διόρθωσαν το «τραυματικό» συμβάν του 1958 , όταν της φέρθηκαν με μίσος και φανατισμό. .Στα πλαίσια των ανάλογων εκδηλώσεων, το πέρασμα που συνδέει το θέατρο με το διπλανό ξενοδοχείο Κουιρινάλε, όπου είχε διαμείνει η θρυλική Ελληνίδα σοπράνο, αποκλεισμένη και πολιορκημένη από ομάδες φανατικών «φιλότεχνων» του 1958,. ονομάστηκε «Μαρία Κάλλας»
Η πρεσβεία της Ελλάδας στην Ιταλία, ο Δήμος της Ρώμης και η Όπερα της ιταλικής πρωτεύουσας, τίμησαν την επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, με ένα ξεχωριστό ρεσιτάλ της υψίφωνου Μυρτώς Παπαθανασίου.
Η εκδήλωση οργανώθηκε από την πρεσβεία μας στο θέατρο «Κοστάντσι» της Όπερας της Ρώμης, το οποίο ήταν κατάμεστο, με πάνω από 1.600 θεατές.
Χαρακτηρίστηκε ως μια συμβολική «επανασυμφιλίωση» της κορυφαίας μας σοπράνου, με το συγκεκριμένο θέατρο, όπου είχε λάβει χώρα ένα «τραυματικό συμβάν»: Στις 2 Ιανουαρίου του 1958, η «Ντιβίνα» είχε αποχωρήσει από την Όπερα της Αιώνιας Πόλης, μετά το τέλος της πρώτης πράξης της Νόρμα, εξαιτίας φωνητικών προβλημάτων.
Η κίνηση αυτή έγινε πρωτοσέλιδο σε όλα τα διεθνή μέσα.
Η Μυρτώ Παπαθανασίου και ο πιανίστας Γιάννης Τσανακαλιώτης αποθεώθηκαν από το κοινό της Ρώμης, με μια μοναδική ερμηνεία και εκτέλεση και άριες όπως Vissi d'arte και Sì, mi chiamano Mimì.
Από τα θεωρεία του θεάτρου παρακολούθησαν το ρεσιτάλ και τέσσερα πολύ γνωστά ονόματα της ελληνικής πολιτικής: οι πρώην πρωθυπουργοί Γιώργος Παπανδρέου και Αλέξης Τσίπρας και οι πρώην υπουργοί Ντόρα Μπακογιάννη και Ευριπίδης Στυλιανίδης, οι οποίοι βρίσκονταν στην Ρώμη για συνεδρίαση της επιτροπής παρακολούθησης των δεσμεύσεων των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Παράλληλα, χθες βράδυ, το πέρασμα που συνδέει το θέατρο με το διπλανό ξενοδοχείο Κουιρινάλε, όπου είχε διαμείνει η θρυλική μας υψίφωνος, ονομάστηκε «Μαρία Κάλλας», με τοποθέτηση ειδικής πλάκας από τον υπεύθυνο του θεάτρου, Φραντσέσκο Τζαμπρόνε, την Ελληνίδα πρέσβη, Ελένη Σουρανή, και τον υπεύθυνο του Δήμου της Ρώμης για πολιτιστικά θέματα, Μιγκέλ Γκοτόρ.
Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗ
Η Όπερα της Ρώμης στις 2 Ιανουαρίου 1958 εγκαινίαζε τη χρονιά με μια φιλόδοξη υπερπαραγωγή. Την «Νόρμα» το Μπελίνι. Ένας απαιτητικός ρόλος του λυρικού θεάτρου για την πρωταγωνίστρια Μαρία Κάλλας με τον οποίο αναμετρήθηκε 87 φορές στην καριέρα της.
Στο τέλος της πρώτης πράξης αποχωρεί για το καμαρίνι της. Μάταια το κοινό, ανάμεσά τους ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Τζιοβάνι Γκρόνκι, όλη η «καλή κοινωνία» της «αιώνιας πόλης» και λάτρεις της όπερας. την περιμένουν για τη δεύτερη πράξη.
Τα ραδιόφωνο μετέδιδε ζωντανά την παράσταση κι έχει διασωθεί η αγχωμένη φωνή του παρουσιαστή, αλλά κι ενός εκπροσώπου του θιάσου που αναγγέλλει: «Για λόγους ανωτέρας βίας η παράσταση θα ματαιωθεί».
Ο Ιταλός πρόεδρος έφυγε αμέσως και δεν άκουσε το πανδαιμόνιο που ακολούθησε. Αποδοκιμασίες, διαμαρτυρίες, με λίγα λόγια χάος.
Στο τρέιλερ της ταινίας του Τομ Βολφ «Η Μαρία Κάλλας εξομολογείται» υπάρχουν πλάνα και ήχοι από εκείνη την παράσταση.
Οι ιταλικές εφημερίδες απέδωσαν την αποχώρηση της 35χρονης, τότε, ερμηνεύτριας στον εκνευρισμό για χλιαρές αποδοκιμασίες από τα... ορεινά στη διάρκεια της παράστασης. Την ενέταξαν μάλιστα στον έντονο ανταγωνισμό με την δική τους σοπράνο Ρενάτα Τεμπάλντι που λόγω της Κάλλας είχε παραιτηθεί από τη Σκάλα του Μιλάνου.
Από την πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Αθηναϊκή»
Η ίδια η Κάλλας υποστήριξε ότι είχε πρόβλημα με τη φωνή της, άλλωστε τον Αύγουστο του '57 είχε ματαιωθεί την τελευταία στιγμή η εμφάνισή της στο Φεστιβάλ Αθηνών χάνοντας την αμοιβή των 4.500 δολαρίων, ενώ κάτι ανάλογο συνέβη και στη Ρώμη.
Το ρεπορτάζ της εφημερίδας Έθνος
Στην παράσταση παρούσα ήταν και η Έλσα Μάξγουελ, η μεγάλη κουτσομπόλα του Χόλυγουντ και φίλη της Κάλλας. Έσπευσε λοιπόν να γράψει σε μια εκατοντάδα και πλέον αμερικανικών εφημερίδων που συνεργαζόταν τα «ανακριβή, γελοία και ηλίθια ρεπορτάζ των ιταλικών εφημερίδων» ανοίγοντας μέτωπο με όλο τον ιταλικό τύπο.
Το θέμα έφθασε και στο ιταλικό κοινοβούλιο όπου για πρώτη φορά Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλιστές διατύπωσαν κοινή άποψη: Ζήτησαν την αποπομπή της Κάλλας από τη Σκάλα του Μιλάνου και την απαγόρευση εμφανίσεων στη χώρα.
