1.«Και ο Θεός έπλασε τη Bébé». Υπήρξε η απόλυτη Γαλλίδα bombshell, η επιτομή της θηλυκότητας, η μούσα των μεγαλύτερων καλλιτεχνών. Η πρώτη που φόρεσε ballet flats στον δρόμο, φωτογραφήθηκε το 50′ με μπικίνι στις Κάννες και ισορρόπησε μεταξύ απροκάλυπτης σεξουαλικότητας και ακαταμάχητης ελευθερίας. Τα ατημέλητα ξανθά μαλλιά της και το μαύρο eyeliner έγιναν το σήμα κατατεθέν της.
«Χάρισα τα νιάτα μου και την ομορφιά μου στους άντρες. Θα χαρίσω τη σοφία και την εμπειρία μου στα ζώα», έχει δηλώσει η Brigitte Bardot.
Σήμερα, όμως, υπό το πρίσμα του κινήματος #MeToo, πώς βλέπει τα πράγματα η απόλυτη Γαλλίδα σταρ; Είναι αλήθεια ότι η Brigitte Bardot -αρκετά χρόνια πριν- γύρισε την πλάτη στην κινηματογραφική της καριέρα για να γίνει ακτιβίστρια για τα ζώα, ενώ δώρισε μεγάλο μέρος της περιουσίας της για τα θύματα κακοποίησης.
Αλλά η διάσημη ηθοποιός δεν ξεχάστηκε ποτέ. Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1953, ο Τύπος συμφώνησε: «Τους επισκίασε όλους»
Υπήρχαν... «ταραχές» όπου κι αν πήγαινε - όταν επισκεπτόταν τον Πικάσο, το 1956, ή στη Βενετία, το 1958, όταν 300 εικονολήπτες βυθίστηκαν στη βάρκα τους. Ένα αεροπλάνο χάραξε τα αρχικά της στον ουρανό. Η Brigitte Bardot ήταν φρέσκια και ερωτικά προκλητική.
Εμφανίστηκε στη διεθνή σκηνή τη δεκαετία του '50, την ίδια εποχή με τη «Λολίτα» του Ναμπόκοφ.
Κανείς δεν είχε δει ποτέ κάποια σαν την Μπαρντό δημοσίως - οι θηλυκές καμπύλες, η κοριτσίστικη αλογοουρά ή η χαλαρά μαζεμένη τούφα από τα ξανθά μαλλιά της, το φτηνό πουκάμισο δεμένο κάτω από το μπούστο της...
Ο Τζον Λένον είχε μια αφίσα της στο ταβάνι της κρεβατοκάμαράς του. Το 1957, ιερείς στη Νέα Υόρκη έλεγαν στους ανθρώπους να μην βλέπουν τις ταινίες της. Το Βατικανό, το οποίο έξι χρόνια αργότερα κατηγόρησε την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον για ακολασία, καταδίκασε την Μπαρντό ως «κακιά».
Η νιότη και η ενέργεια της Μπαρντό, που επιδεικνύονταν στη μεσογειακή λιακάδα, θεωρούνταν ξεδιάντροπες, διεφθαρμένες. Η σάρκα της ταυτιζόταν με την αμαρτία.
Γεγονός είναι ότι η εικόνα της ηθοποιού, στα περιοδικά και στην οθόνη, απέφερε στη Γαλλία περισσότερα έσοδα από τις εξαγωγικές πωλήσεις των αυτοκινήτων Renault. Ήταν η πιο διάσημη στη Γαλλία μετά τον Σαρλ ντε Γκωλ. Ο Andy Warhol είπε ότι η Bardot ήταν «μία από τις πρώτες γυναίκες που ήταν πραγματικά μοντέρνα». Και έτσι ήταν.
Σπάνια φορούσε κοσμήματα. Δεν την ενδιέφεραν τα διαμάντια ή τα αρώματα. Φορούσε ballet flats ή περπατούσε ξυπόλητη. Ο κόσμος πήγαινε στον κινηματογράφο για να τη δει με μπικίνι. Η Μπαρντό επιδείκνυε τη μέση και τον αφαλό της, κάτι που ο αμερικανικός κώδικας Hays, ο οποίος εφάρμοζε αυστηρό ηθικό έλεγχο στις ταινίες, προσπαθούσε να καταστείλει. Στις ταινίες της, η Μπαρντό είναι μια απόλαυση με φαρδιές πιτζάμες, τζιν, ψάθινα καπέλα και παλτό.Τα φουστάνια της έχουν βαθύ ντεκολτέ.
Η Μπαρντό παραμένει σημαντική ως είδωλο της μόδας, ως μια φιγούρα, εντελώς απρόσιτη στους κοινούς θνητούς. Το 1959, για παράδειγμα, αποτέλεσε την έμπνευση για την κούκλα Barbie, καθώς και για τον χαρακτήρα της Barbarella, που υποδύθηκε στην κινηματογραφική μεταφορά η Jane Fonda. Η Britney Spears θα μπορούσε να είναι μια σύγχρονη αντίστοιχη, ή η Claudia Schiffer και η Kate Moss. Όσον αφορά όμως στην εποχή της, η Μπαρντό ήταν μοναδική, γιατί ξαφνικά αποτέλεσε «αντίδοτο» στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, γι' αυτό και είπε με τόσο συναίσθημα: «Ζω σαν να πρόκειται να πεθάνω ανά πάσα στιγμή».
Αρνήθηκε κατηγορηματικά τις προσκλήσεις στο Χόλιγουντ. Παρά τα όσα ισχυρίζονταν για την ανέμελη εικόνα της, στο παρασκήνιο δεν φαινόταν ανέμελη.
Γεννήθηκε σε μια μάλλον άκαμπτη και τυπική παριζιάνικη οικογένεια, με τον πατέρα της ιδιοκτήτη εργοστασίων. Έδερνε την κόρη του αν της έπεφταν πιάτα. Υπήρχε ένα μεγάλο διαμέρισμα στην πόλη, ένα σπίτι για το Σαββατοκύριακο στην εξοχή, ένα εξοχικό στο Σεν Τροπέ. Η Μπαρντό παρακολουθούσε μαθήματα χορού, τα οποία συνέβαλαν στη στάση του σώματός της. Σε αντίθεση με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ ή τη Μέριλιν Μονρόε, δεν είχε ποτέ προβλήματα βάρους.
Μέχρι το 1948, η Μπαρντό ήταν μοντέλο καπέλων για το «Elle». Σε ηλικία 15 ετών, ήταν στο εξώφυλλό τους. Με στόμφο και σκανταλιάρικο βλέμμα, φωτογραφήθηκε από το «Paris-Match» λίγο αργότερα.
Σε ηλικία 17 ετών, γνώρισε τον Roger Vadim. «Με κοίταξε, με τρόμαξε, με προσέλκυσε. Δεν ήξερα πια πού βρισκόμουν». Για να ξεπεράσει τις γονεϊκές αντιρρήσεις για τη σχέση, η Μπαρντό επιχείρησε να αυτοκτονήσει, βάζοντας το κεφάλι της στο φούρνο. Παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της, τον ηθοποιό Ζακ Σαρριέ, το 1959, μόνο και μόνο επειδή ήταν έγκυος στον γιο τους Νικολά.
Η Μπαρντό θα προτιμούσε μια έκτρωση, αλλά η προοπτική ήταν πολύ σκανδαλώδης, πόσο μάλλον παράνομη. «Θέλω να μην υπάρχει καμία υποκρισία, καμία ανοησία για την αγάπη», είπε σκληρά και εξομολογήθηκε ότι αμέσως μετά τον τοκετό: «Άρχισα να ουρλιάζω, παρακαλώντας τους να μου τον πάρουν. Δεν ήθελα να τον ξαναδώ ποτέ».
Ο γιος της μεγάλωσε από την οικογένεια του Charrier. Μεγαλώνοντας, έζησε μια ζωή για την οποία η Μπαρντό δεν είχε ιδέα. Το 1984, όταν παντρεύτηκε ένα νορβηγικό σούπερ μόντελ, η μητέρα του δεν προσκλήθηκε στον γάμο. Δεν είχαν καμία επαφή μέχρι το 1996, όταν εκείνος την πήγε στα δικαστήρια για παραβίαση της ιδιωτικής ζωής για όσα είχε γράψει γι' αυτόν σε ένα βιβλίο. Η Μπαρντό υποχρεώθηκε να του καταβάλει αποζημίωση. Έκτοτε, μητέρα και γιος συμφιλιώθηκαν. Πολλοί εραστές ήρθαν και έφυγαν - μεταξύ των οποίων ο τραγουδοποιός Sacha Distel και ο ηθοποιός Warren Beatty.
«Πάντα αναζητούσα το πάθος», εξήγησε η Μπαρντό. «Γι' αυτό ήμουν συχνά άπιστη. Όταν το πάθος έφτανε στο τέλος του, ετοίμαζα τη βαλίτσα μου».
Ο Serge Gainsbourg έγραψε το τραγούδι «Je T'aime Moi Non Plus» μετά την περιπέτειά του με την Bardot. Ένας συμπρωταγωνιστής που δεν κατάφερε να βρει την εύνοια, έστω και για λίγο, της Bardot ήταν ο Sean Connery. «Ποτέ δεν υπέκυψα στη γοητεία του», είπε.
Ο τρίτος γάμος της Μπαρντό ήταν με έναν πλούσιο Γερμανό, ο οποίος αυτοκτόνησε το 2011.
Η ηθοποιός βρήκε την αγάπη που έψαχνε στα ζώα. Είχε 220 γάτες, 30 σκύλους, 250 κατσίκες και αμέτρητα κουνέλια και γαϊδούρια. Παραχώρησε το σπίτι της στη βόρεια κεντρική Γαλλία για να γίνει ένα καταφύγιο ζώων - που ονομάστηκε Ίδρυμα Μπριζίτ Μπαρντό. Διεξήγαγε εκστρατεία κατά της θανάτωσης φώκιας στον Καναδά, της θανάτωσης δελφινιών στις Νήσους Φερόες και της τύχης των πολικών αρκούδων στην Αλάσκα.
Τα σχόλια και οι προσβολές της Μπαρντό την έχουν οδηγήσει συχνά στα δικαστήρια, ιδίως καθώς επιμένει ότι «βαρέθηκε να βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο αυτού του πληθυσμού, ο οποίος μας καταστρέφει, καταστρέφει τη χώρας και επιβάλλει τις συνήθειές του».
Ο τέταρτος σύζυγος της Μπαρντό ήταν πρώην σύμβουλος της Ζαν-Μαρί Λεπέν. Η Μπαρντό δεν συμπαθεί τους ομοφυλόφιλους και κατηγορεί τους κυνηγούς με τα όπλα τους ως μεθύστακες και πρωτόγονους.
Σπάνια για σταρ, δεν ενδιαφέρεται για αισθητικές επεμβάσεις, λέγοντας: «Όταν βρίσκομαι μπροστά στην κάμερα, είμαι απλά ο εαυτός μου».