Ο γαλάζιος βουλευτής δηλώνει ότι τάσσεται κατά της ρύθμισης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Ορισμένα ΜΜΕ ανεβάζουν στο αριθμό 40 τους βουλευτές αυτής της κατηγορίας.
Κατά της διάταξης που αφορά τον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια τάσσεται ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κώστας Καραγκούνης, εξηγώντας πως διαφωνεί κάθετα με το θέμα της τεκνοθεσίας.
Απαντώτας σε σχετικό ερώτημα, για τις δηλώσεις του Μάκη Βορίδη ότι δεν θα χάσει «η Βενετία βελόνι» αν αποχωρήσει από την κυβέρνηση, εκφράζοντας την διαφωνία του στο νομοσχέδιο, ο γαλάζιος βουλευτής σχολίασε πως εκείνος εάν ήταν στην θέση του υπουργού Επικρατείας θα έφευγε από την κυβέρνηση.
Εξηγώντας τους λόγους της διαφωνίας του ο κ. Καραγκούνης σημείωσε ότι «φέρνει συνολικά την τεκνοθεσία, θέμα στο οποίο διαφωνώ κάθετα. Ακούω με σεβασμό τα επιχειρήματα. Τα νομικά θέματα μπορούν να βελτιωθούν μέσα από το σύμφωνο συμβίωσης. Μπαίνουμε σε νομικές ατραπούς που είναι δύσκολες».
Προσέθεσε ακόμη, σχετικά με την παρένθετη μητρότητα για την απόκτηση παιδιού από ομόφυλα ζευγάρια ανδρών «λέμε ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να γίνουν σκεύη αναπαραγωγής και μέσα από το νόμο θα γίνει και αυτό...».
Βορίδης στο ΒΗΜΑ: «Και να φύγω, δεν θα χάσει η Βενετιά βελόνι»
Ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης μιλά για τη στάση που θα κρατήσει στο θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, λέει ότι έχει έτοιμη την παραίτησή του και επιχειρηματολογεί γιατί είναι κατά του νόμου που έχει προκαλέσει αναταράξεις στη ΝΔ.
Ο Μάκης Βορίδης δεν είναι ο «τσεκουράτος» ακροδεξιός που επιμένουν να περιγράφουν οι αριστεροί αντίπαλοί του. Είναι ο χαλαρός τύπος που εμφανίζεται στους τηλεοπτικούς δέκτες, λίγο σαν να τα έχει δει όλα και λίγο σαν να τα βαριέται όλα. Οχι ότι δεν έχει κατασταλαγμένες απόψεις και μάλιστα σκληρά δεξιές. Απλά δεν βρίσκει τον λόγο να τσακώνεται για αυτές. Ο Βορίδης είναι μελετημένος στην ιδεολογία του, δύσκολα θα τον κοντράρει κάποιος με επιχειρήματα αμφιθεάτρου, έχει στρατηγική σκέψη, ηγετική παρουσία και αρκετοί εντός της ΝΔ τον αντιμετωπίζουν ως «spare» για ώρα ανάγκης. Γιατί διατάραξε τη βολή του ως υπουργού Επικρατείας για ένα θέμα που διχάζει τη ΝΔ αλλά δεν αποτελεί μείζον ζήτημα για την ελληνική κοινωνία, δηλώνοντας ότι δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών με κόστος ακόμα και την παραίτησή του;
Σε συνεννόηση με τον Μητσοτάκη;
«Ε, δεν θα χάσει η Βενετιά βελόνι! Θα αναλάβει κάποιος άλλος. Μια δουλειά είναι και αυτή, στις δουλειές συμβαίνουν διάφορα» δηλώνει με μεγάλη άνεση που θα δικαιολογούσε όσους υποψιάζονται ότι ίσως βρίσκεται σε συνεννόηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη προκειμένου να εκτονωθούν οι αντιδράσεις στο κόμμα. Οσο και αν το αποδραματοποιεί ο ίδιος, δεν είναι τόσο απλό για τον Πρωθυπουργό να χάσει έναν υπουργό που «κάνει παιχνίδι» στη Βουλή – δεν έχει και πολλούς – και να υποχρεωθεί σε μία ακόμα διορθωτική κίνηση στην κορυφή της κυβερνητικής πυραμίδας μέσα σε 6-7 μήνες.
Αποδόμηση με νομικά επιχειρήματα
Ο Βορίδης έχει τον τρόπο να κάνει αντάρτικο χωρίς να φαίνεται ότι κάνει αντάρτικο. Γιατί δεν μένει μόνο στην έκφραση της διαφωνίας του ούτε επιχειρεί ηρωική έξοδο από την κυβέρνηση. Είναι ο μόνος που αποδομεί ένα προς ένα τα επιχειρήματα, συμπεριλαμβανομένων των πρωθυπουργικών, για την ανάγκη θεσμοθέτησης του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών.
Τα δικά του επιχειρήματα είναι νομικά: Το επιχείρημα υπέρ της ισότητας ετερόφυλων και ομόφυλων ζευγαριών δεν ισχύει, επισημαίνει, και επικαλείται απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έπειτα από προσφυγή ομόφυλου ζεύγους εξαιτίας της άρνησης δημάρχου να το παντρέψει. Το δικαστήριο απεφάνθη, συνεχίζει, ότι δεν υπάρχει προσβολή της Αρχής της Ισότητας γιατί η νομοθεσία είναι διαπλασμένη να προστατεύει την οικογένεια και όχι τα ομόφυλα ζευγάρια.
Τα ομόφυλα ζευγάρια δεν είναι οικογένεια; Κατά τον Βορίδη, με τον οποίο συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία της ΝΔ, οικογένεια είναι η παραδοσιακή που φέρνει στον κόσμο παιδιά με μπαμπά και μαμά.
Εξίσου ανίσχυρο είναι και το «ρομαντικό» επιχείρημα «αφού αγαπιόμαστε γιατί να μην παντρευτούμε;». Ο Αστικός Κώδικας, συνεχίζει, είναι παγερά αδιάφορος για τα συναισθήματα, θέτει τους όρους της συνύπαρξης σε έναν γάμο με βασικό άξονα την προστασία της οικογένειας με παιδιά.
Η προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών
Για εκείνον δεν ισχύει ούτε το επίμαχο επιχείρημα για την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών που υπάρχουν σε ομόφυλες οικογένειες, στο οποίο, όπως είπε ο Πρωθυπουργός, βασίστηκε για να προχωρήσει στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Ο υπουργός Επικρατείας θεωρεί ότι πρόκειται για ένα ανούσιο δάνειο από την ιδεολογική φαρέτρα των δικαιωματιστών της Αριστεράς. Τα παιδιά που χάνουν τον βιολογικό γονιό τους θα μπορούσαν να συνεχίσουν να ζουν με τον/τη σύντροφο του μπαμπά ή της μαμάς τους αν η κυβέρνηση έφερνε στη Βουλή ένα μαχητό τεκμήριο για την ανάθεση της επιμέλειας στον επιβιώσαντα σύζυγο.
Η υιοθεσία, η παρένθετη μητέρα και η δικηγορία
«Αυτό θα ψήφιζα πρώτος εγώ», δηλώνει. «Αλλά», προσθέτει, «δεν καταλαβαίνω από πού έχουν το δικαίωμα τα ομόφυλα ζευγάρια να αποκτούν παιδιά. Για την υιοθεσία υπάρχουν ήδη ουρές πολλών ετών στα ιδρύματα για τα ετερόφυλα ζευγάρια, επειδή εφαρμόζονται κριτήρια, δεν δίνονται παιδιά οπουδήποτε». Οσο για την παρένθετη μητέρα, «ο νόμος επιτρέπει αυτή την επιλογή μόνο όταν υπάρχει βεβαιωμένος ιατρικός λόγος». Για διαφωνούντα πολιτικό ο Βορίδης εμφανίζεται πολύ καταρτισμένος στο ζήτημα. «Εχω πελάτες ομόφυλα ζευγάρια στο δικηγορικό γραφείο μου που έρχονται για τέτοια ζητήματα, γνωρίζω πολύ καλά τα νομικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν», λέει αφοπλιστικά, αφήνοντας τον συνομιλητή του να παλεύει με τα ερωτήματα στο μυαλό του. Γιατί επιλέγουν τα ομόφυλα ζευγάρια έναν δικηγόρο που ομολογημένα αντιτίθεται στα πιστεύω τους και γιατί εκείνος τα εκπροσωπεί; «Επειδή είμαι πολύ καλός δικηγόρος και εκείνοι θέλουν να κερδίσουν την υπόθεσή τους. Από τη στιγμή που υπάρχει ένας νόμος τον εφαρμόζω, δεν με νοιάζει πώς και γιατί ψηφίστηκε» εξηγεί.
Η κομματική πειθαρχία και η υπουργική δέσμευση
Ο Βορίδης δεν είναι περίπτωση επαγγελματία γκρινιάρη, στην πραγματικότητα ουδέποτε διεκδίκησε αξίωμα με τον πιεστικό τρόπο άλλων πολιτικών ούτε έχει ιστορικό διαφωνιών με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το αντίθετο, ανέλαβε πολλές δύσκολες αποστολές και τις υπηρέτησε χωρίς να βγάλει άχνα. Αυτή είναι η μοναδική φορά που βρίσκεται απέναντι. Αξίζει το θέμα αυτό για να φέρει σε δύσκολη θέση τον Πρωθυπουργό; «Η φροντίδα όλων μας, και η δική μου, είναι να μην προκαλέσουμε κυβερνητική κρίση. Θα κινηθούμε στο ήπιο κλίμα της συνέντευξης του Πρωθυπουργού» απαντά. Από τα συμφραζόμενα γίνεται αντιληπτό ότι υπουργοί και βουλευτές πήραν μια ανάσα μετά την παραδοχή του Κ. Μητσοτάκη ότι η αποχή είναι μια «αξιοπρεπής στάση» και ότι τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου έχουν απλώς «αυξημένη δέσμευση». Οι βουλευτές ξέφυγαν από το αγκίστρι της κομματικής πειθαρχίας, για τους υφυπουργούς το περιβάλλον είναι θολό, οι υπουργοί μάλλον περιμένουν μεγαλύτερη επιείκεια.
Το σενάριο του «αρχηγού των εθνικοπαραφρόνων»
Αν ο Πρωθυπουργός ζητήσει παραιτήσεις, ο Βορίδης έχει δηλώσει ότι έχει έτοιμη τη δική του. «Προς το παρόν δεν μου ζήτησε κανένας τίποτα. Θα δούμε» απαντά. Αν απελευθερωθεί από τα κυβερνητικά δεσμά, μήπως θα λοξοκοίταζε προς τον χώρο της πέραν της ΝΔ Δεξιάς, η οποία διαθέτει ψηφοφόρους αλλά είναι πολυδιασπασμένη και ακέφαλη; Τα σενάρια αυτά του προκαλούν γέλιο. «Τώρα στα γεράματα; Πέρασε ο καιρός, αυτά τα κάνεις νέος». Θεωρεί ότι ο χώρος αυτός απαρτίζεται από οντότητες με διαφορετικές αντιλήψεις και προτάγματα που δεν αντιστοιχούν με τα ζητούμενα της κοινωνίας, συνεπώς είναι δύσκολο να ενοποιηθεί. Κατηγορηματικά, δεν βλέπει τον εαυτό του ως «αρχηγό των εθνικοπαραφρόνων».
Μήπως τον βλέπει ως μελλοντικό αρχηγό της ΝΔ; Κατά την άποψή του ο Κ. Μητσοτάκης έχει ενσωματώσει τα βασικά αιτήματα της δεξιάς ατζέντας, Μεταναστευτικό, άμυνα, ασφάλεια, μείωση φορολογικών συντελεστών, επιχειρηματικότητα, άρα δεν έχει αφήσει κενό προς τα εκεί. «Προσωπικά, δεν θέλω να ξαναδώ την Αριστερά στην κυβέρνηση, όλοι στηρίζουμε τον Μητσοτάκη και γι' αυτό θα κερδίζει συνέχεια». Στη ζωή, όμως, όλα έχουν ένα τέλος και η πρωθυπουργία Μητσοτάκη δεν εξαιρείται.
«Οταν έρθει η ώρα θα δούμε τι θα κάνουμε με τη ΝΔ» λέει αφήνοντας το θέμα της διεκδίκησης της προεδρίας του κόμματος μισάνοιχτο. Γιατί αμέσως προσθέτει ότι ο χρόνος είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για εκείνον που σήμερα είναι 59 ετών. Κατανοητό, αλλά ο Αντενάουερ έγινε καγκελάριος στα 73 του και ο Μπάιντεν πρόεδρος των ΗΠΑ στα 77 του. «Αν μας τύχει στα 80 μας να κάνουμε ακόμα αυτή τη δουλειά, τι να πω;» σχολιάζει με τον ειρωνικό τρόπο, από τον οποίο δεν εξαιρεί ούτε τον εαυτό του.