Αποδείχθηκε ότι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα τελείως διαφορετικό κόμμα από την τότε ΝΔ.
- Διπλή ήττα Τσίπρα και για ορισμένους βαριά, επώδυνη και χωρίς προοπτική ισχυρής ανάκαμψης στην αριστερή παράταξη και του ΣΥΡΙΖΑ και της «Νέας Αριστεράς»..Ο ηγεμονικός τρόπος της αξίωσης του, στο παραπέντε του Συνεδρίου και ο όλος χειρισμός κατάντησε την δήθεν «ατομική βόμβα Τσίπρα» σε απλή φούσκα, στρακαστρούκα.
Απέτυχε να πείσει τους συνέδρους να αυτοακυρωθούν, να διαλυθούν προς διεξαγωγή εκλογών για νέα όργανα και για να ηγεσία. Απέτυχε να πείσει για την αρχηγική μοναδικότητα της Ο. Γεροβασίλη, ενώ επιπλέον αρνήθηκε-απαξίωσε να παραστεί ο ίδιος στο Συνέδριο.
Γενική η συμφωνία ότι το Συνέδριο του κόμματος, εξελίχθηκε σε μεγάλη πολιτική και προσωπική ήττα του Αλ. Τσίπρα, αποκομμένου πολλαπλά από την πραγματικότητα (κομματική και ευρύτερη), θέλοντας να ακυρώσει την αρχηγία Κασσελάκη, πριν πέντε μήνες δικού του εκλεκτού για νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ.
2..Ο Στ. Κασσελάκης θα προσπαθήσει να κάνει όποιες αλλαγές μπορέσει για να φέρει το κόμμα πιο κοντά στα μέτρα του, θα συνεχίσει να επενδύει στην αδιαμεσολάβητη επαφή με τη βάση, και θα αναζητήσει πρόσωπα που μπορούν να τον βοηθήσουν να ενισχύσει την αξιοπιστία του. Ακόμα, θα επιμείνει στην ψηφιακή καμπάνια και θα κάνει όσα περισσότερα ταξίδια μπορεί για να συναντήσει όσο το δυνατόν περισσότερους πρώην ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Η τριάδα που κατέθεσε την πρόταση για ματαίωση των εσωκομματικών εκλογών (Σ. Φάμελλος, Ν. Παππάς, Γ. Τσίπρας) θα προσπαθήσει να διατηρήσει και να διευρύνει την επιρροή της στον κομματικό μηχανισμό, κρατώντας στάση ουδετερότητας απέναντι στον Στ. Κασσελάκη και τους ορατούς δελφίνους (Γεροβασίλη, Τεμπονέρα).
Η εσωκομματική αντιπολίτευση θα απαιτήσει τη συλλογικότερη λειτουργία του κόμματος με τακτικές συνεδριάσεις ενός οργάνου που θα λειτουργεί σαν «πρωινός καφές» ώστε να αποφεύγονται αιφνιδιασμοί και πρωτοβουλίες/αποφάσεις που δεν ανταποκρίνονται στη βούληση της πλειοψηφίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα μεταθέσει για μετά τις ευρωεκλογές τα εγκαίνια του ινστιτούτου που στήνει (όπως έχει τη δυνατότητα ως πρώην πρωθυπουργός) για να μην αναγκαστεί να παρέμβει ξανά στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τότε και θα περιμένει τη συντριβή του Στ. Κασσελάκη για να επανέλθει ως εγγυητής της ενότητας και της προοπτικής ανάκαμψης του ΣΥΡΙΖΑ.
3.Οι απώλειες και πάλι Ν. Παππά, βουλευτών και πολλών στελεχών.
Ο Νίκος Παππάς κατάφερε να ελέγξει όλες τις εξελίξεις στην Κουμουνδούρου. Και σε επιτυχή συντονισμό με τους Σ. Φάμελο και Γ, Τσίπρα (που έκανε κριτική στον εξάδελφο τέως αρχηγό ότι κακώς δεν παρέστη στο Συνέδριο) . Με κοινή πρωτοβουλία να μην οδηγηθεί το Συνέδριο σε εκλογές, όπως απαιτούσε ο Αλ. Τσίπρας και μάλιστα υπέρ της Γεροβασίλη ως νέας προέδρου. Διπλή ήττα. Παρά τη ευλογία-στήριξη Τσίπρα στην υποψηφιότητα αυτή μόνο μία βουλευτής τάχθηκε ανοικτά υπέρ της κανένας άλλος. Ούτε οι δύο Ευρωβουλευτές (Ακρίτα, Αποστολάκης) που είχε επιλέξει προσωπικά ο ίδιος ο κ. Τσίπρας,.
Τελικά, στην αναμέτρηση αυτή, οι περισσότεροι βουλευτές εγκατέλειψαν-αγνόησαν τον πρώην αρχηγό και τάχθηκαν φανερά ή παρασκηνιακά με το κ. Κασσελάκη. Παράλληλα ο δήθεν κυμαινόμενος κ. Παππάς κινήθηκε ευέλικτα, καθώς χρησιμοποίησε τις εκάστοτε πλειοψηφίες και απέφυγε να ταυτιστεί με καταδικασμένες μειοψηφίες. Έπαιξε άριστα τον ρόλο του
Κυανοπώγωνα υιοθετώντας ένα προφίλ (τηρουμένων των αναλογιών βεβαίως), Φλωρεντίνου αξιωματούχου σε μία αμφίσημη σχέση με την ισχύ του παπικού κατεστημένου. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο ο Αλέξης Τσίπρας υποτίμησε τη δυνατότητα του να ανατρέψει τα στατιστικά δεδομένα εντός του κορμού της Κουμουνδούρου. Ο Νίκος Παππάς τελικά ήλεγχε το 4ο συνέδριο από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η διεξαγωγή του.