Δεν χρειάζονται πολλά για να στηθούν ψηφιακά ρινγκ και δεν απαιτείται να ανατρέξουμε στο παρελθόν για να πειστούμε ότι κατά τη λαϊκή θυμοσοφία «έχουμε λυμένο πάντα το ζωνάρι για καβγά».
Η ανέξοδη πολεμική ρητορική που έχει αναπτυχθεί γύρω από την αξιολόγηση του τραγουδιού το οποίο θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Eurovision αναδεικνύει για μια ακόμη φορά την ευκολία να τοποθετούμαστε σε εύκολα ζητήματα.
Πολύ σοβαροφανής πρόταση για να αποδώσει επακριβώς το τι γίνεται από τα μπαρουτοκαπνισμένα πληκτρολόγια. Να επιχειρηματολογούμε δηλαδή σε επίσημους τόνους και με την έπαρση του ειδικού για το ποιος μπορεί να αντιγράφει, για παράδειγμα, συλλαβές «τα – τα – τα – τα».
Ενα από όσα χρέωσαν στη Μαρίνα Σάττι και το «Zari» της. Σαν ανέκδοτο ακούγεται όμως, ναι, ειπώθηκε και αυτό. Δεν ήταν το μοναδικό ασθενές σημείο του κομματιού με το οποίο η δημοφιλής καλλιτέχνις θα εμφανιστεί στo Μάλμε της Σουηδίας στις 11 Μαΐου, μετά τη νίκη της χώρας στον διαγωνισμό του 2023, με το τραγούδι «Tattoo» της Λορίν.
Στο τραγούδι που δίχασε τα social media – εκεί γίνεται όλος ο ντόρος – τη μουσική συνέθεσε η ίδια η Μαρίνα Σάττι, μαζί με τους OGE, Kay Be, Nick Kodonas, Jay Stolar, Gino The Ghost και Jordan Palmer, ενώ τους στίχους μαζί της έγραψαν οι VLOSPA, OGE και Solmeister.
Μια πολυσυλλεκτική προσπάθεια η οποία αποτυπώνεται και στο ύφος της τραγουδίστριας αλλά και στην ιστορία που επεδίωξε να αφηγηθεί: «Είπα στον εαυτό μου ότι έχεις μία ευκαιρία, 3 λεπτά. Ποιο θες να είναι το αποτύπωμα που θες να αφήσεις; Μία μπαλάντα ή ένα δυναμικό κομμάτι, να έχει ενέργεια, ταμπεραμέντο; Και πάντα κατέληγα στο δεύτερο».
Αποτύπωση τάσεων
Είναι όμως κάτι παραπάνω από μια προσπάθεια εκρηκτικής παρουσίας. Η Σάττι με την παρέα της επιχείρησε, όπως τονίστηκε από ψύχραιμη μερίδα της ψηφιακής κοινότητας, να αποτυπώσει τάσεις της εποχής, ήχους σημερινούς, με αναφορές σε ό,τι κυριαρχεί στην ελληνική πραγματικότητα.
Εκείνη που καταγράφεται και αφορά, ας μη γελιόμαστε, την πλειονότητα που φιλοθεάμονος κοινού. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχει μεγάλη δόση αλήθειας το σχόλιο που αναρτήθηκε «τόσο το τραγούδι όσο και το κλιπ είναι ωδή στην κιτσοβαλκανίλα. Αυτό παράγουμε και αυτοί είμαστε», ή «απόλυτα ειλικρινές και συντονισμένο με τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις της ερμηνεύτριάς του, το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που το γέννησε, το κοινό που στοχεύει, τον θεσμό που διαγωνίζεται».
Η Μαρίνα Σάττι και οι συνδημιουργοί έφτιαξαν το παζλ της κλείνοντας το μάτι στην ελληνική πραγματικότητα. Για κάποιους, όπως επισημάνθηκε στο πεδίο των σόσιαλ, που ενοχλήθηκαν από το βίντεοκλίπ επειδή τόλμησε «να δείξει κατάμουτρα αυτό που πραγματικά είναι η σύγχρονη Ελλάδα και τρόλαρε τη μεγάλη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας οι Ελληνες, ήταν ασόδυο. Για όλους τους άλλους που ζούμε στο 2024 και δεν μας νοιάζει η γνώμη των άλλων κόντρα σε κάθε στερεότυπο, ούτε ωραιοποιούμε τις εικόνες για την κοινωνική και πολιτισμική ταυτότητά μας, ήταν εξάρες».
Δύο απόψεις
Αξίζει όμως να σταθεί κανείς στην άποψη ανθρώπων του χώρου, όπως ο μουσικός, συνθέτης και ενορχηστρωτής Θωμάς Κωνσταντίνου ο οποίος τονίζει: «Μ' αρέσει πολύ το τραγούδι της Μαρίνας Σάττι γιατί είναι μια καλλιτέχνις η οποία ξέρει πού απευθύνεται.
Γνωρίζει ότι αφορά έναν ποπ διαγωνισμό – όχι και τον πρώτο του κόσμου – και έφτιαξε ένα αφήγημα πολύ ταιριαστό για τη διοργάνωση αυτή, κρατώντας την αισθητική της, την οποία εγώ βρίσκω μεταμοντέρνα. Το τραγούδι της έχει πολλές αναγνώσεις. Είναι απολύτως προβοκατόρικο κομμάτι απέναντι σε κάποιους εσωτερικούς κύκλους που νομίζουν ότι ο κόσμος κινείται από το Παγκράτι μέχρι το Μετς. Αυτό που περιγράφει – με ειρωνεία πιστεύω – στο «Zari» η Μαρίνα Σάττι είναι η Ελλάδα. Ολα τα άλλα είναι εξαιρέσεις».
Ο Leon of Athens, από την άλλη, μιλώντας από το Λονδίνο όπου βρίσκεται, μας λέει: «Η Μαρίνα είναι από τα πιο ταλαντούχα και εργατικά άτομα που έχω γνωρίσει στον χώρο της μουσικής. Δεν χρειάζεται τις διορθώσεις ή τις υποδείξεις κανενός. Της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία και είμαι σίγουρος ότι θα σκίσει!».