«Και ο πρωτοετής φοιτητής της νομικής γνωρίζει ότι μόνο η Βουλή είναι αρμόδια για την άσκηση δίωξης κατά υπουργών» είπε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
Και να ήθελε η δικαιοσύνη δεν θα μπορούσε να έχει συγκαλύψει για τα Τέμπη υπογράμμισε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη για το όλο θέμα , μόνης αρμοδιότητας της Βουλής δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας που είναι η πλειοψηφία, για την άσκηση δίωξης σε βάρος του Κώστα Καραμανλή.
Η Γεωργία Αδειλίνη μιλώντας στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, όταν ρωτήθηκε από την Ιωάννα Μάνδρου για το κατά πόσο η δικαιοσύνη έχει συμβάλλει στη συγκάλυψη ευθυνών πολιτικών προσώπων, απάντησε:
«Οι επικρίσεις αυτές ιδίως όταν εκπορεύονται από πολιτικούς και νομικούς κύκλους γίνονται εκ του πονηρού για να εμπλέξουν τη δικαιοσύνη σε ζητήματα ποινικής ευθύνης υπουργών που δήθεν οφείλει να διερευνήσει και σκοπίμως δεν το πράττει». Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου συνέχισε λέγοντας ότι «και ο πρωτοετής φοιτητής της νομικής γνωρίζει ότι μόνο η Βουλή είναι αρμόδια για την άσκηση δίωξης κατά υπουργών, υφυπουργών κλπ για ποινικά αδικήματα που διέπραξαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».
Η Γεωργία Αδειλίνη τόνισε ότι «σε οποιαδήποτε έρευνα συναντήσει δικαστικός ή εισαγγελικός λειτουργός στοιχεία ποινικής ευθύνης υπουργού υποχρεούται αμελλητί να τα διαβιβάσει στη Βουλή χωρίς να μπορεί να τα αξιολογήσει. Δεν μπορεί να τα κρίνει. Και να ήθελε η δικαιοσύνη, δεν θα μπορούσε να έχει συγκαλύψει.
Οι μηνύσεις που έχουν υποβληθεί στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου κατά πολιτικών προσώπων για την υπόθεση των Τεμπών, έχουν διαβιβαστεί αμελλητί στη Βουλή».
Εξήγησε πάντως με σαφήνεια ότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν εμποδίζει από το να καταδικαστούν υπουργοί.
«Οι διατάξεις, ανεξάρτητα την άποψη που έχει ο καθένας από εμάς για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών και την ποινική ευθύνη, οι διατάξεις του 86 του Συντάγματος διατρέχουν τα ελληνικά συντάγματα από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και υπάρχουν στο ελληνικό Σύνταγμα από το 1975. Καμία κυβέρνηση δεν εισηγήθηκε την αναθεώρησή τους» είπε και συμπλήρωσε:
«Τέτοιες διατάξεις για την ποινική ευθύνη υπουργών και τη βουλευτική ασυλία, ασυλίες υπάρχουν στα περισσότερα κράτη του κόσμου και όχι μόνο, και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και αποσκοπούν στην απρόσκοπτη άσκηση των καθηκόντων τους. Ο νόμος δεν εμπόδισε να καταδικαστούν στις τελευταίες δεκαετίες πολλοί υπουργοί».
Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου όταν κλήθηκε να τοποθετηθεί για την αποκάλυψη της Μαρίας Καρυστιανού, ότι δηλαδή την είχε παραπέμψει να στην εκκλησία, είπε: «Διαψεύδω κατηγορηματικά ότι αντί να διαβεβαιώσω οποιανδήποτε συγγενή προσέφυγε σε εμένα σε ότι θα κάνουμε ό,τι απαιτεί η δικαιοσύνη, τον παρέπεμψα να βρει παρηγοριά στην εκκλησία. Διαψεύδω κατηγορηματικά ότι συμπεριφέρθηκα με αυτόν τον κυνισμό που μου αποδίδεται».
Την ίδια στιγμή εμφανίστηκε κατηγορηματική για την άποψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,ότι υπάρχει παρέμβαση στην ελληνική Δικαιοσύνη.
«Αναφέρεται σε πλειάδα υποθέσεων που είναι εκκρεμείς στην ποινική δικαιοσύνη και παρεμβαίνοντας κατά τρόπο που αντιβαίνει σε βασικές αρχές του δικαίου, στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών, στην αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας. Διατυπώνει κρίσεις για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου που εκκρεμεί στη χώρα μας σε δεύτερο βαθμό, διατυπώνει κρίσεις για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Καραϊβάζ που ερευνάται, αμφισβητεί τις επιδόσεις της χώρας μας στη δίωξη και έρευνα σοβαρού επιπέδου αδικημάτων διαφθοράς, για τα οποία όμως έχουμε καταδίκες» σημείωσε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
Η Γεωργία Αδειλίνη εμφανίστηκε ενοχλημένη για τις επικρίσεις που δέχεται η Δικαιοσύνη, λέγοντας ότι αυτό συμβαίνει επειδή πλήττονται διάφορα συμφέροντα και καταγγέλλοντας τα «ανεξέλεγκτα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
«Η Δικαιοσύνη ανέκαθεν δέχεται επικρίσεις και πάντα θα δέχεται τέτοιες. Αυτό απορρέει από την ίδια της τη φύση της. Οι δικαστικές αποφάσεις πολλές φορές πλήττουν συμφέρονται, οικονομικά, επιχειρηματικά, συντεχνιακά τα οποία ανάλογα με τη δυνατότητα που έχουν, πρωτοστατούν σε τέτοιου είδους επικρίσεις.
Η ιδιομορφία της εποχής μας είναι ότι η κοινωνία, και όχι μόνο η ελληνική, ολισθαίνει σιγά σιγά προς τον λαϊκισμό, στο πλαίσιο του οποίου αναπτύσσεται ένα κοινό περί δικαίου αίσθημα, το οποίο διαμορφώνεται από ΜΜΕ, πολιτικούς και κυρίως εσχάτως από ανεξέλεγκτα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δηλαδή αυτό το κοινό περί δικαίου αίσθημα διαμορφώνεται από συμφέροντα ποικίλα και ανώνυμες μάζες που υπηρετούν διάφορες σκοπιμότητες. Δυστυχώς στο όνομα αυτού του κοινού περί δικαίου αισθήματος, που υπομονεύει τη δικαιοσύνη, κρίνονται και επικρίνονται δικαστικές ενέργειες και αποφάσεις. Το φαινόμενο είναι ανησυχητικό γιατί αν συνδυαστεί και με άλλα δείχνει ότι τείνει στην κοινωνία τείνει να επικρατήσει ο άκρατος λαϊκισμός ο οποίος αποτελεί προστάδιο του αυταρχισμού που απειλεί τη δημοκρατία» επεσήμανε η Γεωργία Αδειλίνη.