Οι εικόνες των Ουκρανών νεαρών να συλλαμβάνονται την ώρα που επιχειρούν να διαφύγουν τα σύνορα για να αποφύγουν να πολεμήσουν έκαναν προ ημερών τον γύρο των διεθνών ΜΜΕ. Όπως φαίνεται από την συχνότητα του φαινομένου, δεν ήταν κάτι το μεμονωμένο, αλλά αντιθέτως, η κορυφή του παγόβουνου σε έναν κουρασμένο από τον πόλεμο πληθυσμό ο οποίος μάχεται επί σχεδόν 2,5 χρόνια.
Τις αιτίες αυτής της κατάστασης επιχειρεί να σκιαγραφήσει το Politico σε μακροσκελή ανάλυση που υπογράφει ο Jamie Dettmer, ανταποκριτής του ευρωπαϊκού Μέσου στο Κίεβο. Ο Dettmer παραθέτει όλες τις παραμέτρους που τον οδήγησαν στο συμπέρασμα να τιτλοφορήσει το άρθρο του ως «Η Ουκρανία οδεύει προς τον πόλεμο» και είναι, όπως σημειώνει, κάτι πολύ παραπάνω από την κόπωση.
Ο αρθρογράφος του Politico σημειώνει μεταξύ άλλων πως ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν είναι πιο κοντά από ποτέ στον στόχο του αφού τους τελευταίους μήνες οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν ολοένα και περισσότερα κέρδη στα πεδία των μαχών την ώρα μάλιστα που off the record, οι Ουκρανοί αξιωματούχοι περιμένουν νέες απώλειες το ερχόμενο καλοκαίρι.
Παράλληλα, ο διεθνής παράγοντας παίζει σημαντικό ρόλο, αφού οι καθυστερήσεις στις παραδόσεις οπλικών συστημάτων και ειδικά επιθετικού εξοπλισμού καθιστά το έργο του ουκρανικού στρατού ακόμη πιο δύσκολο. Την ίδια ώρα, με μελανά χρώματα περιγράφει την πτώση του ηθικού στον ουκρανικό πληθυσμό, αφού όπως λέει, από εκεί που σχηματίζονταν μεγάλες ουρές για την εθελοντική στρατολόγηση, πλέον αυτές εξαφανίστηκαν και οι νεαροί άνδρες επιχειρούν είτε να φύγουν από τη χώρα, ή ζουν μία απόλεμη ζωή πηγαίνοντας σε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης.
Η απαισιόδοξη κατακλείδα στο άρθρο του Politico:
..................Οι νέοι Ουκρανοί αποφεύγουν την επιστράτευση
Ομολογουμένως, η Ουκρανία δεν διαφέρει από τις γειτονικές της ευρωπαϊκές χώρες, όπου πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μεγάλος αριθμός πολιτών θα αρνιόταν να στρατολογηθεί ακόμη και αν τα έθνη τους δέχονταν επίθεση. Αλλά η Ουκρανία είναι η χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο. Μια τέτοια υπαρξιακή μάχη δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς την κινητοποίηση ολόκληρου του έθνους.
Και όμως, καθώς η σύγκρουση συνεχίζεται, οι Ουκρανοί που ζουν στο Κίεβο και στο κέντρο και τα δυτικά της χώρας - μακριά από τις γραμμές του μετώπου - φαίνεται ότι κατά κάποιο τρόπο είναι έτοιμοι να ανεχθούν τον πόλεμο που μαίνεται στα ανατολικά, αρκεί να μπορέσουν να επιστρέψουν στην κανονική τους ζωή.
Ως εκ τούτου, υπάρχει η αποφυγή της στράτευσης: οι υποψήφιοι νεαροί στρατεύσιμοι βρίσκουν άλλα πράγματα να κάνουν με τον χρόνο τους, μαζεύονται σε χιπστερικά μπαρ και τέκνο κλαμπ αργά το απόγευμα.
Ο Βιτάλι Κλίτσκο, ο πρώην πρωταθλητής πυγμαχίας βαρέων βαρών που τώρα είναι δήμαρχος του Κιέβου, δήλωσε ότι καταλαβαίνει γιατί οι άνθρωποι θέλουν να επιστρέψουν στην κανονικότητα, υποστηρίζοντας ότι αυτό είναι υγιές. Είπε στο Politico ότι η επιθυμία να επανέλθουν οι καθημερινές δραστηριότητες ήταν μια έκφραση προκλητικότητας απέναντι στις προσπάθειες του Πούτιν να κουράσει τον λαό.
Ίσως και να είναι έτσι. Αλλά αντιμέτωπος με έναν αδυσώπητο εχθρό, ο οποίος οδηγεί το πλεονέκτημά του απέναντι σε έναν κακώς εξοπλισμένο στρατό, μια τέτοια χαλαρή στάση φαίνεται υψηλού κινδύνου.
Όπως διαπίστωσε ο εκδιωχθείς αρχιστράτηγος της Ουκρανίας Zaluzhny με κόστος, οι ορθολογικές προειδοποιήσεις ότι τα πράγματα μπορεί να μην εξελιχθούν καλά μπορεί να βάλουν σε μπελάδες τους σχολιαστές και τους αναλυτές. Αλλά η αναστολή της κριτικής σκέψης δεν θα κερδίσει ούτε αυτόν τον πόλεμο.
Η Δύση πίστεψε υπερβολικά στις κυρώσεις, πιστεύοντας ότι αυτές θα φέρουν τη Ρωσία σε πειθαρχία. Υπήρξαν επίσης ευσεβείς σκέψεις για τους Ρώσους που στράφηκαν εναντίον του Πούτιν λόγω των αριθμών των απωλειών ή ελπίδες ότι μπορεί να εκδιωχθεί με πραξικόπημα στο Κρεμλίνο. Αντ' αυτού, η οικονομία της Ρωσίας παρέμεινε ανθεκτική και ο Πούτιν ενίσχυσε τη θέση του στην εξουσία.
Είναι αλήθεια ότι πριν από την έναρξη της εισβολής του 2022, ο Ρώσος ηγέτης μπορεί να παραπλανήθηκε από τους αδέξιους επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του και να πίστεψε ότι ένας σύντομος πόλεμος θα προσέφερε μια γρήγορη νίκη.
Αλλά ο Πούτιν έχει την πολυτέλεια να περιμένει. Τον περασμένο μήνα απένειμε στον εαυτό του άλλη μια εξαετή θητεία ως πρόεδρος. Μπορεί να συμβιβαστεί με ένα αδιέξοδο: Το να κρατήσει την Ουκρανία κολλημένη ανάμεσα στη νίκη και την ήττα, αποκλεισμένη τόσο από το ΝΑΤΟ όσο και από την ΕΕ, θα ισοδυναμούσε με νίκη.
Και τι θα έκανε μια αδιέξοδη σύγκρουση στην ανθεκτικότητα της Ουκρανίας;
Η πρώιμη έκρηξη πατριωτικού ενθουσιασμού που είδε τα κέντρα επιστράτευσης να κατακλύζονται από εθελοντές έχει εξανεμιστεί. Υπολογίζεται ότι 650.000 άνδρες σε ηλικία μάχης έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους, οι περισσότεροι περνώντας λαθραία τα σύνορα.
Πριν από δύο χρόνια, τα τρένα που έφευγαν από την Ουκρανία μετέφεραν σχεδόν αποκλειστικά γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους για να αναζητήσουν καταφύγιο. Αυτή την εβδομάδα, περίπου το ένα τρίτο των επιβατών ενός τρένου που μετέφερε τον ανταποκριτή μας εκτός της χώρας ήταν άνδρες σε ηλικία μάχης. Με κάποιο τρόπο είχαν καταφέρει να πάρουν χαρτιά παραίτησης για να φύγουν.
Στο προεδρικό γραφείο του Ζελένσκι, οι υπάλληλοί του επιμένουν ότι εξακολουθούν να είναι θετικοί. Αλλά ότι η δυτική βοήθεια, ιδίως το πακέτο στήριξης ύψους 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων που είχε καθυστερήσει επί μακρόν ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, δεν μπορεί να περιμένει για πολύ ακόμη.
Τι θα κάνει ο Πούτιν αν η Ουκρανία δεν λάβει τη δυτική βοήθεια που χρειάζεται για να νικήσει; "Θα κατέστρεφε εντελώς τα πάντα. Τα πάντα", δήλωσε ο Ζελένσκι. Οι ουκρανικές πόλεις θα μετατραπούν σε ερείπια, εκατοντάδες χιλιάδες θα πεθάνουν, είπε. "Οι άνθρωποι δεν θα τρέξουν να ξεφύγουν, οι περισσότεροι από αυτούς, και έτσι θα σκοτώσει πολύ κόσμο. Πώς θα μοιάζει λοιπόν; Πολύ αίμα".