Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2024  05:48:47

Αφού αρνήθηκε το πριγκηπικό του τίτλο επί βασιλείας στην Ελλάδα.….Πέθανε ο άλλοτε «πρίγκιπας Μιχαήλ της Ελλάδος και της Δανίας», καλός λογοτέχνης Μισέλ Ντε Γκρες (1939-2024). Κύριο

Είχε καλή φήμη ως καλλιεργημένου ανθρώπου στους κοινωνικούς κύκλους επιχειρηματιών και των εφοπλιστών κυρίως, μαζί με την εικαστική σύζυγό, φέρονται να ζούσαν μια επιλεκτική, πάντα περιορισμένη ζωή, χωρίς τη συνηθισμένη κοσμικότητα και δημοσιότητα.

Σε ηλικία 85 ετών, τελείωσε τη ζωή του, σε νοσοκομείο των Αθηνών, ο τέως πρίγκιπας Μιχαήλ της Ελλάδος και της Δανίας, ο οποίος είχε καταξιωθεί ως ιστορικός και λογοτέχνης με το ψευδώνυμο Μισέλ Ντε Γκρες.
Ηταν ο μοναδικός εν ζωή εγγονός του Γεωργίου του Α' καθώς ο πατέρας του ο πρίγκιπας Χριστόφορος, ήταν ο πέμπτος υιός του βασιλιά ενώ η μητέρα του ήταν η Φραγκίσκη της Ορλεάνης, από τον οίκο των Βουρβόνων.

Συνεπώς, παρότι συνομήλικος, ήταν θείος του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου και της βασίλισσας της Ισπανίας Σοφίας αργότερα.. Συνδεόταν συγγενικά με τους οίκους γαλαζοαίματων της Γηραιάς Ηπείρου, με ένα πριγκηπικό τίτλο σκιώδη, χωρίς αντίκρισμα, χωρίς δυνατότητες οικονομικές παντρεύτηκε την εικαστική( ζωγράφος, γλύπτρια, σκηνογράφος βοηθός του Γιάννη Τσαρούχη) Μαρίνα Καρέλλα, κόρη του βιομήχανου Θεόδωρου Καρέλλα, με την οποίαν απέκτησαν δύο θυγατέρες, την Αλεξάνδρα και την Ολγα.

Έχασε τον πατέρα του μόλις ήταν μόλις ενός έτους, μεγάλωσε στο Μαρόκο και την Ισπανία και ύστερα σπούδασε στη Γαλλία αλλά πάντοτε λάτρευε την Ελλάδα και την ιστορία της. Έτσι ήρθε για να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, υπηρετώντας στο Σώμα Ιππικού – Τεθωρακισμένων, διέμενε για μεγάλα διαστήματα στην Ελλάδα, ακόμα και μετά το βασιλικό πραξικόπημα του 1967 και την έκπτωση της βασιλείας το 1974, ενώ τα τελευταία χρόνια μοίραζε τον χρόνο του ανάμεσα στην πατρίδα μας στη Κηφισιά και άλλες χώρες.

Εραστής της Ιστορίας και της Λογοτεχνίας ο Μιχαήλ γνώρισε μεγάλη διεθνή αναγνώριση ως συγγραφέας με βιβλία, τα οποία έγιναν μπεστ σέλερ καθώς συνδύαζαν τη γνώση του για την ιστορία με την λογοτεχνική πλοκή.
Η καριέρα του ξεκίνησε το 1970 και εργαζόταν καθημερινά είτε γράφοντας, είτε κάνοντας έρευνα για τα ιστορικά θέματα που τον απασχολούσαν σε μια τεράστια ποικιλία από την Ελλάδα, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως τους Λουδοβίκους και τους Τσάρους.

Από την δική μας Μπουμπουλίνα ως την Ιωάννα της Λοραίνης μπορούσε να ισορροπεί τα αφηγήματά του στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αλήθεια και την φανταρία.

2.Ειδικότερα, νυμφεύτηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1965 στην Αθήνα τη Μαρίνα Καρέλλα, ζωγράφο, γλύπτρια και σκηνογράφο, μαθήτρια του Γιάννη Τσαρούχη. Ο γάμος αυτός αναγνωρίσθηκε από τον βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄ της Ελλάδας, αφού πρώτα ο Μιχαήλ παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του στον ελληνικό θρόνο. Με το γάμο του έφυγε από το Τατόι και ζούσε με τη σύζυγό του στο Μαρούσι. Με την Μαρίνα Καρέλλα απέκτησαν δύο παιδιά:

• Αλεξάνδρα, γενν. 15 Οκτωβρίου 1968, παντρεύτηκε τον Νικόλαο Μιρζαγιάντζ και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Τιγκράν και τον Δαρείο.

• Όλγα, γενν. 17 Νοεμβρίου 1971, παντρεύτηκε τον 2ο εξάδελφό της Πρίγκιπα Αίμονα, γιο του Αμεντέο δούκα της Αόστης. Ο Αίμων (ιταλ. Αϊμόνε) είναι γιος της Ειρήνης, κόρης του Κωνσταντίνου Α΄ της Ελλάδας. Η Όλγα είναι δισεγγονή και ο Αϊμόνε τρισεγγονός του Γεωργίου Α΄ της Ελλάδας. Έχουν τρία παιδιά, τον Ουμπέρτο, τον Αμαντέο και την Ισαβέλλα πρίγκιπες της Σαβοΐας.

Έχει εκδώσει πάνω από 20 βιβλία, ιστορικές βιογραφίες και μυθιστορήματα. Γαλλική εφημερίδα τον αποκαλούσε, τη δεκαετία του 1980, «συγγραφέα των αεροποριτ-σέλερ»[14], με την έννοια του ότι δεν υπήρχε επιβάτης αεροπλάνου, που να μην είχε μαζί του το περίφημο μυθιστόρημα «La nuit du serail», την ιστορία της μικρής Γαλλίδας Αιμέ Ντυμπύκ, που την έπιασαν οι πειρατές και έφθασε να γίνει βαλιντέ-σουλτάνα, δηλαδή βασιλομήτωρ (μητέρα του σουλτάνου). Δύο εκατομμύρια αντίτυπα έχει πουλήσει ως τώρα αυτό το ιστορικό μυθιστόρημα. Έχει παντού διαβαστεί πολύ - και στην Ελλάδα. Στη Γαλλία οι περισσότεροι αναγνώστες νομίζουν, ότι το Michel de Grèce είναι απλώς ένα συγγραφικό ονοματεπώνυμο.

Η περιπέτεια της γραφής άρχισε για τον Μιχαήλ στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με ιστορικά δοκίμια ή ιστορικές βιογραφίες. Ένα δοκίμιο για την Ατλαντίδα, μια βιογραφία του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Α΄ Κομνηνού, ένα δοκίμιο για τον Ναπολέοντα Α΄ με τίτλο «Ο δράκος• όταν ο Ναπολέων έκανε την Ευρώπη να τρέμει», που εκνεύρισε πολύ τους Γάλλους και μια βιογραφία του Λουδοβίκου ΙΔ΄ με τον ειρωνικό τίτλο «Η ανάποδη όψη του ήλιου», ήταν από τα πρώτα βιβλία του. Και από την ιστορία πέρασε στο ιστορικό μυθιστόρημα με έναν τρόπο σχεδόν φυσιολογικά επαγωγικό. Κάνοντας τις έρευνες για τον Ναπολέοντα έπεσε πάνω στην Αιμέ Ντυμπύκ. Τον ενδιέφερε η περίπτωσή της και όπου δεν έβρισκε στοιχεία συμπλήρωνε τις «τρύπες» με τη φαντασία του. Αργότερα διαπίστωνε την παράξενη λεπτομέρεια: κάτι που είχε επινοήσει, ήταν τελικά αληθινό. «La fiction rejoint la verité» («Η μυθοπλασία συναντά την αλήθεια»).

Ακολούθησαν ιστορικά μυθιστορήματα για τη μαχαρανή του Τζάνση, για τη Θεοδώρα, για τη Μπουμπουλίνα (που προκάλεσε και ένα ελληνικό -ερωτικό- σκάνδαλο), για τον τελευταίο σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ Β΄, όπου υποστηρίζεται ότι δεν ευθυνόταν για τη σφαγή των Αρμενίων, για την αυτοκράτειρα Καρλότα του Μεξικού, που έζησε 60 χρόνια μέσα στην τρέλα, τώρα για την Ιωάννα της Λωρραίνης, που την παρουσιάζει όχι ως αμόρφωτη βοσκοπούλα, αλλά ως νόθα κόρη κάποιου άρχοντα. Αλλά από όλους τους ήρωές του αγάπησε περισσότερο τη μαχαρανή του Τζάνση, που πολέμησε τους Άγγλους και είχε πλούσια ερωτική ζωή. Ο Μιχαήλ έμεινε τρεις εβδομάδες στην Ινδία, σε μια απομονωμένη περιοχή, έξω από το τουριστικό κύκλωμα, όπου δούλεψε ως εθνολόγος για να συγκεντρώσει στοιχεία. Καθώς οι Άγγλοι είχαν κάψει όλα τα αρχεία, στηρίχθηκε στην πλούσια προφορική παράδοση για τη μαχαρανή. Τώρα, για να ξεκουραστεί, όπως λέει, δουλεύει για ένα glamorous book με θέμα τα Αυτοκρατορικά ρωσικά κοσμήματα.

Το κοινό του στη Γαλλία είναι κυρίως γυναίκες, από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Εκ φύσεως σεμνός, δεν παίρνει μέρος στα πάρτι υπογραφών και θεωρεί καλύτερες κριτικές τους επαίνους των αναγνωστών του. Από την άποψη αυτή, όπως έχει και ο ίδιος δηλώσει, το τιμητικότερο από όλα τα βραβεία με τα οποία έχει τιμηθεί, είναι το βραβείο των αναγνωστριών του περιοδικού «Elle». Άλλωστε, όπως υποστηρίζει, στη Γαλλία δεν υπάρχει συστηματική κριτική του είδους του ιστορικού μυθιστορήματος, που αυτός κάνει. Στην τηλεόραση εμφανίζεται σπάνια και πιστεύει, ότι στη Γαλλία «πουλάς» καλύτερα με τη δημοσιότητα του ραδιοφώνου, παρά με αυτή της τηλεόρασης.

Σύμφωνα με τον Πρίγκιπα Μιχαήλ, ιδανικοί αναγνώστες του είναι ο εκδότης του Μπερνάρ Φιξό -που είναι και εκδότης του Κριστιάν Ζακ, του πιο επιτυχημένου συγγραφέα ιστορικών μυθιστορημάτων σήμερα στη Γαλλία, με θέματα από την Αρχαία Αίγυπτο- και η σύζυγός του Μαρίνα Καρέλλα. Δουλεύει συνεχώς και δεν διακόπτει το γράψιμο περισσότερο από δέκα ημέρες. Δουλεύει το πρωί και σε κάθε βιβλίο κάνει τρία ή τέσσερα γραψίματα. Στο πρώτο γράψιμο βαραίνει περισσότερο η ιστορική αλήθεια. Στα επόμενα γραψίματα, και φυσικά στην τελική εκδοχή, βαραίνει περισσότερο το μυθιστόρημα.

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline