Την πρώτη του επίσκεψη στο Άγιον Όρος προκειμένου να αναλάβει επισήμως καθήκοντα ως Διοικητής της περιοχής, πραγματοποίησε ο Αλκιβιάδης Στεφανής, πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας και αρχηγός ΓΕΣ.
Ο ίδιος κατά τις πρώτες του δηλώσεις εξέφρασε την πρόθεση του να συμβάλλει «στη συνέχιση και επαύξηση της παγκόσμιας ακτινοβολίας του Ιερού Τόπου, με την επίδραση και αποδοχή που δικαίως του ανήκει» κατά την επίσημη υποδοχή και εγκαθίδρυσή του στις Καρυές.
Ολόκληρη η δήλωση του Αλκιβιάδη Στεφανή αναφέρει τα εξής:
«Με ιδιαίτερη τιμή και αίσθημα ευθύνης αναλαμβάνω την αποστολή μου ως Διοικητής του Αγίου Όρους, φάρου της Ορθοδοξίας, της παράδοσης και του πολιτισμού. Ευχαριστώ την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους για τη θερμή υποδοχή. Μοναδικός σκοπός μου είναι να υπηρετήσω την Αθωνική Πολιτεία και να συμβάλλω στη συνέχιση και επαύξηση της παγκόσμιας ακτινοβολίας του Ιερού Τόπου, με την επίδραση και αποδοχή που δικαίως του ανήκει.
Δεσμεύομαι ότι θα συνεργαστώ με την Ιερά Κοινότητα και τον πνευματικό ηγέτη, τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη, με σεβασμό στο απ' αιώνων καθεστώς και στην αποστολή του Αγίου Όρους».
Το παρασκήνιο της επιλογής Στεφανή
Οταν, πριν από μερικές ημέρες, ανακοινώθηκε η παραίτηση του Αναστάσιου Μητσιάλη και η τοποθέτηση του Αλκιβιάδη Στεφανή στη θέση του διοικητή του Αγίου Ορους, πολλοί ήταν αυτοί που αναρωτήθηκαν: τι θέλει ένας στρατηγός στο Περιβόλι της Παναγίας; Η φράση του Λατίνου συγγραφέα Φλάβιου Βεγέτιου «αν θες ειρήνη, ετοιμάσου για πόλεμο» αποτελεί μάλλον την καλύτερη απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
Στο Αγιον Ορος, το τελευταίο διάστημα επικρατεί ένα κλίμα που μοιάζει με αυτό που παρατηρούμε προτού ξεσπάσει πόλεμος. Στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου η νόμιμη αδελφότητα καταγγέλλει σχέσεις των καταληψιών ζηλωτών με Ρώσους εθνικιστές και ζητά να εφαρμοστούν άμεσα οι δικαστικές αποφάσεις αποβολής τους. Κι ενώ αστυνομικοί συρρέουν στο Αγιον Ορος και η ΕΛ.ΑΣ. ζητά τη συνδρομή της ιεράς κοινότητας, οι ζηλωτές καταληψίες της μονής λένε ότι θα την υπερασπιστούν «μέχρι θανάτου» και απειλούν μέχρι και να ανατιναχθούν μέσα σε αυτή!
Με δεδομένο ότι στην υπόθεση περιπλέκονται βαριές αλληλοκατηγορίες, δικαστικές αποφάσεις και διαμάχες που τρέχουν ως σήμερα, Ρώσοι υπερεθνικιστές που σουλατσάρουν με σημαίες του τσάρου, καταγγελίες για παράνομες εμπορικές δραστηριότητες, ξένα συμφέροντα που θέλουν να βάλουν πόδι στο Περιβόλι της Παναγίας και να αμφισβητήσουν την Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου, η αδράνεια δεν προβάλλει ως λύση.
Την ώρα που αστυνομικές δυνάμεις συρρέουν στο Αγιον Ορος και η ΕΛ.ΑΣ. ζητά τη συνδρομή της ιεράς κοινότητας, οι ζηλωτές καταληψίες της Μονής Εσφιγμένου (φωτογραφία) απειλούν να ανατιναχθούν μέσα σε αυτή!
Μετά την τετραετή θητεία του Αθανάσιου Μαρτίνου στη θέση του πολιτικού διοικητή του Αγίου Ορους (του τρίτου εν σειρά επιχειρηματία, μετά τους Γιώργο Δαλακούρα και Κωνσταντίνο Λούλη, που διετέλεσε σε αυτή τη θέση, καθώς εκτιμήθηκε η γνώση των οικονομικών, εκτός των θρησκευτικών ζητημάτων), η θέση έμεινε κενή για περίπου 6 μήνες. Επελέγη τελικά ο πρέσβης επί τιμή Αναστάσιος Μητσιάλης, καθώς κρίθηκε ότι οι διπλωματικές του ικανότητες -και φυσικά η πείρα του σε αυτό το κομμάτι- ήταν άκρως απαραίτητες για τη διατήρηση των ευαίσθητων ισορροπιών στο Αγιον Ορος.
Ωστόσο ο κ. Μητσιάλης δεν στέριωσε σε αυτή τη θέση. Ο έμπειρος διπλωμάτης, μόλις επτά μήνες αφότου ανέλαβε τη θέση, δήλωσε την παραίτησή του για προσωπικούς λόγους. Το Φανάρι δεν θα επιθυμούσε έναν διοικητή που να είναι κοντά στη Ρωσία, καθώς θεωρεί -και μάλλον όχι αδίκως- ότι υπάρχει εν εξελίξει μια προσπάθεια αμφισβήτησης της Οικουμενικότητας του Πατριαρχείου ώστε τα σκήπτρα να περάσουν στο Πατριαρχείο της Μόσχας, το οποίο έχει διακόψει την κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο από τότε που χορηγήθηκε η αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, το 2018, με καταγγελίες ιεραρχών για πιέσεις από τη Μόσχα και έγινε αναγνώριση του αυτοκέφαλου από την Εκκλησία της Ελλάδος, έναν χρόνο αργότερα. Και από την άλλη, σε μια τέτοια περίπτωση, θα ήταν έντονη και η αμερικανική ενόχληση, αφού η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα στο Αγιον Ορος υποπτευόμενη επιχείρηση «εισβολής» του ρωσικού παράγοντα.
Η επιλογή του στρατηγού ε.α. Αλκιβιάδη Στεφανή, λοιπόν, δεν ήρθε μόνο για να κρατηθούν «στρατιωτικές ισορροπίες» στο ίδιο το Αγιον Ορος, αλλά ουσιαστικά αποτελεί χτύπημα σε... πολλά τρυγόνια με έναν σμπάρο. Πλην της πολιτικής χροιάς που έχει η επιλογή του (αφού στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2023 ήταν υποψήφιος Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου με τη Νέα Δημοκρατία), το γεγονός ότι έχει υπηρετήσει ως επιτελής επιχειρήσεων στη Στρατιωτική Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ, στις Βρυξέλλες, είναι από μόνο του ικανό να διαλύσει οποιαδήποτε αμφιβολία σε ό,τι έχει να κάνει με την πιθανότητα ρωσικής επιρροής. Η δε θητεία του ως αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, υπουργού και υφυπουργού Εθνικής Αμυνας διαδοχικά από το 2017 ως και πέρυσι, έχει και «εθνικό» πρόσημο.
Ο στρατηγός ε.α. και πρώην υφυπουργός Αμυνας και υποψήφιος περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Αλκιβιάδης Στεφανής είναι ο νέος διοικητής του Αγίου Ορους
Ο εγγονός του ιερέα
Στο αρχικό ερώτημα του αδαή «τι δουλειά έχει ένας στρατηγός στο Αγιον Ορος», η απάντηση δεν δίνεται μόνο με τα παραπάνω. Ο Αλκιβιάδης Στεφανής δεν έφτασε... ουρανοκατέβατος στις Καρυές. Αντίθετα, πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει βαθιά γνώση των ζητημάτων της Εκκλησίας, γνωρίζει προσωπικά τους περισσότερους ιεράρχες, ενώ έχει και απτή εμπειρία, αφού από το 2022 έως το 2023 διετέλεσε σύμβουλος επί θεμάτων ακριτικών περιοχών και Αγίου Ορους.
Τον Μάιο του 2022, μάλιστα, ήταν αυτός που υποδέχθηκε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο (μαζί με τον τότε διοικητή Αθανάσιο Μαρτίνο και την Ιερά Επιστασία του Αγίου Ορους) στο λιμανάκι της Δάφνης, στην επίσκεψή του με αφορμή την επέτειο των 30 ετών της Πρωθιεραρχίας του.
Καθόλου τυχαία, τότε, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, με τον κ. Στεφανή στο πλευρό του μίλαγε για «την αρχή της συναλληλίας μεταξύ της ελληνικής Πολιτείας για το πολιτικό και διοικητικό κομμάτι του Αγίου Ορους», τονίζοντας ότι αυτό «συνιστά αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής εδαφικής επικράτειας και της Μητέρας Εκκλησίας» που καθοδηγεί πνευματικώς τη μοναστική πολιτεία και ότι αυτή η σχέση, διαχρονικά, με σεβασμό των κανόνων, «διέγραψε παραγωγική πορεία προς ωφέλεια πάντων».