Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2024  14:48:00

Γύρισαν με 13 μετάλλια.... Πόσο θα κρατήσει η τιμή-αναγνώριση για τους νικητές των Παρα-Ολυμπιακών Αγώνων....Κριτήριο η ευαισθησία μας, καθημερινά, προς ανάπηρους, τυφλούς, ΑΜΕΑ. Κύριο

Ιστορίες αφάνταστου ηρωισμού, μέγιστου ψυχικού σθένους και ακούραστης αγωνιστικότητας στις περισσότερες περιπτώσεις των Ελλήνων αθλητών.

Η επόμενη (δύσκολη) μέρα των Παραολυμπιονικών.Όταν ο ενθουσιασμός για τα μετάλλια καταλαγιάσει, οι περισσότεροι θα επιστρέψουν σε μια δύσκολη πραγματικότητα, γεμάτη εμπόδια και ελλείψεις.

Με τις αποσκευές τους γεμάτες μετάλλια, αλλά και με επιδόσεις που προκαλούν δέος και θαυμασμό, επέστρεψε από το Παρίσι η ελληνική αποστολή των Παραολυμπιακών Αγώνων 2024, όπου τις επιφυλάχθηκε αποθεωτική υποδοχή.
Η ελληνική παραολυμπιακή αποστολή κατάφερε να κατακτήσει συνολικά 13 μετάλλια, εκ των οποίων 3 χρυσά, 3 αργυρά και 7 χάλκινα.

Η Ελλάδα σκαρφάλωσε στην 32η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των Παραολυμπιονικών. Συνολικά η χώρα εκπροσωπήθηκε με 37 αθλητές και αθλήτριες (συν 3 συνοδούς) οι οποίοι έδωσαν τη... ψυχή τους, για να κάνουν υπερήφανους τους εαυτούς τους αλλά και τους Έλληνες.
Τα μέλη της ελληνικής αποστολής, υποδέχθηκαν στο αεροδρόμιο συγγενείς, φίλοι αλλά και απλός κόσμος, που ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.

Στην Ελλάδα, τα μετάλλια των αθλητών μας βρήκαν με τη σειρά τους τη θέση τους στην καθημερινή ειδησεογραφία, οι φωτογραφίες τους γέμισαν τα σάιτ και τα κοινωνικά δίκτυα, οι αντιδράσεις ήταν δικαιολογημένα ένθερμες. Ωστόσο, αναρωτιέται κανείς: Σε μια χώρα όπου οι δημόσιοι χώροι (π.χ. πεζοδρόμια) κρύβουν παγίδες ακόμα και για αρτιμελείς, όπου ο τυπικός αθλητισμός υποφέρει και αυτός από ελλείψεις και ένα «καμάρι» του ελληνικού πρωταθλητισμού, η εθνική ομάδα πόλο ανδρών, δήλωνε μετά το αργυρό μετάλλιο στο Τόκιο ότι επί σχεδόν μία δεκαετία περιφερόταν από πισίνα σε πισίνα καθώς δεν είχε προπονητήριο, πόσο εύκολη μπορεί να είναι η ζωή ενός αθλητή με αναπηρία και τι συμβαίνει στο μεσοδιάστημα των Παραολυμπιάδων;

Μία ομοσπονδία, 21 αθλήματα

Για να προκριθούν στους Αγώνες, οι αθλητές με αναπηρία ακολουθούν την ίδια διαδικασία με τον τυπικό αθλητισμό. Προπονούνται το ίδιο συχνά και σκληρά, ενώ σε πολλά αθλήματα η πρόκριση γίνεται μέσω κατάταξης και για να την εξασφαλίσει ο αθλητής, πρέπει να συμμετάσχει σε τρία ή τέσσερα διεθνή τουρνουά. Ωστόσο, επειδή οι περισσότεροι αθλητές δεν έχουν σπόνσορες ή άλλα έσοδα και δεν προέρχονται από ακαδημίες, όλα τα έξοδα (μετακίνηση, διαμονή, διατροφή) προσπαθεί να τα καλύπτει η Εθνική Αθλητική Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρίες (Ε.Α.ΟΜ.ΑμεΑ), που εκπροσωπεί σχεδόν το 95% των αθλητών. Σε αντίθεση με τον τυπικό αθλητισμό, τα παραολυμπιακά αθλήματα εκπροσωπούνται όλα από μία ομοσπονδία, εκτός από την καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο που έχει τη δική της.

Η κάλυψη των εξόδων των αθλητών είναι πάντα ένας αγώνας δρόμου, αφού με την επιχορήγηση που λαμβάνει, η Ε.Α.ΟΜ.ΑμεΑ πρέπει να χρηματοδοτεί κάθε χρόνο τα πανελλήνια πρωταθλήματα που διοργανώνει για 21 αθλήματα. Αυτά είναι στην πλειονότητά τους παραολυμπιακά (όπως ο στίβος, η κολύμβηση, το μπότσια, η άρση βαρών σε πάγκο, το γκόλμπολ κ.ά.) αλλά και κάποια που δεν περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών (όπως το σκάκι τυφλών και ο χορός με αμαξίδιο).

Ο Θανάσης Κωνσταντινίδης, αθλητής με αμέτρητες επιτυχίες και ρεκόρ, επανέλαβε τη διπλή επιτυχία που είχε καταφέρει στο Ρίο το 2016, κατακτώντας και στο Παρίσι το χρυσό μετάλλιο στη σφαιροβολία F32 και το ασημένιο στην κορύνα. Στη συλλογή του έχει ακόμη ένα ασημένιο μετάλλιο από το Τόκιο.

Άνθρωποι του χώρου λένε πως το ποσό της επιχορήγησης αντιστοιχεί σε αυτό που λαμβάνει μια μεσαία ομοσπονδία η οποία εκπροσωπεί μόνο ένα άθλημα. Κι αυτό ενώ η διοργάνωση μόνο ενός πρωταθλήματος μπορεί να κοστίσει δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, με τη συμμετοχή σε αυτά να είναι αρκετά αυξημένη: τον Ιούνιο, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα παρα-κολύμβησης συμμετείχαν πάνω από 200 άτομα και στο Πρωτάθλημα Στίβου στο Καυτατζόγλειο οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις 600. Από αυτά τα πρωταθλήματα ξεχωρίζουν οι αθλητές με υψηλές επιδόσεις, οι οποίοι στη συνέχεια συμμετέχουν στους παγκόσμιους και πανευρωπαϊκούς αγώνες.

Από Παραολυμπιάδα σε Παραολυμπιάδα, παρατηρεί η κ. Καρυοφύλλη, η οποία διετέλεσε γενική διευθύντρια Παραολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004, αυξάνεται η αναγνωρισιμότητα των αθλητών και βελτιώνεται η προσβασιμότητα στα γήπεδα. Ο αριθμός των αθλητών με αναπηρία που πλέον είναι γραμμένοι επίσημα στο μητρώο ξεπερνά τις 3.000 και αναμένεται να αυξηθεί, αφού κάθε φορά μετά από ένα προβεβλημένο γεγονός, όπως οι Παραολυμπιακοί, εντείνεται η εκδήλωση ενδιαφέροντος για τον αθλητισμό στα σωματεία, ενώ οι διακρίσεις, η τηλεοπτική κάλυψη, η συμμετοχή ατόμων με αναπηρία σε διαφημίσεις βοηθούν στην ορατότητα. Όμως οφείλουν πολλά να κάνουν ακόμα το Κράτος με τις αρμόδιες υπηρεσίες αθλητικές-οικονομικές-κοινωνικές, οι αθλητικοί φορείς, οι Δήμοι και όλη η ελληνική κοινωνία.

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline