Απίστευτο και έξω από τις τότε πρώτες εκτιμήσεις την διάρκεια της νέας σύρραξης. Ένας χρόνος έκλεισε από τις βάρβαρες και προκλητικές επιθέσεις της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ, στις 7 Οκτωβρίου του 2023 και, ακόμα και 365 μέρες αργότερα, οι εικόνες από εκείνη την ημέρα αλλά και των παρελκόμενων της, εξακολουθούν να μοιάζουν απίστευτες.
Μέχρι ένα χρόνο πριν, κανείς δε θα πίστευε ότι θα έβλεπε βαριά οπλισμένους μαχητές της Χαμάς να πηγαίνουν πόρτα-πόρτα σε ήσυχους ισραηλινούς δρόμους και να μαζεύουν κόσμο ή να εισβάλλουν στο πολυπληθές μουσικό φεστιβάλ, θερίζοντας ανθρώπους. Από την άλλη πλευρά, οι εικόνες από τη Λωρίδα της Γάζας, είναι πρωτοφανούς βαρβαρότητας- το κατά πόσο είναι απίστευτες, ίσως είναι ένα ερώτημα.
Ολόκληρες γειτονιές του πολιορκημένου παλαιστινιακού θύλακα μετατράπηκαν σε ερείπια, πολυκατοικίες ισοπεδώθηκαν, ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι μετατράπηκαν σε λάσπες και, οι άνθρωποι, εγκατέλειψαν τα σπίτια τους παίρνοντας μαζί τους ό,τι μπορούσαν να κουβαλήσουν πεζή. Λίγοι πίστευαν ότι, ο πόλεμος του Ισραήλ, θα διαρκούσε τόσο ή θα απαιτούσε τόσο «βαρύ» φόρο αίματος. Η αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς και ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα προκάλεσαν πρωτοφανή αιματοχυσία, καταστροφή και οδύνη, σε Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς. Σε όλη τη Μέση Ανατολή, ο αντίκτυπος εξαπλώνεται με όρους γενικευμένης σύγκρουσης.
Αυτό τον χρόνο, οι φωτορεπόρτερ του Associated Press προσπάθησαν να αποτυπώσουν τα σημάδια της βαρβαρότητας του πολέμου στους καθημερινούς ανθρώπους. Φωτογράφησαν Παλαιστίνιους να σκάβουν για επιζώντες μετά από αεροπορικές επιδρομές και σοβαρά τραυματίες να νοσηλεύονται στα πατώματα ερειπίων που κάποτε ήταν νοσοκομεία.
Ενήλικους πολίτες και μωρά παιδιά να συνωστίζονται σε σκηνές και γύρω από σταθμούς βοήθειας, απλώνοντας τα άδεια κατσαρολικά τους για τρόφιμα που χρειάζονται απεγνωσμένα. Έχουν ακολουθήσει Παλαιστίνιους από τη μια άκρη της Γάζας στην άλλη, καθώς διαφεύγουν από τις αεροπορικές επιδρομές και τις εντολές εκκένωσης – συχνά, με τα πόδια ή με κάρα που σέρνουν γαϊδούρια φορτωμένοι με ό,τι μπορούν να μεταφέρουν. Αλλά και Ισραηλινούς να επιστρέφουν στους τόπους που δολοφονήθηκαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, να επιστρατεύονται για τα πολεμικά μέτωπα και να κατεβαίνουν στους δρόμους των μεγάλων πόλεων για να διαμαρτυρηθούν για την αποτυχία της κυβέρνησης να τους προστατεύσει και να φροντίσει να επιστρέψουν δεκάδες όμηροι. Και έχουν πάει σε κηδείες - πάρα πολλές κηδείες – ανθρώπων και από τις δύο πλευρές.
Χιλιάδες Παλαιστίνια παιδιά νεκρά
Όπως συμβαίνει σε όλους τους πολέμους, οι άμαχοι έχουν πληρώσει το βαρύτερο τίμημα. Οι αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ σκότωσαν χιλιάδες Παλαιστίνια παιδιά μπροστά στα μάτια των γονιών τους και άφησαν χιλιάδες ορφανά - ορισμένα χωρίς κανέναν συγγενή. Νεαροί Ισραηλινοί σκοτώθηκαν κατά εκατοντάδες στο μουσικό φεστιβάλ. Στα 70 και 80 τους, παππούδες και γιαγιάδες σύρθηκαν στις σήραγγες της Γάζας, όπου χάθηκαν πολλοί.
Στις 8 Οκτωβρίου του 2023, η μαχητική οργάνωση Χεζμπολάχ του Λιβάνου άρχισε να εκτοξεύει ρουκέτες στο Ισραήλ, προκαλώντας αντίποινα σε έναν φαύλο κύκλο κλιμάκωσης που συνεχώς οξύνεται. Τις τελευταίες εβδομάδες, ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν μεγάλες περιοχές του Λιβάνου, σκοτώνοντας τον ηγέτη της Χεζμπολάχ και αρκετούς από τους κορυφαίους διοικητές της. Τον φόρο του αίματος πληρώνουν, φυσικά, και χιλιάδες άμαχοι. Την περασμένη εβδομάδα, το Ισραήλ ξεκίνησε τις χερσαίες επιχειρήσεις του στον Λίβανο.
Οι βομβαρδισμοί έφεραν περισσότερα γιγαντιαία σύννεφα καπνού, περισσότερους μαύρους κρατήρες εκεί που κάποτε στέκονταν κτίρια, περισσότερα ασθενοφόρα με σειρήνες που ουρλιάζουν και εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους εκτοπισμένους σε μία προσπάθεια να διαφύγουν από τη δίνη του πολέμου που διευρύνεται.
Μέσα σε αυτό το χάος υπήρξαν και κάποιες -περιορισμένες- στιγμές χαράς. Τον περασμένο Νοέμβριο, σε μία συμφωνία για ολιγόωρη κατάπαυση του πυρός, πάνω από 100 Ισραηλινοί όμηροι ανταλλάχθηκαν με Παλαιστίνιους φυλακισμένους πολέμου. Ένα χρόνο μετά, όμως, η περιοχή συνολικά φαίνεται «παγιδευμένη» στη βίαιη πραγματικότητα που ξεκίνησε τα ξημερώματα της 7ης Οκτωβρίου 2023. Χωρίς, πουθενά στον ορίζοντα, να διαφαίνεται κάποιο τέλος στη βαρβαρότητα.