Μια ακόμη απρόβλεπτη περίπτωση. Στη Νοτιοκορεάτισσα συγγραφέα Χαν Κανγκ απονέμεται το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024 «για την έντονη ποιητική της πρόζα που αντιμετωπίζει ιστορικά τραύματα και εκθέτει την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ζωής».
Η Χαν Κανγκ γεννήθηκε το 1970 στη Γκουάνγκτζου της Νότιας Κορέας και σε ηλικία 10 ετών μετακόμισε στη Σεούλ. Σπούδασε Κορεατική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Γιόνσε. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1993 με πέντε ποιήματα. Την επόμενη χρονιά κέρδισε τον διαγωνισμό της εφημερίδας Σεούλ Σίνμουν για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς με την ιστορία της «Ερυθρή Άγκυρα».
Η πρώτη της συλλογή διηγημάτων Γιόσου κυκλοφόρησε το 1995. Το μυθιστόρημα Η χορτοφάγος (2007) χάρισε στην ίδια την παγκόσμια αναγνώριση, καθώς η αγγλική του μετάφραση (2015) τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Booker 2016.
Έχει εκδώσει επίσης τις συλλογές διηγημάτων Τα φρούτα της γυναίκας μου (2000) και Η σαλαμάνδρα της φωτιάς (2012), καθώς και τα μυθιστορήματα Μαύρο ελάφι (1998), Τα κρύα σου χέρια (2002), Φυσάει αέρας, πήγαινε (2010), Μαθήματα ελληνικών (2011), Ανθρώπινες πράξεις (2014), Το λευκό βιβλίο (2016) και Δεν ξεχνώ (2021). Ζει στη νοτιοκορεατική πρωτεύουσα και είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Ινστιτούτου Τεχνών της πόλης. (Πηγή: Εκδόσεις Καστανιώτη", 2022)
Η συλλογή «Μάθημα ελληνικών»
Το 2011 κυκλοφόρησε μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Μάθημα ελληνικών», μια συναρπαστική απεικόνιση της εξαιρετικής σχέσης μεταξύ δύο ευάλωτων ατόμων.
Μια νεαρή γυναίκα που, μετά από μια σειρά τραυματικών εμπειριών, έχει χάσει τη δύναμη του λόγου συνδέεται με τον δάσκαλό της στα αρχαία ελληνικά, ο οποίος χάνει και ο ίδιος την όρασή του. Από τις αντίστοιχες αδυναμίες τους, αναπτύσσεται μια εύθραυστη ερωτική σχέση. Το βιβλίο είναι ένας όμορφος διαλογισμός γύρω από την απώλεια, την οικειότητα και τις έσχατες συνθήκες της γλώσσας.
Παρουσίαση του βιβλίου
Ήταν χειμώνας και εκείνη ακόμη νεαρή όταν έχασε για πρώτη φορά την ικανότητα της ομιλίας της. Χωρίς καμία ένδειξη, χωρίς συγκεκριμένη αιτία. Αυτό που την έκανε να αρχίσει και πάλι να μιλά ήταν μια λέξη από μια άλλη, ξένη γλώσσα, τη γαλλική. Η ίδια γυναίκα, η οποία κατόπιν χώρισε, στερήθηκε την επιμέλεια του παιδιού της και έχασε ξανά την ομιλία της, αποφασίζει κάποια στιγμή να ασχοληθεί με τα αρχαία ελληνικά. Τότε λοιπόν συναντά έναν καθηγητή του οποίου η όραση φθίνει μέρα με τη μέρα. Εκείνος, έχοντας τα δικά του υπαρξιακά αδιέξοδα, ριζωμένα στο παρελθόν, παρατηρεί προσεκτικά την αμίλητη και αγέλαστη γυναίκα που φοιτά στην Ακαδημία, συγχρόνως όμως, παρά τη συμπόνια του, αισθάνεται τρόμο μπροστά στην αδιαπέραστη σιωπή της. Και μολονότι δεν το επιδιώκουν, ούτε καν το ελπίζουν, το εγκόσμιο θαύμα συντελείται. Δύο τραυματισμένοι άνθρωποι τα καταφέρνουν, τα καταφέρνουν μαζί, ξαναβρίσκουν την επιθυμία να επικοινωνήσουν και σταδιακά έρχονται όλο και πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Η Χαν Γκανγκ, η πιο διάσημη συγγραφέας της σημερινής Νότιας Κορέας, αφηγείται μοναδικά την ιδιαίτερη πορεία δύο πληγωμένων ψυχών προς το φως. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Το κείμενο χαρακτηρίζεται από έντονα ποιητικό ύφος, το οποίο του προσδίδει μια αίσθηση ρευστότητας και βρίθει μεταφορών, οι οποίες ομολογουμένως παρουσιάζουν εξαιρετική πρωτοτυπία. Οι πλούσιες εικόνες και ο λικνιστικός ρυθμός της ποιητικής εκφοράς του λόγου, παρασύρουν και καθηλώνουν τον αναγνώστη. Ίσως δεν ταιριάζει και τόσο να πούμε ότι ο αναγνώστης βυθίζεται στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα, αλλά ότι το ίδιο το μυθιστόρημα εισχωρεί με κάποιον τρόπο στον αναγνώστη, καταλαμβάνει το μέσα του, ρέει στους αγωγούς των ζωτικών του λειτουργιών, γίνεται, ως ένα βαθμό, βίωμα». (Χριστίνα Μουκούλη, bookpress.gr, 18/05/2022)