Η Τατιάνα Μπλάτνικ (27.8.198))παραχώρησε μία συνέντευξη στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι το 2024 ήταν μια δύσκολη χρονιά γεμάτη προκλήσεις, αλλά κατάφερε να βρει δύναμη στις αντιξοότητες.
Η πρώην σύζυγος του Νικόλαου δήλωσε στο BHMAgazino ότι στηρίχθηκε στην οικογένεια, τους φίλους και την ψυχική υγεία της για να αντεπεξέλθει. Παράλληλα, συνέχισε να εργάζεται δημόσια για την εκστρατεία "The Uniform of Hope", η οποία την ενέπνευσε. Επιπλέον, τόνισε στη συνέντευξή της τη σημασία του να επιτρέπει κάποιος στον εαυτό του να βιώνει τα συναισθήματά του και να προχωρά με ελπίδα, γνωρίζοντας ότι υπάρχει πάντα φως, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Σε ερώτηση για τη χρονιά που πέρασε, στην οποία πήρε διαζύγιο ενώ εξαφανίστηκε και ο θετός αδερφός της Ατίλιο Μπρίλεμπουργκ, η Τατιάνα Μπλάτνικ απάντησε:
«Το 2024 ήταν πράγματι για εμένα μία δύσκολη, μια μεταβατική χρονιά, γεμάτη στιγμές αβεβαιότητας και πόνου. Πιστεύω όμως ότι στις αντιξοότητες συχνά βρίσκουμε την βαθύτερη δύναμή μας. Οι προκλήσεις της ζωής μου υπενθυμίζουν πόσο σημαντικό είναι να αντέχουμε, να ελπίζουμε, να έχουμε πίστη στην δύναμη του ανθρώπου. Στηρίχθηκα στην οικογένειά μου, στους φίλους μου και στο ευρύτερο περιβάλλον μου για υποστήριξη και πήρα από αυτούς τεράστια δύναμη. Επιπλέον η ενασχόλησή μου με την ψυχική υγεία υπήρξε θεραπευτική για εμένα, καθώς μου επέτρεψε να διοχευτεύω την ενέργεια μου σε κάτι θετικό, με θετικό αντίκτυπο.
Όλα συνέβησαν την ίδια εποχή, ήταν σαν να μια χιονοστιβάδα αλλαγών σε κοινή θέα. Και την ίδια ώρα συνεργαζόμουν για την υλοποίηση της εκστρατείας The Uniform of Hope, οπότε δεν μπορούσα να αποσυρθώ από την δημόσια σφαίρα, ακόμη κι αν το ήθελα. Οι ιστορίες ελπίδας και ανθεκτικότητας που μοιράστηκαν οι αθλητές ήταν μια τεράστια πηγή δύναμης και έμπνευσης για = εμένα προσωπικά εκείνη την περίοδο και γι' αυτό αισθάνομαι ευγνώμων και ελπίζω η καμπάνια μας να μπορέσει να υποστηρίξει και να εμπνεύσει κι άλλους να βγουν από τις δυσκολίες της ζωής, όπως συνέβη σε μένα».
Στη συνέχεια συμπλήρωσε τα εξής:
«Εκείνο το διάστημα, έμαθα επίσης την σημασία του να επιτρέπει κάνεις στον εαυτό του να αισθάνεται, να θρηνεί, να επεξεργάζεται τα συναισθήματά του και να προχωράει μπροστά με συμπόνια προς τον εαυτό του. Μέσα από αυτές τις προκλήσεις κατάλαβα ότι ενώ δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι μας συμβαίνει, μπορούμε να επιλέξουμε πως θα αντιδράσουμε. Προχωράω μπροστά με ελπίδα, γνωρίζοντας ότι ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές υπάρχει πάντα φως και η ευκαιρία να εξελιχθούμε.
Το μήνυμά μου προς όσους αντιμετωπίζουν αντιξοότητες είναι να θυμούνται ότι ποτέ δεν είμαστε πραγματικά μόνοι και ότι με υπομονή και με την ουσιαστική επαφή με τους γύρω μας και τον εαυτό μας μπορούμε να ξεπεράσουμε ακόμα και τις πιο δύσκολες καταστάσεις».