Ο απολογισμός του Brexit : Γιατί η πλειοψηφία θέλει τώρα να επιστρέψει
Κάθε δημοσκόπηση στο Ηνωμένο Βασίλειο δείχνει πλέον ότι η πλειοψηφία επιθυμεί να επανέλθει στην ΕΕ. Μπορεί όμως η Βρετανία να ξεπεράσει τα σημάδια του Brexit;
Φυσικά και το θέλουν γράφει η Βρετανίδα δημοσιογράφος Πόλυ Τόινμπι στο Social Europe, αφού κάθε αξιόπιστη πηγή δείχνει τη συνεχιζόμενη ζημιά που προκάλεσε το Brexit σχεδόν σε κάθε τομέα.
Αυτά τα υποσχόμενα «οφέλη του Brexit» δεν φαίνονται πουθενά.
Όσο για την ανάκτηση της κυριαρχίας;
Δεν είναι κάπου εμφανής ή απτή ακόμη και από τους Brexiters.
Η μετανάστευση, βασική αιτία για την εν λόγω ψήφο, έχει αυξηθεί, χάνοντας Ευρωπαίους αλλά αυξάνοντας τους μετανάστες από μακρινές χώρες.
Οι επιπτώσεις στην οικονομία
Παρά τα «άγρια» μέσα ενημέρωσης της Βρετανίας που τάσσονται υπέρ του Brexit, λίγοι ψηφοφόροι μπορούν να αποφύγουν να ακούσουν τουλάχιστον κάποιες από τις πραγματικές επιπτώσεις αυτού που ψήφισαν:
• Τα πρώτα δύο χρόνια χάθηκαν 27 δισεκατομμύρια λίρες στο εμπόριο με την ΕΕ.
• Οι βρετανικές εξαγωγές αγαθών έχουν χάσει 6,4% ετησίως και 40.000 θέσεις εργασίας στον χρηματοπιστωτικό τομέα έχουν αναχωρήσει για την ΕΕ από το Σίτι.
• Οι βρετανικές εξαγωγές τροφίμων προς την ΕΕ έχουν μειωθεί κατά 3 δισ. λίρες ετησίως, σύμφωνα με το Κέντρο για την Περιεκτική Εμπορική Πολιτική.
• Το Brexit κοστίζει στο Ηνωμένο Βασίλειο 1 εκατ. λίρες την ώρα, λέει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.
• Το Γραφείο Ευθύνης του Προϋπολογισμού λέει ότι το ΑΕΠ θα ήταν 5% υψηλότερο αν είχαμε παραμείνει στην ΕΕ.
• Όσοι δεν διαβάζουν οικονομικές ειδήσεις μπορεί να έχουν παρατηρήσει ότι τα εμπορικά εμπόδια του Brexit κοστίζουν σε κάθε νοικοκυριό 210 λίρες επιπλέον για τρόφιμα.
Μία φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση, αλλά;
Τώρα μάλιστα έχουν μια κυβέρνηση και μια Βουλή των Κοινοτήτων που είναι συντριπτικά γεμάτη με βουλευτές υπέρ της ΕΕ.
Ωστόσο η παθιασμένα φιλοευρωπαϊκή πρωθυπουργός της Βρετανίας αρνείται ανένδοτα κάθε υπόνοια επανένταξης, ούτε στην ΕΕ, ούτε στην τελωνειακή ένωση, ούτε στην ενιαία αγορά.
Αντί γι' αυτό, βήμα προς βήμα, η βρετανική κυβέρνηση βαδίζει στις μύτες των ποδιών της προς μια «επανεκκίνηση» με την ΕΕ, αθόρυβα, καθώς κάθε βήμα χαιρετίζεται από τα συντηρητικά μέσα ενημέρωσης ως «προδοσία του Brexit».
Η Ρέιτσελ Ριβς, υπουργός Οικονομικών, η πρώτη μετά το Brexit που συμμετείχε σε συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ, τους είπε τον περασμένο μήνα:
«Η διαίρεση και το χάος καθόρισαν την προσέγγιση της προηγούμενης κυβέρνησης στην Ευρώπη.Δεν θα καθορίσουν τη δική μας. Θέλουμε μια σχέση βασισμένη στην εμπιστοσύνη, τον αμοιβαίο σεβασμό και τον πραγματισμό, μια ώριμη, επιχειρηματική σχέση...».
Τι λένε οι Βρυξέλλες;
Στο παρασκήνιο οι απεσταλμένοι μιλούν επί της ουσίας: Ο προσωπάρχης του Κίρ Στάρμερ πραγματοποίησε μια χαμηλού προφίλ επίσκεψη στις Βρυξέλλες πριν από τα Χριστούγεννα.
Οι Βρυξέλλες δικαίως προειδοποιούν ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένα «ξεδιάλεγμα» σε κομμάτια μιας ενιαίας αγοράς στην οποία η Βρετανία αρνείται να ενταχθεί.
Η Βρετανία θέλει να πέσουν οι φραγμοί, να διευκολυνθεί το εμπόριο, ιδίως για τα τρόφιμα, να αναγνωριστούν τα επαγγελματικά προσόντα, να επιτραπεί στους μουσικούς να ταξιδεύουν για να παίζουν ελεύθερα σε όλη την ΕΕ. Μέχρι στιγμής, οι απαντήσεις ακούγονται σαν «Όχι».
Όχι χωρίς πράγματα που θέλουν οι Βρυξέλλες, στα οποία περιλαμβάνονται οι φοιτητές της ΕΕ που φοιτούν στα πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου να πληρώνουν τα ίδια δίδακτρα που πληρώνουν οι Βρετανοί φοιτητές, και κινητικότητα των νέων για τους νέους κάτω των 30 ετών να ταξιδεύουν και να εργάζονται ελεύθερα: μέχρι στιγμής οι απαντήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου ακούγονται σαν «Όχι».
Αλλά γιατί;
Η ανησυχία είναι ότι ο Σταρμερ φοβάται πολύ τις κατηγορίες περί «προδοσίας του Brexit».
Άλλα εμπόδια θα περιλαμβάνουν τα αλιευτικά δικαιώματα που έρχονται σύντομα προς επαναδιαπραγμάτευση, ελάχιστης οικονομικής σημασίας για τις δύο χώρες, αλλά που προκαλούν πολιτικό συναίσθημα υψηλής τάσης και στις δύο πλευρές της Μάγχης.
Οι γεωργικές διαφωνίες επίσης αποτελούν ένα ζήτημα.
Ο Ντόναλντ Τραμπ απειλεί να κάνει τρομερά πράγματα, αν και κανείς δεν ξέρει ακόμη τι και πώς.
Η οικονομία της ευρωζώνης παραπαίει, όπως και η οικονομία της Βρετανίας.
Το θηριώδες χρήμα του Έλον Μασκ απειλεί τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες, ενθαρρύνοντας τα καταιγιστικά σύννεφα της ακροδεξιάς.