Πρόεδρος
του Γιάννη Πρετεντέρη
Ο Πρόεδρος εκπροσωπεί όλες τις παρατάξεις κι όχι κάποια «αντίπαλη». Και γι' αυτό δεν συγκροτεί ούτε κυβερνητικό, ούτε αντικυβερνητικό πόλο. Η ρύθμιση του πολιτεύματος δεν αποτελεί πολιτική ατζέντα.
Αύριο ολοκληρώνεται η θητεία της Προέδρου της Δημοκρατίας κι οφείλουμε να αποχαιρετήσουμε την Κατερίνα Σακελλαροπούλου με εγκαρδιότητα και αναγνώριση.
Ηταν μια καλή Πρόεδρος.
Αλλου τύπου ίσως από τους Προέδρους που είχαμε συνηθίσει αλλά αυτό δεν την καθιστά λιγότερο άξια.
Και κυρίως ήταν μια Πρόεδρος με απόλυτα θεσμική επίγνωση ότι ο ρόλος του (της) Προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι να κάνει το αντίβαρο ή τον ελεγκτή της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού.
Στις δύσκολες στιγμές, η θεσμική επίγνωση βοηθάει.
Γιατί δεν επανεξελέγη; Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό να το καταλάβεις. Οπως έχει πει ρεαλιστικά ο Λίντον Τζόνσον «η πρώτη προϋπόθεση ενός καλού Προέδρου είναι να εκλεγεί».
Στην προκειμένη περίπτωση, μια ομάδα 30-35 βουλευτών της ΝΔ δεν ήθελε να την ξαναψηφίσει. Μπορεί στο τέλος να μειώνονταν στους 15-20 αλλά και πάλι ήταν πολλοί.
Νομίζω πως κανένας Πρωθυπουργός δεν θα δίχαζε την Κοινοβουλευτική Ομάδα του για μια προεδρική εκλογή που δεν αλλάζει και την πορεία του κόσμου.
Το κόστος θα ήταν δυσανάλογο.
Ετσι καταλήξαμε στην εκλογή του Κώστα Τασούλα που θα ορκιστεί την Πέμπτη. Ούτως ή άλλως και παρά τα όσα γράφηκαν κατά καιρούς, ήταν το φαβορί από την αρχή.
Καμία άλλη υποψηφιότητα από αυτές τις δύο δεν μπήκε ουσιαστικά στη συζήτηση.
Μακάρι ο Τασούλας να αποδειχτεί εξίσου καλός Πρόεδρος και δεν υπάρχει νομίζω δημοκράτης πολίτης που να μην (του) το εύχεται.
Τα υπόλοιπα είναι κουτσομπολιό και κουβεντούλα. Μπορεί να ήταν άστοχη η παρουσία της απερχόμενης Προέδρου στους πανηγυρισμούς για τον γάμο των ομοφύλων αλλά σιγά το θέμα.
Θέλω να ελπίζω πως για τα πολιτειακά αξιώματα επιστρατεύονται σοβαρότερα κριτήρια.
Αλλά ποια είναι αυτά;
Σημειώνω πως σε μια χώρα που συζητούμε τρεις φορές την εβδομάδα «τι Πρωθυπουργό» ή «τι προπονητή» θέλουμε, ποτέ δεν έχουν συζητήσει σοβαρά «τι Πρόεδρο θέλουμε».
Αποτέλεσμα; Ο καθένας πετάει την αρλούμπα του.
Στην πρόσφατη προεδρική εκλογή ακούστηκε ότι ο Πρόεδρος πρέπει να είναι «από την αντίπαλη παράταξη» ή ότι πρέπει να αποτελεί «αντικυβερνητικό πόλο» για ισορροπία.
Τίποτα από τα δύο δεν αντέχει στη στοιχειώδη θεσμική και πολιτική λογική.
Ο Πρόεδρος εκπροσωπεί όλες τις παρατάξεις κι όχι κάποια «αντίπαλη». Και γι' αυτό δεν συγκροτεί ούτε κυβερνητικό, ούτε αντικυβερνητικό πόλο. Η ρύθμιση του πολιτεύματος δεν αποτελεί πολιτική ατζέντα.
Κάποια στιγμή θα ήταν χρήσιμο να τα ξεκαθαρίσουμε αυτά για να μη μας μπερδεύει την κουβέντα ο κάθε σαλεπιτζής.
Αλλά έως τότε να ευχηθούμε καλή θητεία στον νέο Πρόεδρο. Και «εις το επανιδείν» στην απερχόμενη.