Σημειώσεις μπροσούρας παραθερισμού ύφους δεκαετίας 1960: Η θέαση κάτω από τον ίσκιο της ψάθινης ομπρέλας είναι ηδονιστική. Το βλέμμα υψώνεται κατακόρυφα και με ορμή πασχίζει να διαπεράσει τις σχισμές από τις αχυρένιες δέσμες και ηδονικά να χαϊδέψει το μπλε δέρμα του ουρανού. αγγίξει μέσα από τις ρωγμές του σκιερού υλικού σύννεφα περαστικά και φευγαλέες ηλιαχτίδες.
Η οριζόντια στάση του σώματος κάτω από τον ίσκιο της ψάθας θεωρείται θρίαμβος της ραστώνης, εξελικτικό επίτευγμα, ανταμοιβή του ετήσιου μόχθου της ύπαρξης που έχει αποδεχτεί όρους δουλειάς – και όχι δουλείας – με αποζημίωση το πολύτιμο κεφάλαιο χρόνου ξοδεμένου ή μάλλον επενδυμένου στην εμπειρία της απόλαυσης του τίποτα, της ρέμβης κάτω από την ψάθα...
Σε αντίστιξη, δείγμα γραφής millenial lifestyler του παρόντος: Η θέαση των πάντων και του άπαντος κόσμου κάτω από τη σκιά μιας μινιμαλιστικής κατασκευής συστήματος σκίασης είναι υπεροπτική. Ταυτόχρονα περιοριστική. Γιατί ό,τι προσδίδει η βιώσιμη τεχνολογία που χρησιμοποιεί λευκά τεντόπανα που δένονται με σκοινιά περιμετρικά σε σκελετούς από ξύλο teak, δηλαδή την ένδειξη μίας υποτιθέμενης απόστασης διαφοράς από τη μάζα του πλήθους, αυτόματα αφαιρεί την εμπειρία της ώσμωσης. Για παράδειγμα μία ώσμωση με το πλήθος των παραθεριστών στην παραλία της Ραφήνας. Εκεί όπου οι ψάθες του δήμου προετοιμάζουν την αυθόρμητη περφόρμανς των λουομένων του καλοκαιριού στην εκδοχή του 2023.
Πρόκειται για ένα δρώμενο συλλογικό, επιτελεσμένο ως παράλληλα επεισόδια τα οποία είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους. Η περιστασιακή ομάδα κάθε ψάθινης ομπρέλας δεν γνωρίζει ούτε έχει συνεννοηθεί με τη διπλανή της. Ομως η χορογραφία τους είναι κοινή: η τελετουργία του ξεδιπλώματος της πετσέτας και η τοποθέτησή της στη μεταφερόμενη ξαπλώστρα, το δίπλωμα των ρούχων μέσα στην τσάντα μπάνιου, η διόρθωση στις τιράντες του μπικίνι, το δέσιμο στα κορδόνια της βερμούδας.
Η στιγμή της κορύφωσης είναι το γεύμα πάνω στην αμμουδερή (χλόη) που συνεχίζει την παράδοση του εκδημοκρατισμού της απόλαυσης έτσι όπως τη ζωγράφισε ο Μανέ στα μισά του 19ου αιώνα. Το γεύμα κάτω από την ψάθα είναι οπτικό δοκίμιο ανθρωπολογίας. Ενίοτε θυμίζει και κάστινγκ χαρακτήρων σε ταινία του Φελίνι.