NonPaperNews - Για να μετέχεις στα γεγονότα

Ο φράχτης στον Εβρο ενοχλεί τρομερά την Αγκυρα - και ορθώς, αφού της χαλάει άσχημα τη σούπα της εργαλειοποίησης των μεταναστών και των προσφύγων ως ανθρώπινης πολιορκητικής μηχανής της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Η πρόσφατη «βασιλική» (παρα)φιλολογία επανέφερε στην κουβέντα ένα παλαιό θέμα. Την ταυτότητα –ή μάλλον τις ταυτότητες– της Δεξιάς (επ' αυτού, ενδιαφέρον άρθρο του Ευτύχη Βαρδουλάκη στην «Κ» της 22/1: «Πόσο κινδυνεύει η Ν.Δ. από τη Δεξιά στα δεξιά της;»).

Πόσο ανέτοιμη πιάστηκε η Ευρώπη από την κρίση στην Ουκρανία; Και πόσο ακριβά θα πληρώσει τον λογαριασμό; Η Ευρώπη πιάστηκε κυριολεκτικά στον ύπνο. Ενεργειακά απόλυτα εξαρτημένη από τη Ρωσία, αμυντικά από τις ΗΠΑ.

Ορισμένα από τα ισλαμικά κράτη εξακολουθούν να νομιμοποιούν τη δολοφονία, πρωτίστως των δικών τους πολιτών, μα και κάθε ετερόδοξου.

Με τον προσδιορισμό των τουρκικών εκλογών για τις 14 Μαΐου, δικαιούμαστε πλέον να ελπίζουμε ότι δεν θα αργήσει να ανακοινωθεί και η ημερομηνία διεξαγωγής των δικών μας εκλογών, χωρίς να υπάρξουν άλλοι χρησμοί.

Διαβάζουμε στο «Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας», του πολύαθλου σε συγγραφές καθηγητή Μπαμπινιώτη, ότι η λέξη «βασιλιάς» («βασιλεύς» στην αρχαία ελληνική, άγνωστης ετυμολογίας) σήμαινε και σημαίνει τον ηγήτορα (μπροστάρη) του λαού, «αυτόν που ηγείται των υπολοίπων».

Το παρελθόν αποτελεί ασφαλές καταφύγιο όσων τρομοκρατούνται ή μπερδεύονται από το παρόν και το μέλλον.

Στις Βρυξέλλες δεν κρύβεται πλέον η ανησυχία των Ευρωπαίων για τον οικονομικό προστατευτισμό της αμερικανικής κυβέρνησης, καθώς γίνεται σαφές ότι η νομοθεσία για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού IRA είναι πολύ ευνοϊκή για να αγνοηθεί από τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

Οταν πριν από λίγες εβδομάδες έγραψα για τη διάψευση από το Spiegel των δικών του δημοσιευμάτων που αναφέρονταν στο «νεκρό Μαράκι του Εβρου» και στον τρόπο που διαχειρίστηκε αυτήν τη μούφα η αντιπολίτευση και τα εξαπτέρυγά της, κάποιοι φίλοι θέλησαν κάπως να με «συνετίσουν».

Οταν ήµασταν παιδάκια υπήρχε το περίφημο «καθρεφτάκι». Σε έβριζε ο «εχθρός» στην τάξη μέσα κι εσύ ύψωνες το χέρι, με τα δάχτυλα σφιγμένα και σχημάτιζες το θαυματουργό «καθρεφτάκι».