Αναλαμβάνοντας μόνος του την φετινή συλλογή του ιστορικού οίκου, ο Πιέρπαολο Πικιόλι εμπνεύστηκε από θεές και μύθους της Αρχαίας Ελλάδας, καθώς αυτό που του κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν πως μέσα από την ελληνική αρχαιότητα επωνομάστηκαν για πρώτη φορά τα συναισθήματα του ανθρώπου (ομοουαλέτες σε nude αποχρώσεις, με χρυσόσκονη, διαφάνειες και πιο ιδιαίτερα prints, όπως λουλούδια και metallic λεπτομέρειες κέρδισαν τις εντυπώσεις, υπενθυμίζοντας πως το αισθησιακό (και όχι τόσο το σέξι), ήταν αυτό που κυριαρχούσε στις θεές και τις μούσες της ελληνικής μυθολογίας.
Βέβαια από τη συλλογή του δεν έλειπαν οι αυστηρές γραμμές, με τα φορέματα να καλύπτουν σχεδόν όλο το σώμα των μοντέλων αφήνοντας ακάλυπτα μόνο τα χέρια του και θυμίζοντας μας του αρχαίους χιτώνες στην πιο μίνιμαλ και σύγχρονη εκδοχή τους.
Ωστόσο, ο Πικιόλι δεν εμπνεύστηκε γενικά από την αρχαιότητά της Ελλάδας, αλλά από συγκεκριμένες θεές.
Μία από αυτές, ήταν η Πασίθεα όπου σύμφωνα με την μυθολογία άνηκε στις Χάριτες και ήταν θεά της σκέψης και του στοχασμού.
Έτσι, τα περισσότερα φορέματα του Valentino δεν είχαν έντονα χρώματα και «υπερβολές», αλλά κεντήματα, πέρλες και μικρά λουλούδια,«προτάσσοντας» έτσι μία ηρεμία στις δημιουργίες του.
Από την άλλη, πηγή έμπνευσης του σχεδιαστή ήταν και η Πανδώρα, η πρώτη γυναίκα δηλαδή που «πλάστηκε» από τους θεούς, οι οποίοι της προσέφεραν όλες τις ικανότητες και τα χαρίσματα που υπήρχαν (εξ' ου και το όνομα της που σημαίνει «η γυναίκα που είναι προικισμένη με δώρα»). Έτσι τα φορέματα που είναι εμπνευσμένα από την Πανδώρα είναι κεντημένα με λευκά λουλούδια, κρυστάλλους και κίτρινες ή πορτοκαλί χάντρες.
Το εντυπωσιακό είναι πως, μόνο και μόνο για τα κεντήματα, τα οποία ράφτηκαν σε εργαλειό που χρησιμοποιούνταν ως αντίκα, εργάστηκαν πέντε μοδίστρες και χρειάστηκαν περίπου 900 ώρες για να ολοκληρωθούν.