Άλλωστε, επιφανείς δικαστικοί, νεκροί ή βαρύτατα τραυματισμένοι υπήρξαν ως θύματα της 17 Νοέμβρη.
Αναμφίβολα, η αστυνομική προστασία είναι αναγκαία σε πολλούς ανώτερους δικαστικούς, αναμεμιγμένους με ανακρίσεις ή εκδικάσεις σημαντικών υποθέσεων για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες της μαύρης οικονομίας ή για τρομοκράτες " αγωνιστές". Αναγκαία επίσης η προστασία αυτή. Και για πρώην δικαστικούς, που βρέθηκαν στο στόχαστρο μιάς αρνητικής ή εμπαθούς κριτικής. Και οι δύο αυτές κατηγορίες πολεμικής περίσσεψαν τα τελευταία χρόνια και κλιμακώνονται απειλητικά τον τελευταίο χρόνο.
Το ελληνικό Κράτος δείχνει να γίνεται όλο σκληρότερο, εμπαθές και απάνθρωπο στην αστυνομική προστασία και άλλες εγγυήσεις προς τους δικαστικούς, όσο δεν είναι σε τηλεαςτέρες, κοσμικούς, μεγαλοεπιχειρηματίες με δωρεάν αστυνομικούς και αυτοκίνητα στη διάθεση τους. Κανείς δεν τους απειλεί, τρομάρα τους. Θέλω να πιστεύω ότι πρόκειται για λάθος αξιολόγηση ή απόσυρση της μικρής δύναμης (δύο αστυνομικοί το 24ωρο) από την εισαγγελέα κ. Τσατσάνη, με τις πολλές καυτές υποθέσεις, που χειρίσθηκε με ήθος και επάρκεια.
Το γεγονός ότι την κατηγορούν για πορίσματα σε 3-4 υποθέσεις, από τον κ. Παπαγγελόπουλο έως τους " Πυρήνες της Φωτιάς ", δείχνει το μέγεθος της εμπάθειας εναντίον της είτε από τη σημερινή πολιτική ηγεσία ( Μαξίμου, Υπουργείο Δικαιοσύνης ) είτε από την ηγεσία του Αρείου Πάγου και ακόμα χειρότερα με τους τρομοκράτες ως τιμητές της... Δεν είναι η μόνη περίπτωση ηθικής και επαγγελματικής εκτέλεσης. Δυστυχώς είναι πολλοί πλέον όσοι στήνουν τη Δικαιοσύνη, δηλαδή το κύρος και ορισμένους λειτουργούς της, στο απόσπασμα. Οι εμπάθειες, οι σκοπιμότητες κοστίζουν στην ιδέα και εικόνα της Δικαιοσύνης. Δεν πρόκειται πάντα για καλής προαίρεσης κριτική, αλλά για μεταμφιεσμένη εξόντωση, στοχοποίηση.
Δυστυχώς, οι τρομοκράτες της σημερινής γενιάς προσπορίζονται τη δική τους " νομιμότητα ως εισαγγελέων του αίματος " από την κακόπιστη αρνητική δημοσιότητα και την σκανδαλολογία. Μηδενιστές της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης οι βομβιστές αυτοί και πιστολάδες αύριο, αντλούν " υλικό δικαίωσης" από τέτοιες καταγγελίες και δημοσιεύσεις. Όπως οι τρομοκράτες ( και λίστες διαρκείας ) της 17 Νοέμβρη και όχι μόνο. Αυτή η κριτική δεν έχει στόχο την κάθαρση αλλά το με ίσος, δεν έχει σκοπό την έρευνα της αλήθειας ( βεβαίως και μέσω της Δικαιοσύνης ) αλλά από τους τρομοκράτες ως " εισαγγελείς της ανομία, δηλαδή " του νόμου " της τρομοκρατίας. Φυσικά, χρειάζεται να υπάρξει τερματισμός των διαρκών συγκρούσεων και εντάσεων, υπερβολικών και άδικων, φανατικών και ιδιοτελών, γύρω από τη δοκιμαζόμενη Δικαιοσύνη. Τα εκτελεστικά αποσπάσματα, θα πρέπει να κατεβάσουν τα όπλα και να τερματίσουν τα παραγγέλματα. Με ειλικρίνεια, λοιπόν, οι δικαστές απειλούνται από τους τρομοκράτες, κατηγορούνται από θεσμικούς παράγοντες ( όπως λ.χ.
Οι κ. Καμμένος Παπαγγελόπουλος ), διαχωρίζονται και διώκονται από την κορυφή του Αρείου Πάγου ( με πρώτη την κ. Β. Θάνου), γίνονται θύματα εμπαθών δημοσιευμάτων, ενώ παράλληλα βαθαίνει η απαξίωση από συναντήσεις στο Μαξίμου, εξαγγελίες για παράταση στο 70ο όριο ηλικίας εξόδου, μισθολογικές αυξήσεις, επιλεκτικές επιστροφές και τόσα άλλα.
Δικαιοσύνη, πόσα εγκλήματα διαπράττονται είτε στο όνομά σου, είτε από αρμόδιους και προστάτες; Και για πόσο καιρό ακόμα; Θα χρειαστεί άραγε ένα φρένο, μια αυτοσυγκράτηση όλων, το αίμα ενός ανώτατου δικαστικού; Δεν πρέπει.