Η αντίσταση των ουκρανικών δυνάμεων φαντάζει ξεχωριστή, για να μην πούμε ηρωική, απέναντι σε έναν υποτιθέμενο ισχυρό στρατό.
Οι ρώσοι στρατηγοί, που παρέταξαν σχεδόν 200.000 στρατιώτες στη βορειοανατολική πλευρά των συνόρων της Ουκρανίας, τέσσερις εβδομάδες μετά την εισβολή, μετρούν κυρίως απώλειες παρά επιτυχίες στα πολλά πεδία των μαχών. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι το Κίεβο κάλεσε επίσημα, μέσω του Ερυθρού Σταυρού, τη Μόσχα να παραλάβει τους νεκρούς της που κείτονται παρατημένοι στο ψυχρό ουκρανικό έδαφος.
Αντρέι Κορτούνοφ: «Η Ρωσία δεν ανέμενε τόσο ισχυρή και ενιαία απάντηση από τη Δύση»
Ο ρωσικός στρατός είναι ολοφάνερο ότι αντιμετώπισε σθεναρή αντίσταση και πλέον δεν μπορεί να κάνει βήμα, παρά στέλνει πυραύλους μέσου βεληνεκούς από απόσταση σε επιλεγμένους στόχους που δεν πετυχαίνει πάντα και οι οποίοι μόνο στρατιωτικοί δεν είναι, όπως μαρτυρούν οι ανηλεείς βομβαρδισμοί αμάχων, νοσοκομείων, μαιευτηρίων, θεάτρων, πολυκατοικιών και οι εικόνες ισοπεδωμένων πόλεων, της Μαριούπολης, του Χαρκόβου και άλλων.
Η ρητορική δε της Μόσχας αποκαλύπτει τους ευρύτερους και απώτερους σκοπούς της εισβολής. Μόλις την περασμένη Παρασκευή μέχρι και ο έμπειρος, κατά τα άλλα, διπλωμάτης Σεργκέι Λαβρόφ παρασύρθηκε και μίλησε για πόλεμο κατά του μονοπολικού κόσμου που θέλουν να επιβάλουν οι ΗΠΑ, αλλά δεν θα επιτρέψουν οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, οι Ινδοί και οι Μεξικανοί.
Αποδεικνύεται πλέον ότι ο πόλεμος δεν έγινε για τις ρωσοκρατούμενες ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας, παρά για την αλλαγή των διεθνών συσχετισμών, για την επικράτηση νέας τάξης πραγμάτων, για περισσότερα μερίδια και νέους κανόνες στην κατανομή του διεθνούς πλούτου. Προφανώς η ολιγαρχική ηγεσία της Ρωσίας έκρινε λανθασμένα πως είχαν πια ωριμάσει οι συνθήκες για την άρση των δυσμενών αποτελεσμάτων της σοβιετικής κατάρρευσης του 1991 και πως ήλθε ο καιρός για αποκατάσταση του ακρωτηριασμού και επανάκτηση της χαμένης ισχύος.
Δεν μέτρησε ότι η όποια ρωσική ισχύς των προηγούμενων χρόνων είχε κερδηθεί από τη συμμετοχή της χώρας στο παγκόσμιο σύστημα των ανοιχτών και ελεύθερων αγορών και δεν υπολόγισε ότι παραβιάζοντας τις αρχές του ανοιχτού κόσμου θα βρεθεί αποκλεισμένη, φτωχή και μόνη.
Χωρίς τις πλούσιες αγορές της Δύσης η Ρωσία θα πασχίζει στην κυριολεξία για τον επιούσιο. Ούτε η Κίνα ούτε η Ινδία ούτε το... Μεξικό μπορούν, δεν έχουν το μέγεθος να υποκαταστήσουν τις αγορές της πλούσιας Δύσης.
Ο Πούτιν και η ρωσική ηγεσία περιέπεσαν σε πλάνη μοναδική, κατελήφθησαν από το έλλειμμα κατανόησης του διασυνδεδεμένου διεθνούς οικονομικού συστήματος που καταδιώκει πάμπολλες ηγεσίες στον πλανήτη.
Η νέα ολιγαρχική τάξη της Μόσχας κατέχει την εξουσία πάνω από δύο δεκαετίες στη Ρωσία και δεν έχει να επιδείξει τίποτε άλλο πέρα από την αλόγιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η ρωσική οικονομία, παρότι εκτείνεται σε έκταση υπερδιπλάσια της Ευρώπης, υπολείπεται της ισπανικής. Δεν προόδευσε στις δύο αυτές δεκαετίες, ούτε εκσυγχρονίστηκε, παρά μεγαλοπιάστηκε και έκρινε ότι βάζοντας τα πυρηνικά στο τραπέζι θα επιβληθεί.
Απεδείχθη ότι δεν μπορεί τους σκοπούς της να επιτύχει, ούτε κανέναν να εμπνεύσει. Σε λίγο και οι Κινέζοι και οι άλλοι θα κλείνουν την πόρτα στη Ρωσία, θα κοιτάζουν πώς να αποφύγουν τα ίδια λάθη. Κατά βάση ο Πούτιν έχει ηττηθεί. Απλώς θα μας ταλαιπωρήσει μέχρι να το χωνέψει...