Θα έλεγα ότι πρόκειται για τα θεμελιώδη ερωτήματα, για τα κεντρικά πρόσωπα που απασχόλησαν τους Έλληνες τις τελευταίες εβδομάδες. Μαζί με δύο άλλους, τον άφρονα γενικώς Μιχάλη Λιάπη και τον φαύλο γενικώς Χάρη Τομπούλογλου, συμπληρώνεται η εικόνα του χρόνου που έφυγε και του χρόνου, που ήλθε.
Τι συμπέρασμα βγαίνει;
Πρώτον, ότι αυτά τα πρόσωπα πρόβαλλαν τα ΜΜΕ, ήταν οι επιλογές τους. Δεύτερον, ότι η πλειοψηφία του κόσμου, τηλεθεατών και ακροατών (δεν μιλάμε πλέον για μάζες αναγνωστών και ακροατών) παρόμοιες ειδήσεις, προτιμούσε και προτιμά. Αυτές είναι οι επιλογές τους, οι οποίες βέβαια τους χαρακτηρίζουν, μας χαρακτηρίζουν.
Τρίτο συμπέρασμα, ένας ειδησεογραφικός χυλός, ένα μίγμα κουτσομπολιού, αδιακρισίας, κιτρινισμού, λαϊκισμού (όπως ο φθόνος) που θεωρείται ως ενημέρωση, ως δημόσια ζωή, ως κοινωνικός προβληματισμός. Είναι ακριβώς το αντίθετο.
Τέταρτο και καθοριστικό συμπέρασμα, με βάση όλα αυτά, απουσιάζουν τα κύρια προβλήματα του τόπου, τα οποία δεν είναι εκείνα της βασανιστικής καθημερινότητας αλλά άλλα σημαντικά, όπως λ.χ. αυτά που αφορούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο αύριο του τόπου, στην Ελληνική Προεδρία, στην έξοδο από τα Μνημόνια, την κρίση, την ανεργία. Με αναφορές σε ανάλογα πρόσωπα, επιχειρήματα και γεγονότα.
Κι όμως η κύρια ατζέντα των τελευταίων εβδομάδων ήταν ο Λιάπης και ο Φιλιππίδης, ο Στουρνάρας και ο Χριστόδουλος Ξηρός ως πρόσωπα- στόχοι, ο Τομπούλογλου και οι γραφικές πλευρές Τσίπρα, Λιάπη, Ολάντ, το θάρρος Καραμολέγκου.
Ειδήσεις ασφαλώς με την αξία και τη σημασία τους την περιορισμένη, ανίκανες να αποτελέσουν τον οδηγό και την ταυτότητα της ζωής μας.
Δείγματα μιας μίζερης ζωής, αλλά και δικής μας αντίληψης. Τότε; Τότε πρέπει να προσπαθήσουμε να συνδυάσουμε τις δύο προτιμήσεις, τις δύο ανάγκες, τις δύο πραγματικότητες της ζωής. Την χαρούμενη, εύκολη συχνά ευτελή, αλλά και τον αναγκαίο προβληματισμό για τα σοβαρά της ατομικής και της συλλογικής μας ζωής.
Τι κρύβεται πίσω από τις υποθέσεις αυτών των προσώπων, ποιά διδάγματα πρέπει να αντλήσουμε, τελικά πόσο σύνθετα πρέπει να δούμε τα πράγματα. Τις δύο πλευρές της ζωής στην ίδια την καθημερινότητα της.