Είναι σαφές πως αναφέρομαι στον χωρίς κουκούτσι καρπό του εμβριθούς ερευνητικού μόχθου «ειδικών» στη διεξαγωγή των παρελάσεων, στρατιωτικών τε και μαθητικών. Σέβομαι, ασφαλώς, την αντίθεση, ακόμη και την αποστροφή, οποιουδήποτε και οποιασδήποτε στις παρελάσεις, αλλά -μιας και με το επετειακό γεύμα καταπιαστήκαμε- μου προκαλούν αναγούλα η κοινοτοπία, η διαστροφή των εννοιών, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας, η ροπή προς τη γραφικότητα. Πολλώ μάλλον, όταν θεμέλιό τους είναι υπερφίαλες συμπεριφορές.
Όπως κατά το παρελθόν ο «εθνικός σταρ» σάρωνε τα κανάλια για «καλλιτεχνικά» θέματα, έτσι και στους καιρούς μας η περιώνυμη «εθνική αντιπρόσωπος» κάνει πιένες στα ΜΜΕ για θέματα που άπτονται της ιστορίας και, παρεμπιπτόντως, των παρελάσεων.
Είπε ότι ο συμβολισμός των στρατιωτικών παρελάσεων είναι «μιλιταριστικός»! Οι στρατιωτικές παρελάσεις είναι δυνατόν να είναι «μη μιλιταριστικές»; Άλλωστε, οι παρελάσεις αυτές διεξάγονται, εκτός των άλλων λόγων, για να αποδοθούν τιμές σε όσους πολέμησαν. Και πολέμησαν μετέχοντας σε στρατιωτικά, ελληνιστί «μιλιταριστικά», σύνολα. Δεν πολέμησαν ως μέλη της ΜΚΟ για την προστασία των δικαιωμάτων των μονοκοτυλήδονων!
Επίσης, αναφέρθηκε και στις μαθητικές παρελάσεις και είπε: «Είναι ένας θεσμός που προέρχεται από τον Ιωάννη Μεταξά». Το 1912 ο Μεταξάς ήταν ο αξιωματικός που διαπραγματεύτηκε την παράδοση της Θεσσαλονίκης από τον Ταξίν Χασάν Πασά. Μήπως πρέπει να επιστραφεί η Θεσσαλονίκη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία; Εν πάση περιπτώσει, η περιώνυμη «εθνική αντιπρόσωπος», ως ιστορικός, πρέπει να μελετά τις πηγές. Εάν το πράξει, θα διαπιστώσει ότι η πρώτη μαθητική παρέλαση έγινε στις 25 Μαρτίου 1899. Θα βρει δε εκτενή περιγραφή σχετικώς στο φύλλο της εφημερίδας «Εμπρός» της 26ης Μαρτίου 1899.
Και τώρα που ξαρμύρισα τον μπακαλιάρο, πάω να βράσω τις πατάτες. Για να τιμήσω την επέτειο με την παρέλαση των πιάτων. Και του χρόνου!