Στο επίκεντρο κινδύνου «φούσκας» στην αγορά ακινήτων βρίσκεται η Ευρωζώνη, όπου τα χαμηλότατα επιτόκια δανεισμού συνέβαλαν στην εκτόξευση του κόστους της ακίνητης περιουσίας. Σύμφωνα με σχετική έκθεση της UBS, το Μόναχο βρίσκεται στην πιο ευάλωτη θέση σε σχέση με τις υπόλοιπες 23 πόλεις που εξετάστηκαν, ενώ όλο και περισσότερο απειλούνται οι αγορές ακινήτων σε Φρανκφούρτη, Παρίσι και Άμστερνταμ. Από την άλλη πλευρά, στο Λονδίνο και σε άλλες τρεις πόλεις, οι οποίες επίσης θεωρούνταν παλαιότερα υψηλού κινδύνου, το κόστος των ακινήτων έχει μειωθεί κατά μέσον όρο 10% τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Η αγορά του Μονάχου διατρέχει τον μεγαλύτερο κίνδυνο «φούσκας» λόγω της ανεπαρκούς προσφοράς νέων ακινήτων και της ταυτόχρονης αύξησης του πληθυσμού. Την ίδια στιγμή, η τοπική οικονομία είναι ισχυρή και στηρίζεται σε ευρύ φάσμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Ως αποτέλεσμα, οι τιμές των ακινήτων έχουν τουλάχιστον διπλασιαστεί τα τελευταία δέκα χρόνια και στο ίδιο χρονικό διάστημα τα ενοίκια έχουν αυξηθεί κατά 40%.
Αντιθέτως, για πρώτη φορά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα ακίνητα του Λονδίνου δεν θεωρούνται σε επικίνδυνο βαθμό υπερτιμημένα. Η αγορά ακίνητης περιουσίας έχει ξεπεράσει την περίοδο αιχμής του 2016 και βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, ενόψει Brexit και λόγω της αύξησης του φόρου ακινήτων.
Παρ' όλα αυτά, η αξία των κατοικιών παραμένει υψηλή. Λαμβάνοντας υπόψη το τρέχον κόστος των σπιτιών και το μέσο εισόδημα ενός εξειδικευμένου εργαζομένου στον κλάδο των υπηρεσιών, ο τελευταίος, με μεγαλύτερο από το μέσο εισόδημα, θα πρέπει να καταβάλει μισθούς 14 ετών για να αγοράσει ένα διαμέρισμα 60 τ.μ. στη βρετανική πρωτεύουσα, σύμφωνα με την έκθεση της UBS.
Ιδιάζουσα είναι η περίπτωση της αγοράς ακινήτων στο Παρίσι, όπου ένα διαμέρισμα 60 τ.μ. ισοδυναμεί με μισθούς 15 ετών για έναν εργαζόμενο στον κλάδο των υπηρεσιών. Το κόστος ακίνητης περιουσίας ανήλθε σε ιστορικά υψηλά και ξεπερνά κατά πολύ τη μέση τιμή των κατοικιών στις υπόλοιπες πόλεις της Γαλλίας.
Υψηλότατος είναι ο κίνδυνος «φούσκας» στο Άμστερνταμ, όπου η ήδη ελκυστική στους επενδυτές αγορά ακινήτων επιβαρύνθηκε περαιτέρω από την υποδοχή πολλών βρετανικών εταιρειών και εργαζομένων, που εξοστρακίστηκαν λόγω Brexit. Μεταξύ 2013 και 2018 το κόστος των κατοικιών αυξήθηκε κατά 64,6%, ενώ το ίδιο διάστημα το διαθέσιμο εισόδημα αυξήθηκε κατά 4,4%, σύμφωνα με έκθεση της Knight Frank, εταιρείας παροχής υπηρεσιών για ακίνητα.
«Οι επενδυτές θα πρέπει να είναι προσεκτικοί, όταν εξετάζουν την αγορά ακινήτων σε περιοχές υψηλού κινδύνου "φούσκας"», όπως δήλωσε ο Ματίας Χόλτζχεϊ, επικεφαλής της έρευνας της UBS, σύμφωνα με το Bloomberg. Ο Χόλτζχεϊ συμπλήρωσε ότι σε ορισμένες πόλεις υψηλού κινδύνου έχουν επιβληθεί ήδη μέτρα για την αποτροπή περαιτέρω υπερτίμησης των ακινήτων. Ωστόσο, στην έκθεση σημειώνεται ότι όλοι όσοι έχουν επενδύσει σε ακίνητα τα τελευταία 40 χρόνια, αγοράζοντας ακόμη και σε υψηλές τιμές, θα εξακολουθούν να αποκομίζουν κέρδος σε μακροχρόνιο επίπεδο.
Σε αντίθεση με την αγορά ακινήτων στην Ευρωζώνη, για πρώτη φορά από το 2011 καμία από τις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ, που εξετάστηκαν στο πλαίσιο της έρευνας, δεν διατρέχει κίνδυνο «φούσκας». Μάλιστα, η ανέκαθεν ακριβή αγορά ακινήτων της Νέας Υόρκης έρχεται τρίτη στην κατάταξη των αμερικανικών πόλεων, καθώς οι αντίστοιχες αγορές σε Σαν Φρανσίσκο και Λος Αντζελες θεωρούνται ακριβότερες, χωρίς ωστόσο να εκθέτουν σε μεγάλο κίνδυνο τους επενδυτές.
Το κόστος ενός διαμερίσματος 60 τ.μ. στη Νέα Υόρκη ισοδυναμεί με μισθούς 11 ετών. Σε επικίνδυνο βαθμό υπερτιμώνται και τα ακίνητα του Χονγκ Κονγκ, των οποίων το κόστος έχει υπερδιπλασιαστεί την περίοδο μεταξύ 2008 και 2018. Η ισχυρή ζήτηση από τους επενδυτές σε συνδυασμό με το γενικότερα αισιόδοξο επενδυτικό κλίμα έχει εκτοξεύσει τις τιμές των κατοικιών στα ύψη, αν και πρόσφατα φαίνεται πως το επενδυτικό ενδιαφέρον έχει ψυχρανθεί. Ως αποτέλεσμα, το κόστος ενός διαμερίσματος 60 τ.μ. ισοδυναμεί με μισθούς 21 χρόνων. H έρευνα έλαβε χώρα προτού αποτυπωθούν τα αποτελέσματα των έντονων αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στην αγορά ακινήτων. Όπως τόνισε τη Δευτέρα ο Νόρμαν Τσαν, διευθύνων σύμβουλος της Αρχής Νομισματικής Πολιτικής του Χονγκ Κονγκ, οι πωλήσεις ακινήτων έχουν περιοριστεί και οι τιμές τους μειώνονται.