Παραδοσιακά, στις ΗΠΑ, πολλοί τελειόφοιτοι λυκείου φιλοδοξούσαν να σπουδάσουν στις αίθουσες της αφρόκρεμας της Ivy League, το επιστέγασμα της ακαδημαϊκής αριστείας, του κοινωνικού εκλεκτισμού και της επιλεκτικότητας. Οι καιροί άλλαξαν όμως.
Ο αριθμός των Βορείων που πηγαίνουν σε δημόσια σχολεία του Νότου αυξήθηκε κατά 84% τις τελευταίες δύο δεκαετίες και αυξήθηκε κατά 30% από το 2018 στο 2022, σύμφωνα με ανάλυση της Wall Street Journal που βασίζεται σε πρόσφατα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας των ΗΠΑ.
Ειδικότερα, αν και πολύ περισσότεροι μαθητές υποβάλλουν αίτηση στα οκτώ ιδρήματα της Ivy League, (Πανεπιστήμια Κολούμπια, Κόρνελ, Χάρβαρντ κτλ) από ό,τι το 2002, μερικά από τα πιο «καυτά» δημόσια ιδρύματα του Νότου -συμπεριλαμβανομένων των Κλέμσον και Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια- έχουν δει ακόμη μεγαλύτερη αύξηση του ενδιαφέροντος.
Στην Αλαμπάμα, οι αιτήσεις αυξήθηκαν περισσότερο από 600% την ίδια περίοδο – περίπου τρεις φορές περισσότερες από τις προσφορές για φοίτηση στο Χάρβαρντ.
Ήδη τα Πανεπιστήμια Βάντερμπιλτ, Τουλέιν και Έμορι έχουν από καιρό τραβήξει φοιτητές από τον Βορρά, αλλά η πρόσφατη αύξηση των φοιτητών που πηγαίνουν στο Νότο τροφοδοτείται από τη συμμετοχή στα δημόσια πανεπιστήμια.
Στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί στο Νόξβιλ, το σύνολο των πρωτοετών σπουδαστών από τα βορειοανατολικά αυξήθηκε σε σχεδόν 600 σε μια τάξη περίπου 6.800, από περίπου 50 το 2002. Στο Πανεπιστήμιο του Μισισιπή, στην Οξφόρδη, αυξήθηκαν από 11 σε περισσότερους από 200 τάξη περίπου 4.500 το 2022.
Στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στην Tuscaloosa, το 11% των φοιτητών προέρχονταν από τα βορειοανατολικά το 2022, σε σύγκριση με λιγότερο από 1% δύο δεκαετίες πριν. Αυτή η ροή φοιτητών στα κολέγια του Νότου υπόσχεται να επηρεάσει την οικονομία της περιοχής για χρόνια, όπως αναφέρει το αμερικανικό δημοσίευμα.
Περίπου τα 2/3 των αποφοίτων πανεπιστημίου συνεχίζουν να εργάζονται στην ίδια Πολιτεία όπου αποφοιτούν, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας-Chapel Hill και άλλων.
Κέφι, ελευθερία του λόγου και ακαδημαϊκό πνεύμα
Γιατί, όμως παρατηρείται αυτή η στροφή ενδιαφέροντος.
Οι μαθητές λένε ότι αναζητούν το κέφι και το ακαδημαϊκό πνεύμα που πηγάζει από τον Νότο στις ροές τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι γονείς τους αναφέρουν χαμηλότερα δίδακτρα και λιγότερα χρέη και πιο ζεστό κλίμα.
Οι σύμβουλοι σπουδών λένε επίσης ότι πολλοί έφηβοι είναι πρόθυμοι να αποφύγουν τη πολιτική πόλωση που διαλύει τις πανεπιστημιουπόλεις στη Νέα Αγγλία και τη Νέα Υόρκη με την αίσθηση της κοινότητας που αποτυπώνεται σε εκδηλώσεις στον Νότο. Οι πολλά υποσχόμενες προοπτικές εργασίας μετά την αποφοίτησή τους κάνει τα νότια πανεπιστήμια ακόμα πιο ελκυστικά.
Επιπλέον, σε γενικές γραμμές, εμφανίζουν καλύερους δείκτες ελευθερίας του λόγου, σύμφωνα με την κατάταξη του Ιδρύματος για τα Ατομικά Δικαιώματα και την Έκφραση, μια ΜΚΟ πολιτικών ελευθεριών που έχει υπερασπιστεί καθηγητές και φοιτητές σε υποθέσεις σχετικά με ζητήματα λόγου. Φέτος, οι περισσότερες από τις 25 καλύτερες σχολές βρίσκονται στον Νότο ενώ οι έξι χειρότερες βαθμολογίες σημειώνονται στον βορρά.
Μετά τις διαμαρτυρίες των φοιτητών για τον πόλεμο στη Γάζα, ορισμένοι Εβραίοι και μαθητές της Νοτιοανατολικής Ασίας αρνήθηκαν να υποβάλουν αίτηση σε ορισμένα πρωτοκλασάτα ιδρύματα του βορά, επειδή το περιβάλλον είναι τόσο τεταμένο, δήλωσε η Ρέιτελ Ρούμπιν, συνιδρύτρια της Spark Admissions, μιας ιδιωτικής εταιρείας παροχής συμβουλών σπουδών.
«Είναι πολύ πιο προσεκτικοί σε ποιους Ivies απευθύνονται και επεκτείνουν την αναζήτησή τους στην υπόλοιπη χώρα», είπε.
Βέβαια, όπως σημειώνει το αμερικανικό δημοσίευμα, η αύξηση του αριθμού των μαθητών που κατευθύνονταν στον Νότο αυξανόταν για χρόνια και στη συνέχεια επιταχύνθηκε ξαφνικά μετά την πανδημία, δείχνουν ομοσπονδιακά στοιχεία.
«Είχατε φοιτητές σπίτι στο υπόγειό τους στο Κονέκτικατ που κοιτούσαν το τηλέφωνό τους βλέποντας το μεγαλύτερο μέρος των σχολών στα βορειοανατολικά να είναι κλειστό και να μην συμβαίνουν πολλά», είπε ο Ρικ Κλαρκ, εκτελεστικός διευθυντής στρατηγικής πρόσβασης φοιτητών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια, ωστόσο την ίδια στιγμή «έβλεπαν παρέες στην Αλαμπάμα και ποδοσφαιρικούς αγώνες στη Τζόρτζια και τη Φλόριντα. Βιώνουν τη ζωή τώρα».