λλοι καιροί και χρόνοι, αλλά η Ιστορία και οι παθογένειες της κύκλους κάνουν. Άλλωστε η συναλλαγή στο Κράτος είναι παλιά, δική μας ιστορία. Δυστυχώς και δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, σχεδόν κάθε περίοδος διακυβέρνησης μετά το 1974, γνώριζε, καλλιεργούσε, ανεχόταν δύο φαινόμενα σαπίλας. Υπάρχουν κατά καιρούς 3-4 Υπουργοί, γνωστοί στην πιάτσα λίγο- πολύ, που κατόρθωναν με την υπογραφή τους να γίνουν πλούσιοι. Ορθά ο Λαός πιστεύει ότι " μόνο ο Τσοχατζόπουλος είναι στον Κορυδαλλό". Δεύτερο, φαινόμενο ο εσμός στον χορό της Κρατικής εξουσίας, όπως οι κρατικές Τράπεζες, οι ΔΕΚΟ, τα πανεπιστήμια, σ´ ένα βαθμό η ΕΡΤ Η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, κρατικές Τράπεζες, οι ΔΕΚΟ, τα πανεπιστήμια, σ´ ένα βαθμό η ΕΡΤ όπου υπήρχε για δεκαετίες καθεστώς συναλλαγής και διαφθοράς, πελατειακών σχέσεων από δεκάδες συνδικαλιστές και πανεπιστημιακούς.
Ναι, στον τομέα αυτό η πρώτη φορά Αριστερά είχε τα πεινασμένα λιοντάρια της με γενναίους μισθούς, μεγάλες αμοιβές, πολυθεσίτες, κονδύλια τόσο στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και στη σημερινή ΛΑΕ. Θα κάνουμε πολλά χρόνια να συζητήσουμε σε βάθος για τέτοιες παθογένειες της Μεταπολίτευσης, τις οποίες η ΝΔ δεν αγγίζει ευνουχισμένη ιδεολογικά και ιστορικά και το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να ξεχνάει. Μπορεί μέσα σε αυτά τα χρόνια η απομυθοποίηση, η αληθινή ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ, στην πορεία του προς την εξουσία να φτάσει σ´ αυτά τα επίπεδα, ενώ παράλληλα να αποδειχθεί ότι υπήρξαν και εδώ 4-5 Υπουργοί οικονομισάριοι; Λαδιάρηδες, που έπεσαν σαν πεινασμένα λιοντάρια της εξουσίας ( σύμφυτες πάντα με την διαφθορά, δυστυχώς) στο Κράτος; Δεν το αποκλείω για κάποιους λιγότερους βεβαίως σε σχέσεις με το παρελθόν, χρυσοφόρους τομείς.
Κυκλοφορούν ονόματα συγκέκριμένα αλλά στους καιρούς μας είναι πρώτα δύσκολο να ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι, η κακοήθεια από την αλήθεια. Όμως ο χρόνος όλα τα φανερώνει και οι αποκαλύψεις, έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις. Το βέβαιο για το παρόν είναι ότι πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λ.χ οι καθηγητές Υπουργοί είναι γεννήματα του " διεφθαρμένου και φαύλου" καθεστώτος για καριέρες στα ελληνικά πανεπιστήμια, σε συστημικές Τράπεζες ως σύμβουλοι και σε ιδιωτικές εταιρείες, συχνά διαπλεκόμενες. Παράλληλα, χωρίς να αναφέρομαι σε πρωτόγονες πολιτικές περιπτώσεις τύπου Καρανίκα, Πολλάκη κ.α. φιλοδοξιών και σκοτεινών μεθοδεύσεων στα παρασκήνια. Λέγονται πολλά, αλλά αναμένεται να αποδειχθούν, για μεθόδους νεοπλουτισμού, κερδομανίας, κρατικών κονδυλίων, προγραμμάτων, προμηθειών και συμβάσεων.
Είναι τα νέα " πεινασμένα λιοντάρια" γύρω από τον πυρήνα της κομματικής εξουσίας, δηλαδή της ενοποιημένης με το Κράτος " όπου λεφτά υπάρχουν ". Από εδώ θα προέλθουν ή όχι, οι βαριές αποκαλύψεις για το διάχυτο ήθος εξουσίας της " πρώτης φοράς Αριστεράς" μετά τη κομμουνιστική.
