Εκείνο που έχει σημασία για όλους εμάς τους υπόλοιπους είναι ότι, από το 2015 μέχρι σήμερα, αυτοί οι άνθρωποι δεν έμαθαν τίποτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε εκεί κολλημένος στη λενινιστική παράδοση των λαϊκών δικαστηρίων, ούτε τη διάκριση των εξουσιών καταλαβαίνει ούτε τίποτα. Η πρόταση του Σωκράτη Φάμελλου την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή, για να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα για προανακριτική εις βάρος του Κώστα (Αχ-Βαχ) Καραμανλή, αυτό ακριβώς απέδειξε. Θα έπρεπε να ήταν αδιανόητο ότι εκείνοι που ελεεινολογούν την κατάσταση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα προτείνουν ουσιαστικά να κηρυχθεί κατηγορούμενος ο πρώην υπουργός χωρίς κατηγορίες. Και όμως συμβαίνει, εφόσον ο κ. Φάμελλος ζητάει να στείλουν τον πρώην υπουργό προληπτικά στο δικαστήριο και βλέπουμε.
Αυτή είναι η λογική της πρότασής του και είναι η ίδια με εκείνη της Novartis: στο δικαστήριο χωρίς στοιχεία και αν είναι αθώοι ας το αποδείξουν εκείνοι. Η μόνη διαφορά είναι ότι στην περίπτωση της Novartis η συνταγή εφαρμόστηκε επιθετικά, ενώ ο κ. Φάμελλος την προτείνει συμβιβαστικά στην κυβέρνηση. Το στυλ άλλαξε, από την επιθετικότητα πέρασαν στη σάχλα, οι αριστερίστικες ιδεοληψίες τους έμειναν.
Μου προκάλεσε τέτοια κατάπληξη η ασύλληπτη ανοησία της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε μου διέφυγε το βασικότερο: ότι ο Στέφανος Κασσελάκης έχει δημιουργήσει «ένα κίνημα στην κοινωνία»! Ευτυχώς, όμως, είχε την πρόνοια να μας το πει ο ίδιος σε συνέντευξή του στην κ. Ναταλία Γερμανού. Εκεί είπε, επίσης, ότι δεν του φτάνει η δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές, ότι «στόχος είναι η ανατροπή», όπως το έθεσε, δηλαδή η πρωτιά. Για τον λόγο αυτόν, αν κατάλαβα καλά, προκάλεσε κιόλας τον Πρωθυπουργό να κάνει και βουλευτικές εκλογές μαζί με τις ευρωπαϊκές, πάνω στη λογική προφανώς ότι, αφού το κίνημα του Στέφανου θα σαρώσει τον Μητσοτάκη και θα φέρει την ανατροπή, θα είναι καλύτερα για τον Πρωθυπουργό να κατεβάσει το πικρό ποτήριον μονορούφι.
Αλλωστε, ο Στέφανος δήλωσε έτοιμος να είναι ο επόμενος Πρωθυπουργός της χώρας, άρα κανείς δεν έχει να φοβάται τίποτα. Τέλος, δεν παρέλειψε να γκρινιάξει για την «έλλειψη ιδιωτικότητας» στη ζωή του. Για να είμαι ακριβής, δεν ξέρω αν ο πρόεδρος είπε το παραπονάκι του στο τέλος της συνέντευξης, πάντως εκεί θα ήταν η θέση του, διότι ο καλύτερος τρόπος για να κλείσεις μια συνέντευξη είναι ένα αστείο. Και αυτό, ότι ο πρόεδρος υποφέρει από έλλειψη ιδιωτικότητας, ήταν πετυχημένο αστείο!
Δεν νομίζω ότι η γνώμη μου μπορεί να έχει οποιαδήποτε απήχηση στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει όμως της εκλογής υποψήφιων ευρωβουλευτών του κόμματος από τη βάση, θα συμβούλευα όσους μετάσχουν ως ψηφοφόροι στη διαδικασία να βάλουν έναν σταυρό στον Ευάγγελο Αντώναρο. Ούτως ή άλλως, δεν υπάρχει ούτε η ελπίδα ούτε ο κίνδυνος να εκλεγεί στην Ευρωβουλή ή οπουδήποτε αλλού. Συνεπώς, ας έχει τη χαρά τουλάχιστον να έχει εκλεγεί υποψήφιος! Ψυχικό θα κάνετε.
Επειτα, ας μην υποτιμούμε τη γενικότερη χρησιμότητα του κ. Αντώναρου, λόγω του επαγγελματικού παρελθόντος του. Ενδεχομένως, δεν θα απέκλεια να χρειαστεί, ίσως σύντομα, εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένου ότι το σύστημα περί τον πρόεδρο δεν έχει ενσωματώσει την κ. Βούλα Κεχαγιά. Εν τέλει, όμως, ίσως ούτε ο Ευάγγελος Αντώναρος να είναι η λύση για την εκπροσώπηση του κόμματος στα ΜΜΕ. Ας μην κοροϊδευόμαστε, το κόμμα είναι ο Κασσελάκης και κανείς δεν μπορεί να εκπροσωπεί τον Κασσελάκη εκτός από τον εαυτό του. Η θέση του εκπροσώπου, επομένως, θα πρέπει να καταργηθεί και να ενσωματωθεί στο αξίωμα του προέδρου του κόμματος.
Βέβαια, αν γινόταν αυτό που εισηγούμαι, θα στερούσε ακόμη περισσότερο τον πρόεδρο από την πολυπόθητη ιδιωτικότητα, που τόσο του λείπει! Θα το υποστεί όμως και αυτό. Οχι αγόγγυστα, δεν είναι αυτό το στυλ του, θα το υποστεί όμως, διότι, όπως είπε πέντε ή έξι φορές στην προαναφερθείσα συνέντευξή του, γύρισε στην Ελλάδα για να προσφέρει. Ξεκίνησε λοιπόν προσφέροντας την ιδιωτικότητά του ως δημόσιο θέαμα. Γενικώς, η προσφορά του Στέφανου στον τομέα του entertainment είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Για αλλού δεν γνωρίζω, αλλά στη λεγόμενη σόουμπιζ ο Στέφανος έφερε χαμό...
