Όταν, δηλαδή, διεξάγονται τα σημαντικά ντέρμπυ, τα «el classico». Τα αίτια τούτης της διαστροφής μου, λοιπόν, είναι επιπροσθέτως φιλολογικά και εν τη ευρεία εννοία λογοτεχνικά.
Κατά την πρόσφατη τριήμερη συζήτηση στην έδρα της Εθνικής Αντιπροσωπείας συνειδητοποίησα ότι τείνει να καταστεί κανόνας η αξιοποίηση στίχων ποιητών που γέννησε ο τόπος του Ομήρου -ποίηση μόνον από Έλληνες-, προκειμένου οι αγορητές να κλείσουν με ένα πνευματικό και αισθητικό κρεσέντο τα εμπνευσμένα λογύδριά τους. Αν μη τι άλλο, οι συνεργάτες των βουλευτών αποδεικνύονται επαρκέστατοι ερανιστές στίχων στην μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο.
Η ποίηση είναι ενίοτε αμφίσημη και συμβολική· όμως, εν προκειμένω διακρίνεται για τη σαφήνεια και τον ρεαλισμό της, συγκρινόμενη με το «πολιτικό» μέρος των εμπνευσμένων λογυδρίων. Εν πάση περιπτώσει, οφείλουμε να επιδαψιλεύσουμε ευχαριστίες στους αντιπροσώπους μας, οι οποίοι, ως συγκαιρινοί Χουντίνι, μετατρέπουν τον ναό της Δημοκρατίας σε αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».
Και προτού προλάβεις να διακτινισθείς στην πλατεία Καρύτση, όπου υψώνεται ο πνευματικός Παρνασσός, οι «ποιητές» σού επιδίδουν φύλλο πορείας για το αμφιθέατρο της Φ.Μ.Σ. Όροι από τη Φυσική και τα Μαθηματικά αποπνέουν εσάνς επιστημοσύνης στο εκτύπωμα, διαστάσεων Α4. «Πρόσημο» ο ένας. «Συνιστώσα» ο άλλος. «Τάση» ο επίδοξος τρίτος «πόλος». Θα 'λεγε κανείς πως οι επίγονοι του Λυσία έχουν εμβριθώς μελετήσει τα «Στοιχεία» του Ευκλείδη και τα γνωμικά του -κατά πολλούς- «πατέρα» της Φυσικής, του Θαλή του Μιλήσιου. Ένα από τα γνωμικά αυτά ορίζει: «Γνώθι σαυτόν». Ωστόσο, όσον αφορά το «ζουμί» πολλοί εξ αυτών απέδειξαν, για μία ακόμη φορά, και πως αυτογνωσία δεν διαθέτουν και ότι είναι «αστοιχείωτοι». Ειδάλλως, θα εξηγούσαν πώς, αφού κουμαντάρουν τα μαθηματικά, δεν κουλαντρίζουν και τα οικονομικά.
