Επί χρόνια, λίγο πριν από την ανακοίνωση των βαθμολογιών των υποψηφίων των Πανελλαδικών Εξετάσεων τον Ιούνιο, δέχομαι παρακλητικά αιτήματα γονιών –φίλων και συναδέλφων– να μεσολαβήσω (κάπου, κάπως, δεν έχει σημασία) για να μάθουν νωρίτερα τους βαθμούς των παιδιών. Το ίδιο συμβαίνει τον Αύγουστο ενόψει της ανακοίνωσης των βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ.
Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια μάθαινα ότι για τον ίδιο λόγο λίστες με ονόματα υποψηφίων κατέφθαναν στα γραφεία των συνεργατών του εκάστοτε υπουργού Παιδείας και των υφυπουργών του όχι μόνο από τον κομματικό μηχανισμό του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και από κόμματα της αντιπολίτευσης, στελέχη δημόσιων οργανισμών, ιδιωτικούς φορείς κ.ο.κ.
Θεωρώ το αίτημα εξοργιστικό, παραφυάδα της «ασφυκτικής» ελληνικής οικογένειας, με τα παιδιά αγκιστρωμένα στην ποδιά των γονιών.
Προφανώς αποτυπώνει την προνομιακή σχέση που πιστεύουν πως έχουν με την εξουσία οι πολιτικές ελίτ και οι κομματικοί μηχανισμοί – σε αυτό, άλλωστε, δεν προσβλέπουν πολλοί από όσους προσδένονται στο άρμα ενός κόμματος; Ικανοποιούσαν τα υπουργικά γραφεία τα σχετικά αιτήματα περί βαθμών μέσα σε αυτή την εικοσαετία; Ναι! Θυμάμαι πολιτικό στέλεχος του υπουργείου Παιδείας να υπαγορεύει σε κομματικό στέλεχος τηλεφωνικά τους βαθμούς λίστας υποψηφίων. Τους είχε αλιεύσει από το διοικητικό σύστημα μηχανογράφησης λίγο πριν από την επίσημη ανακοίνωσή τους.
Η Νίκη Κεραμέως το ξέκοψε ευθύς εξαρχής μετά την ανάληψη του χαρτοφυλακίου της, και μάλιστα δημοσίως και ρητώς. Δεν ικανοποίησε κανένα αίτημα για «διαρροή» βαθμών σε γονείς που αγωνιούσαν, παρόλο που γνωρίζω ότι οι οχλήσεις εξακολουθούσαν να είναι πολλές –και επίμονες...– κάθε χρόνο.
Η απόφαση της κ. Κεραμέως έχει βαρύνουσα σημειολογική σημασία. Τέτοια ζητήματα αποτελούν προφανώς λεπτομέρεια της μεγάλης εικόνας, στην οποία ένας κομματικός μηχανισμός μπορεί να ζητεί και να επιτυγχάνει εξυπηρετήσεις υπέρ ημετέρων (και ενίοτε υπέρ υμετέρων).
Η απόφαση της κ. Κεραμέως έχει, όμως, αξία και για έναν ακόμη λόγο. Πήγε κόντρα στο ρεύμα των γονιών, την αγωνία των οποίων όλοι –ως ομοιοπαθείς, μάλλον– στην κοινωνία μας δικαιολογούν. Μην το γελάτε. Εκτός από τη διαχρονική μάστιγα του κομματισμού, στα σχολεία έχει ενσκήψει κάθε χρόνο και η «μάστιγα» των γονιών.
