Εκκρεμούν άλλες 2.803 υποθέσεις. Από την προϊστορία ξέρουμε ότι από τις υποθέσεις που έφτασαν στην έδρα του Δικαστηρίου, μόνο σε 45 δεν διαπιστώθηκε παραβίαση δικαιωμάτων κάποιων πολιτών από το ελληνικό κράτος (4,16%). Το 90% επιδικάστηκε εις βάρος της χώρας μας· το υπόλοιπο κατέληξε σε συμβιβασμό.
Αυτές οι καταδίκες δεν εμπεριέχουν μόνο ηθική απαξία, αφού συγκρινόμαστε με την Τουρκία ή τη Ρωσία· π.χ. την περίοδο 1959-2018 η Ελλάδα ήταν πρώτη με 15 καταδικαστικές αποφάσεις για τη θρησκευτική ελευθερία, με δεύτερη την Τουρκία (12) και τρίτη τη Ρωσία (10). Εχουν και σημαντικό οικονομικό κόστος. Οχι μόνο για αμοιβές δικηγόρων, νομικών συμβούλων του κράτους και λοιπής γραφειοκρατίας. Το Δημόσιο πληρώνει εκατομμύρια σε αποζημιώσεις όσων τα δικαιώματα έχουν παραβιαστεί. Αλλά είπαμε: λεφτά υπάρχουν. Στις τσέπες των φορολογουμένων...
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Δικαστηρίου, οι μισές καταδικαστικές αποφάσεις του ΕΔΔΑ (το 50,32%) αφορούν την παραβίαση του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), ήτοι το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (European Court of Human Rights and Greece Facts and Figures, Μάρτιος 2023). Εν ολίγοις, 488 συμπολίτες μας δεν αδικήθηκαν απλώς, αλλά δεν είχαν καν δίκαιη δίκη. Να σημειώσουμε ότι 488 είναι αυτοί που έφτασαν και δικαιώθηκαν στο ΕΔΔΑ. Μπορεί να υπάρχουν και χιλιάδες άλλοι που δεν είχαν το κουράγιο ή τα χρήματα να φτάσουν μέχρι εκεί.
Το εντυπωσιακό είναι πως για να φτάσει μια υπόθεση στο Στρασβούργο, πρέπει να τελεσιδικήσει στην Ελλάδα. Απαιτείται δηλαδή να πάει σε τρία δικαστήρια· Πρωτοβάθμιο, Εφετείο, Αρειος Πάγος. Δηλαδή, η υπόθεση περνάει από μια αλυσίδα δικαστών – ανώτερους και κατώτερους. Επομένως, για τα χάλια της Δικαιοσύνης μπορεί να φταίνε τα κομπιούτερ (που δεν υπάρχουν) και οι αριθμοί (των υποθέσεων, λόγω δικομανίας των Ελλήνων), αλλά όταν έχουμε ρεκόρ καταδικών λόγω κακοδικίας, κάπου πρέπει να φταίνε και οι δικαστές που διαχειρίστηκαν τις υποθέσεις.
Ολοι αυτοί οι λειτουργοί της Θέμιδος, που δεν είδαν ή ανέχθηκαν τις μη δίκαιες δίκες ή πρωταγωνίστησαν σε αυτές, έχουν καμιά επίπτωση στην καριέρα τους; Αξιολογούνται –έστω αυτοί– με βάση τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ; Το ρωτάμε, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά μπορεί με τέτοιες αποφάσεις να φτάσουν μέχρι τα ύπατα αξιώματα της Δικαιοσύνης.
