Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2024  19:09:08

Αλέξης Παπαχελάς: Αερόλιθοι και αδιέξοδα

Είναι πάρα πολύ κακό αυτό που συμβαίνει στον χώρο της αντιπολίτευσης αυτή τη στιγμή. Κακό για όλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται ότι ήταν ένα ευκαιριακό μόρφωμα, το οποίο βασίστηκε στη χαρισματικότητα του Αλέξη Τσίπρα και ήταν προϊόν μεγάλης και δικαιολογημένης οργής της κοινής γνώμης.

Ηλθε και ο κ. Κασσελάκης «ως αερόλιθος εξ Αμερικής» και ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε από αντισυστημικό κόμμα διαμαρτυρίας σε έναν συνδυασμό μακιαβελικού θρίλερ και επιθεώρησης που τα έχει όλα: καμαρίλα, lifestyle, άκρατες φιλοδοξίες και συνωμοσίες. Σίγουρα, πάντως, δεν πείθει ότι πρόκειται για πολιτικό σχηματισμό που μπορεί να κυβερνήσει στο ορατό μέλλον. Πολύ σόου, ελάχιστη πολιτική πρόταση.

Το ΠΑΣΟΚ αναζητεί πάλι νέα ηγεσία. Το πρόβλημα είναι ότι κανένας εκ των υποψηφίων δεν μοιάζει να παίρνει κεφάλι ή να κάνει κάποιο ιδιαίτερο γκελ στην κοινωνία. Είναι σε αυτήν τη φάση πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα ΠΑΣΟΚ που να ξεφεύγει από μικρά διψήφια ποσοστά και να διεκδικεί την πρωτιά. Στον χώρο της Κεντροαριστεράς που καλείται να εκπροσωπήσει, συγκρούονται άλλωστε δύο ισχυρές, αντίθετες απόψεις: εκείνων που θέλουν έναν ηγέτη του ΠΑΣΟΚ που θα κληθεί να συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ. και εκείνων που θέλουν να αναπληρώσουν το κενό της δυναμικής και θορυβώδους αντιπολίτευσης που αφήνει πίσω του ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλο θέλει το Περιστέρι και άλλο το Κολωνάκι.

Αυτή την ώρα, ισχυρός πολιτικός και πειστικός διεκδικητής της εξουσίας δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Υπάρχει ο περίφημος «Κανένας» των δημοσκοπήσεων και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αντι- συστημικής –δεξιάς κυρίως– ψήφου.
Γεγονός, πάντως, είναι ότι αυτή την ώρα ισχυρός πολιτικός και πειστικός διεκδικητής της εξουσίας δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Υπάρχει ο περίφημος «Κανένας» των δημοσκοπήσεων και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αντισυστημικής –δεξιάς κυρίως– ψήφου, που είναι όμως κατακερματισμένο και χωρίς έναν κεντρικό ηγέτη να το εκφράζει. Η πελατεία υπάρχει, πάντως, οι ψήφοι και το χρήμα επίσης.

Η έλλειψη αντιπολίτευσης και βασικού αντιπάλου κάνει, όμως, πολύ κακό και στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό. Οταν ο ψηφοφόρος θυμώνει, για Χ λόγους, είναι σημαντικό να νιώθει ότι «εντάξει, δεν τον ψηφίζω ξανά, την επόμενη φορά θα ψηφίσω τον τάδε». Οταν ο τάδε δεν φαίνεται πουθενά, ο θυμός αυξάνεται και, το χειρότερο, επικεντρώνεται πάνω στον ίδιο τον επικεφαλής της κυβέρνησης. Ο εγκλωβισμένος ψηφοφόρος που δεν έχει τι άλλο να ψηφίσει είναι και πιο τσαντισμένος, πιο επιρρεπής στην παλαβωμάρα και εύκολα θα σαγηνευθεί από τον επόμενο αερόλιθο που θα πέσει στο πολιτικό μας σκηνικό από το πουθενά.

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline