Μπρούντζινες χειρολαβές θυρών πιλοτών πολυκατοικιών. Χαλκοσωλήνες υδρορροών κατοικιών. Σωλήνες μονάδων air-condition. Τα τελευταία χρόνια στην περιοχή του Αγίου Παύλου, πλησίον της Ομονοίας, άλλοτε μια μεσοαστική περιοχή, σήμερα «λαθροβιότοπος» χρηστών ουσιών, οτιδήποτε με πρώτη ύλη τον σίδηρο ή τον μπρούντζο γίνεται... καπνός.
Μεγάλος όγκος των μετάλλων που αποσπώνται ή απλώς «σαρώνονται» στο διάβα στην ακραία υποβαθμισμένη περιοχή καταλήγουν μεταφερόμενα από τρίκυκλα που οδηγούν συνήθως Μπανγκλαντεσιανοί ή Πακιστανοί σε τέσσερις μεγάλες φερόμενες ως αποθήκες σκραπ, στις οδούς Φαβιέρου, Μαιζώνος και Ακομινάτου.
«Για τη δόση της ημέρας»
«Οι αποσπάσεις και κλοπές γίνονται συνήθως από τοξικοεξαρτημένους για να εξασφαλίσουν τη δόση της μέρας, οι οποίοι πουλούν τη λεία στους οδηγούς των τρικύκλων. Σκεφτείτε το αυτό να συμβαίνει σε καθημερινή βάση» πιάνει το νήμα της διαδρομής της εμπορίας παράνομου σκραπ στην καρδιά της Αθήνας μιλώντας στο «Βήμα» ο πρόεδρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Αγιος Παύλος κ. Σπύρος Καλαμπόκης. Ο ίδιος γνωρίζει ότι υπάρχουν δεκάδες μεμονωμένες καταγγελίες για τη λεηλασία μεταλλικών στοιχείων από οικίες, αλλά και από τον δημόσιο χώρο, στην ευρύτερη περιοχή.
Σε έγγραφο που απέστειλε ο κ. Καλαμπόκης προς τη Διεύθυνση Υγειονομικού Ελέγχου της Περιφέρειας ζητούσε να γίνει έλεγχος στις συγκεκριμένες τέσσερις «μάντρες-χωματερές κλεπταποδοχής», όπως τις βαπτίζει, γιατί «αναγκαζόμαστε να ζούμε με τα παιδιά μας δίπλα τους, παρότι είναι υγειονομικές βόμβες».
«Γινόμαστε θεατές της αρπαγής των ποδηλάτων μας, του σπασίματος σωληνώσεων που μεταφέρονται μπροστά στα μάτια μας με τα τρίκυκλα στις αποθήκες. Αλλά κανένας αρμόδιος δεν μπορεί να μας απαντήσει ποιος είναι ο εγκέφαλος που οργανώνει αυτό το παραεμπόριο. Ποιος σχεδιάζει τις διαδρομές των τρικύκλων. Ποιος μισθώνει τις αποθήκες, γιατί δεν τις μισθώνουν οι οδηγοί των τρικύκλων. Ποιος πληρώνει το γκαράζ για τη φύλαξη των οχημάτων αυτών» συνεχίζει ο αγανακτισμένος κάτοικος και πρόεδρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Αγίου Παύλου.
«Ήταν κλειστά», «δεν έχουμε στοιχεία»
Το έγγραφο προς το Υγειονομικό της Περιφέρειας κοινοποιήθηκε στο Κτηματολόγιο Αθηνών, στη Διεύθυνση Καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων και στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας. Η απάντηση που έλαβε από το Υγειονομικό ήταν «πήγαμε να ελέγξουμε τους χώρους, αλλά ήταν κλειστοί» κι ότι έχουν στείλει σήμα στο Κτηματολόγιο να ελεγχθεί «ποιος είναι ο ιδιοκτήτης και τι συμβόλαια έχει». Το πόρισμα αναμένεται ακόμη...
Οπως εξηγούν οι συντάκτες του, η απάντηση μετά από καταγγελία απευθείας στο ΑΤ Ομονοίας, προκειμένου να επαληθευτεί αν οι 4 αποθήκες λειτουργούν ως χώροι κλεπταποδοχής, ήταν «δεν έχουμε στοιχεία».
Πάντως, «η Τροχαία που ήλεγξε τις άδειες των τρικύκλων, έκρινε ότι είναι νόμιμες» συνεχίζει ο κ. Καλαμπόκης, που τελευταία έχει επισημάνει νέο «φαινόμενο» λεηλασίας: την αρπαγή των μπαταριών των οχημάτων των κατοίκων στην περιοχή, οι οποίες επίσης, τονίζει, «καταλήγουν στις ίδιες ακριβώς τέσσερις χωματερές κλεπταποδοχής».
«Πώς μπορούν και συντηρούνται αυτές οι αποθήκες; Κάποιοι ρίχνουν λεφτά. Ποιοι είναι;» είναι τα βασανιστικά ερωτήματα που κανείς δεν μπορεί αρμοδίως να απαντήσει, καταλήγει ο συνομιλητής μας, που απευθύνθηκε και στη Δημοτική Αστυνομία για να κάνει έλεγχο στις αποθήκες. Αλλά «η απάντηση που λάβαμε ήταν επίσης αρνητική».
Η «φάμπρικα» και η ανάπτυξή της
Προτού εμφανιστούν τα γνωστά τρίτροχα που «σαρώνουν» το μέταλλο της Αττικής, κυκλοφορούσαν τροχήλατα αμαξίδια τα οποία «κατασκευάζονται από μέταλλο και τέσσερις ρόδες από κάδους απορριμμάτων.
Τα κινούσαν κατά κύριο λόγο αλλοδαποί, μεταφέροντας οτιδήποτε μεταλλικό βρισκόταν μπροστά τους» διευκρινίζει πηγή που γνωρίζει από θέση ευθύνης σε δυο διαφορετικά υπουργεία πώς στήθηκε από τα σπάργανα η φάμπρικα της παράνομης διακίνησης σκραπ, από τη συλλογή της πρώτης ύλης ως την τελική, εξαιρετικά επιβαρυντική για το περιβάλλον, επεξεργασία στα σκραπατζίδικα του Ασπρόπυργου και των Αχαρνών, φαινόμενο που «τα τελευταία 3-4 χρόνια», όπως διευκρινίζει, «πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις».
«Πρόκειται για τεράστια συμφέροντα» συμπληρώνει ο συνομιλητής μας και συνεχίζει: «Πρόκειται για μια πυραμίδα συμφερόντων που δεν γνωρίζουμε πού ακριβώς φτάνει. Οι πάντες φοβούνται να δώσουν ονόματα. Η οικονομική αστυνομία λέει ότι δεν βρίσκει κάτι οργανωμένο. Η δημοτική αστυνομία δεν ξέρει επίσης κάτι. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί επ' άπειρον».
Οσον αφορά τη μεταφορά των μετάλλων, λέει ότι την εποχή του κορωνοϊού και των καραντινών τα συγκεκριμένα καρότσια ήταν «τα μόνα οχήματα που κυκλοφορούσαν στους δρόμους. Αδειαζαν ακόμη και τους κάδους ανακύκλωσης, όπου έβρισκαν έτοιμο υλικό, επιβαρύνοντας οικονομικά τις δημοτικές αρχές».
Επειδή στη δεύτερη φάση του κορωνοϊού, μετά από ελέγχους, τα καρότσια κατάσχονταν και καταστρέφονταν, η λύση που βρέθηκε ήταν «η μετατροπή τους σε επικίνδυνα φορτωμένα με βρωμιά και μέταλλα τρίκυκλα, που παρατηρείται να διέρχονται ανενόχλητα ακόμα κι από κεντρικότατα σημεία, όπως ο Αγνωστος Στρατιώτης. Πρόκειται για οχήματα τα οποία στην πλειονότητά τους δεν ήταν νόμιμα» τονίζει ο συνομιλητής μας.
«Κάνουν σταθμό... μεταφόρτωσης»
Υπήρξε ένα βραχύβιο άτυπο επιχειρησιακό σχέδιο μεταξύ Δήμων και Αστυνομίας. «Ο Δήμος όπου έβρισκε τις αυτοσχέδιες τροχήλατες κατασκευές τις φόρτωνε επί τόπου και τις κατέστρεφε. Παρ' όλα αυτά, μετά την κατάσχεση του φορτίου και του τρικύκλου από την Τροχαία, στο αυτόφωρο, τελικά δεν θεωρούνταν η κυκλοφορία τους αδίκημα και επιστρέφονταν τα οχήματα σαν να επρόκειτο για νόμιμη διαδικασία».
«Πρόκειται για κανονικές... επιδρομές. Μιλάμε για συγκεκριμένες ομάδες στο κέντρο της Αθήνας και σε απόκεντρα. Ο,τι συλλέγουν ή αρπάζουν, μεταξύ άλλων και τις χάλκινες προτομές (με τελευταία του Καρόλου Κουν), το αποθηκεύουν είτε σε κοντέινερ είτε σε αποθήκες. Τα στοιβάζουν όλα και δημιουργούν σταθμό μεταφόρτωσης. Στο σημείο αυτό, εικάζουμε, έρχονται φορτηγά και μεταφέρουν το σκραπ σε εταιρείες ανακύκλωσης στον Ασπρόπυργο και αλλού».
Το ζήτημα εμπίπτει στην αρμοδιότητα των Αρχών, σύμφωνα με την έμπειρη πηγή, καθώς «δεν ελέγχουν μόνο τη νομιμότητα (δίπλωμα, άδεια κυκλοφορίας), αλλά και την επικινδυνότητα του φορτίου».
Ερευνα και συντονισμός για να χτυπηθεί το κύκλωμα
Λύση για να χτυπηθεί από τη ρίζα το πρόβλημα του παράνομου σκραπ, αναφέρει εμπειρογνώμονας με εμπειρία από δυο υπουργεία, θα ήταν «το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να προχωρήσει σε έρευνα και να διαλευκάνει ποια κυκλώματα εκμεταλλεύονται τη μαύρη εργασία των ανθρώπων, εμπορεύονται σκραπ και λαμβάνουν 5-10 ευρώ για κάθε φορτίο. Πρόκειται για τεράστια εκμετάλλευση αυτών των ανθρώπων, καθώς οι έμποροι κερδίζουν μεγάλα φορτία για ευτελή ποσά. Κάποιοι όμως δουλεύουν γι' αυτό σαν τα μυρμήγκια όλη τη νύχτα...».
Η συγκεκριμένη «φάμπρικα» φημολογείται ότι έχει δεσμούς και με τις προσφυγικές δομές, υποστηρίζει ο ίδιος. «Οταν άδειασε η δομή του Ελαιώνα, οι περισσότερες αυτοσχέδιες καρότσες βρέθηκαν παρκαρισμένες εκεί. Αρα ο Ελαιώνας λειτουργούσε ως άβατο αυτού του κυκλώματος εκμετάλλευσης των μεταναστών-προσφύγων».
Πιο επιθετικά, συνεχίζει η ίδια πηγή, το παράνομο κύκλωμα «θα το αντιμετώπιζε ασφαλώς ένας διυπουργικός συντονισμός μεταξύ του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, της Τροχαίας, του υπουργείου Περιβάλλοντος, του υπουργείου Εσωτερικών και του υπουργείου Εργασίας, καθώς το φαινόμενο έχει λάβει διαστάσεις λαίλαπας σε όλους του δήμους (Περιστέρι, Γαλάτσι, Αρτέμιδα κ.α.) και εκτός Αθηνών.
Ακόμη και η υπηρεσία ηλεκτρισμού ΔΕΔΔΗΕ έχει ζήτημα σοβαρό: αφαιρούν τον χαλκό από τους μετασχηματιστές του. Είχαν τεράστιο ζήτημα στη Λάρισα, στη Λαμία, στα Μεσόγεια από τις επιδρομές Ρομά και αλλοδαπών».
