Οι φωτιές σβήνουν και εν ριπή οφθαλμού αναζωπυρώνονται από μια ριπή καυτού ανέμου.
Αυτό συνέβη χθες το απόγευμα στη Μάνδρα, στην Αγία Σωτήρα, στο Πανόραμα, την Παλαιοκούνδουρα, τον Άγιο Ιωάννη τον Κόρακα και φυσικά πίσω στα Δερβενοχώρια. Θυμίζω μόνο ότι το 2016 όταν άναψε στον εθνικό δρυμό της Πάρνηθας, εκεί στο Στεφάνι στα Δερβενοχώρια, έσβησε μετά από μια δυνατή καλοκαιρινή βροχή και πίσω, τον Ιούνιο του 2007, οι πυροσβέστες αποχώρησαν 10 μέρες αργότερα αφήνοντας πίσω τους καμένο το 62% του ελατόδασους, κάπου 48 χιλιάδες στρέμματα με συνέπεια να βγουν από τότε στους δρόμους ελάφια, χελώνες, αγριογούρουνα κτλ.
Συνεπώς ότι και να κάνουν οι πυροσβέστες, οι δασοκομάντος, οι χειριστές εναέριων μέσων, όσο υπάρχει «στρατηγός άνεμος», δηλαδή πλημμελής συντονισμός, και ο οικοπεδοφάγος που πότε εμφανίζεται ως πράκτορας και πότε ως εμπρηστής εξ΄ αμελείας, τόσο θα επιδεινώνεται η κατάσταση. Υπάρχει παρακάτω; Μπα...Υπάρχει δυστυχώς συνέχεια, ο Ιούλιος δεν τελείωσε. Στο εσωτερικό της ΝΔ άρχισαν συζητήσεις για την επαναφορά του θεσμού το αγροφύλακα, νομίζοντας πως έτσι θα σώσουν την κατάσταση.