«Αν κάτι δολοφονήθηκε σ' αυτή τη διαδικασία, αυτό ήταν η επιστημονική αλήθεια και ο ορθός λόγος» είπε ο Αλέξης Κούγιας θέλοντας να καταδείξει ότι η εντολέας του δεν έχει σχέση με τη βαρύτατη αξιόποινη πράξη που της αποδίδεται.
Ο συνήγορος της κατηγορούμενης κατά τη πρώτη ημέρα της αγόρευσής του έστεψε τα βέλη της υπεράσπισης κατά της εισαγγελέως της έδρας η οποία έχει προτείνει την ενοχή της Ρούλας Πισπιρίγκου, του καθηγητή Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του ΑΠΘ Νικόλαου Ράικου που εντόπισε την ουσία της κεταμίνης στο αίμα της Τζωρτζίνας, αλλά και συνολικά κατά του ιατρόνοσηλευτικού προσωπικού που περιέθαλψαν το παιδί στα διάφορα στάδια μέχρι τον θάνατο του.
Κατά τον Αλέξη Κούγια η εισαγγελέα είναι προκατειλημμένη.«...Αντί αφετερία της να είναι η αντικειμενική διερεύνηση της κατηγορίας και των αποδεικτικών στοιχείων, αφετηρία της έγινε η προκατάληψη, η εκ προοιμίου παραδοχή της ενοχής και η «ιερή αγανάκτηση» που μετέτρεψε την πρόταση της σε κουραστική επίκληση του συναισθήματος των μελών του δικαστηρίου και της ιδιότητα σας ως γονέων, για να θολώσει την αντικειμενική σας κρίση και την διαύγεια την σκέψη σας....
Αν κάτι δολοφονήθηκε σ' αυτή τη διαδικασία, αυτό ήταν η επιστημονική αλήθεια και ο ορθός λόγος.
Ήταν τόση προκατάληψη της κυρίας εισαγγελέα, ώστε όχι μόνο αποδέχτηκε την έκθεση του Ράικου σαν ιερό και απαραβίαστο κείμενο, αλλά και «θεοποίησαν» τον ίδιο τον Ράικό σαν έναν παντογνώστη επιστήμονα που μαζί με τον Πάπα,κατέχει κι αυτός το αλάθητο...» είπε χαρακτηριστικά απευθυνόμενος με τη σειρά του όχι μόνο στους τακτικούς δικαστές αλλά και στους ενόρκους που αποτελούν και την πλειοψηφία στα Μεικτά Ορκωτα Δικαστήρια.
«Για κάποιο ανεξήγητο λόγο όλα όσα έκανε η κατηγορούμενη θεωρήθηκαν «τυπικά, ψύχρα, αδιάφορα και διεκπεραιωτικά», ενώ το γεγονός ότι μια φορά ο Μάνος Δασκαλάκης ήρθε και βάλε λίγο λαδάκι στο μέτωπο της Τζωρτζίνα στο νοσοκομείο του Ρίου, θεωρήθηκε... υπέρτατη και ασυναγώνιστη απόδειξη γονεϊκής αγάπης.
Αναφερόμενος στην τοξικολογική έκθεση του καθηγητή Ράικου την αμφισβήτησε για.μια ακόμα φορά ευθέως λέγοντας πως «Εάν μετά την επιστημονική διερεύνηση της υπόθεσης πετάξετε στον κάλαθο των αχρήστων την έκθεση του Ράικου, όπως και πρέπει να κάνετε, τότε δεν υπάρχει κανένα άλλο στοιχείο που να υποδεικνύει εγκληματική ενέργεια και αυτό δεν μπορεί να υποκατασταθεί ούτε να αντικατασταθεί με κουτσομπολιά και μηνύματα στο Viber, με τα σχόλια των τηλεδικαστών στις πρωινές, μεσημεριανές και απογευματινές τηλεοπτικές εκπομπές και τις αυθαίρετες και ανεύθυνες τοποθετήσεις των αυτόκλητων τηλε -ιατροδικαστών, των ανθρώπων δηλαδή που πάνω σε ένα ανθρώπινο δράμα εδώ και δύο χρόνια χτίζουν καριέρες και φτιάχνουν περιουσίες.
Η όλη ποινική διαδικασία κινήθηκε θεωρώντας εξαρχής την έκθεση του Ράικου ως «θέσφατο», σαν ένα κομμάτι της δίκης που δήθεν δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, ούτε να ανατραπεί, ούτε να ερευνηθεί, ωσάν να επρόκειτο για κάποιο απαραβίαστο ιερό κείμενο.
Σκοπός του Ράικου ήταν να αναδειχθεί επιστημονικά μέσα από αυτή την υπόθεση, να γίνει ο «βασιλιάς των τοξικολόγων» με το να καταχωρηθεί στα παγκόσμια τοξικολογικά χρονικά ως ο τοξικολόγος που κατόρθωσε να εντοπίσει τον πρώτο στην ιστορία θάνατο παιδιού από κεταμίνη μέσα σε νοσοκομείο από πράξη γονέα και όχι από ιατρικό σφάλμα...»
Το θέμα της κεταμίνης
Στο επόμενο κεφάλαιο της αγόρευσης του ο Αλέξης Κούγιας θέλησε να αποσυνδέσει την κατηγορούμενη από τη χορήγηση της κεταμίνης .
«Δεν έχετε κανέναν αυτόπτη μάρτυρα που να βεβαιώνει ότι η κατηγορούμενη προμηθεύτηκε, κατείχε και χορήγησε κεταμίνη και μιδαζολάμη στην Τζωρτζίνα γενικώς, αλλά δεν έχετε και κανένα μάρτυρα ιατρό ή νοσηλευτή που να καταθέτει ότι οι ουσίες αυτές χορηγήθηκαν κατά την διασωλήνωση της ασθενούς.
Δεν υπάρχει σ' αυτή την υπόθεση ιχνηλάτηση της κεταμίνης από την πηγή μέχρι την κατάληξη της. Έχετε όμως ένα συγκεκριμένο αντικειμενικό και αδιάψευστο στοιχείο: Ότι το βαλιτσάκι της ανάνηψης (ή σάκος ανάνηψης) που έφερε η ομάδα Τζουβάρα στο θάλαμο της ασθενούς, περιείχε κεταμίνη και μιδαζολάμη....
Επίσης, έχετε και το δεδομένο ότι η κεταμίνη και η μιδαζολάμη είναι ουσίες που αλληλοσυμπληρώνονται στο πλαίσιο πρωτοκόλλου για την εφαρμογή της διασωληνωσης.
Ουδέποτε στα χρονικά έχει χρησιμοποιηθεί αυτό το σχήμα για την τέλεση δολοφονίας.... Σε οποιαδήποτε άλλη υπόθεση, αν αντικαθιστούσαμε την κεταμίνη και την μιδαζολάμη με ένα πιστόλι ή ένα μαχαίρι και είχαμε θάνατο από πυροβολισμό ή μαχαίρωμα, η απόφαση του δικαστηρίου θα ήταν εύκολα υπέρ της καταδίκης αυτών που έφεραν το όπλο του εγκλήματος στο δωμάτιο του θύματος.
Κανένα δικαστήριο δεν θα δεχόταν ότι αυτός που έφερε το όπλο του εγκλήματος στον τόπο του εγκλήματος δεν το χρησιμοποίησε, διότι κάποιος άλλος κατά σύμπτωση έφερε ένα ίδιο όπλο στον ίδιο τόπο και χρόνο και το χρησιμοποίησε λίγο πριν, αλλά δεν βρέθηκε.
Γιατί λοιπόν στην συγκεκριμένη υπόθεση να δεχτούμε ότι κατά διαβολική σύμπτωση την ίδια μέρα και στον ίδιο τόπο έφεραν στο δωμάτιο της Τζωρτζίνας κεταμίνη – μιδαζολάμη τόσο η κατηγορούμενη όσο και η ομάδα ανάνηψης, αλλά η κεταμίνη – μιδαζολάμη χορηγήθηκε από την κατηγορούμενη και όχι από την ομάδα ανάνηψης;»
Ο κ. Κούγιας απευθυνόμενος προς τους δικαστές και τους ενόρκους επισήμανε πως η «υπέρμετρη» ενασχόληση με την προσωπικότητα της κατηγορούμενης «αποπροσανατολίζει» και γίνεται μόνο προς ικανοποίηση της «ανθρωποφάγου» περιέργειας του κοινού και πρόσθεσε πως αυτή η προσέγγιση «δεν εισφέρει απολύτως τίποτα στην αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας, αλλά αντιθέτως αποπροσανατολίζει, καθώς αντί το δικαστηρίου να ερευνά τις πράξεις και παραλείψεις του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού που συνδέονται με την εξέλιξη της υγείας της Τζωρτζίνας, έρευνά την προσωπική ζωή της κατηγορουμένης που δε συνδέεται αιτιωδώς με το θάνατο της Τζωρτζίνας...»
Η αγόρευση του κ. Κούγια θα συνεχιστεί στις 21 Φεβρουαρίου.
