Ο μαιευτήρας-γυναικολόγος Αλέξανδρος Ζερβάκης μιλάει αποκλειστικά στο photothema.gr για τις στιγμές συγκίνησης που έζησε ο ίδιος στο μαιευτήριο αλλά και οι δυο γυναίκες, με την 55χρονη γιαγιά να γεννάει το παιδί της κόρης της. Όπως ο ίδιος λέει στο photothema.gr «ήταν ένας αγώνας δύο ολόκληρων χρόνων που είχε αίσιο τέλος με τις δυο γυναίκες να βλέπουν το θαύμα της ζωής να παίρνει σάρκα και οστά».
«Όταν ήρθαν για πρώτη φορά οι δύο κυρίες στο ιατρείο μου, η μαμά με την κόρη της,ήταν απογοητευμένες και διστακτικές.Είχαν επισκεφθεί πολλούς γιατρούς και είχαν γίνει κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες. Εγώ ακούγοντας το ιστορικό της 55χρονης γυναίκας, η οποία είναι η γιαγιά του μωρού σήμερα , από την πρώτη στιγμή της έδωσα ελπίδες σοβαρές και ήμουν σίγουρος ότι θα καταφέρουν στο τέλος να κρατήσουν στην αγκαλιά τους και οι δυο μαζί, μαμά και κόρη,το μωράκι που τόσο πολύ λαχταρούσαν. Ήταν ένας αγώνας δύο ολόκληρων χρόνων που είχε αίσιο τέλος.
Η 55χρονη γυναίκα ήταν αισιόδοξη για το αποτέλεσμα. Δεν σας κρύβω ότι και η ίδια πάντα πίστευε ότι θα έρθει εκείνη η ώρα που θα κυοφορούσε το μωρό της κόρης της, γιατί η κόρη γεννήθηκε με σύνδρομο Mayer – Rokitasky – Kuster – Hauser τύπου 1, κατάσταση στην οποία υπάρχει συγγενής αγενεσία μήτρας ενώ υπάρχουν οι ωοθήκες για παραγωγή ωαρίων. Δηλαδή η κόρη γεννήθηκε χωρίς μήτρα. Για αυτό κι όταν γέννησε και μετά, μου είπε ότι ''30 χρόνια περίμενα και φοβόμουν αυτή τη στιγμή''.
Η γυναίκα αυτή, λοιπόν στάθηκε βράχος ώστε να πραγματοποιήσει το όνειρο του παιδιού της, να γίνει μητέρα ενός υγιέστατου παιδιού. Θέλω να πω ότι δεν ήταν εύκολο για την ίδια διότι υπήρχαν στιγμές δυσφορίας, κούρασης, έντονου στρες και κυρίως είχε να αντιμετωπίσει και την κλειστή κοινωνία γιατί έμενε στην Κρήτη. Έβλεπαν μια 55χρονη γυναίκα να κυκλοφορεί ξαφνικά έγκυος και αυτό προκαλούσε διάφορες αντιδράσεις. Κι όμως , η γυναίκα αυτή ήταν πιστή στο στόχο της και ήθελε να κάνει την κόρη της ευτυχισμένη. Ήθελε να δει το θαύμα να παίρνει σάρκα και οστά και το κατάφερε.
Από την άλλη, η κόρη της είναι ένας φωτεινός άνθρωπος που πίστεψε στις αντοχές της μητέρας της και στο αποτέλεσμα.
Έτσι, λοιπόν κατατρώσαμε ένα πλάνο καθώς χρειαζόταν αρκετές διορθωτικές παρεμβάσεις για την παρένθετη γιαγιά ώστε να είναι ικανή να κυοφορήσει. Συναντήσαμε αρκετές δυσκολίες όπως η προϋπάρχουσα υπέρταση, η ηλικία αλλά και τα αυστηρά νομικά πλαίσια. Η προετοιμασία πήρε δύο χρόνια με επεμβάσεις, εξετάσεις και επιτροπές για εγκρίσεις από την Εθνική Αρχή Υπογονιμότητα.
Η πρώτη απόπειρα για εμβρυομεταφορά, απέτυχε. Ήταν πολύ δύσκολα αλλά στο τέλος καταφέραμε να σηκωθούμε. Η δεύτερη εμβρυομεταφορά ήταν επιτυχής. Η κύηση ήταν υψηλού κινδύνου, η θέληση όμως υψηλότερη και η υπομονή ιώβεια. Τηρούσε κατά γράμμα αυτά που λέγαμε και τελικά πήγαμε να γεννήσουμε. Γεννήθηκε ένα παίδαρος 3.500 γραμμαρίων, ένα ώριμο μωρό, θα έλεγα.
Το συγκινητικό είναι ότι η κόρη, η οποία έγινε μητέρα τώρα, ήταν μέσα στη γέννα της μητέρας της, της κρατούσε το χέρι και την ευχαριστούσε συνέχεια για το δώρο ζωής που της χάρισε. Είχαν συγκινηθεί, όλοι είχαμε συγκινηθεί όταν είδαμε αυτό το πλασματάκι. Το κράτησαν στην αγκαλιά τους και οι δυο μαζί, μάνα και κόρη και ήταν μια πολύ ωραία εικόνα» λεει στο protothema.gr ο Αλέξανδρος Ζερβάκης.
