Δεν κυριαρχεί στις ελίτ και στη βιομηχανία παραγωγής τους, τα πανεπιστήμια. Η τηλεόραση προβάλλει ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου επιτυγχάνοντας μεγάλη θέαση. Οι περισσότερες απ' αυτές δεν θα μπορούσαν να προβληθούν ούτε στην Αμερική ούτε στη Γαλλία.
Θα αντιμετωπίζονταν ως προπαγανδιστικές παραγωγές της φαλλοκρατίας, του σεξισμού και του ρατσισμού. Και γι' αυτό η Ελλάδα δεν μπόρεσε να εκτιμήσει τη σαρωτική νίκη του Τραμπ. Τα περισσότερα ΜΜΕ προέβλεπαν νίκη της Χάρις έως την τελευταία στιγμή. Ηταν η «προοδευτική» υποψήφια και ως εκ τούτου δεν μπορούσε παρά να κερδίσει τον αγώνα. Και όμως τον έχασε. Γιατί είναι «η οικονομία, ηλίθιε». Ωστόσο, βάρυναν εξίσου και άλλοι παράγοντες οι οποίοι, όσο κι αν σχετίζονται με την οικονομία, έχουν τη δική τους δυναμική. Είναι η νοοτροπία, ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου, ένα μείγμα ορθολογικών αλλά και εξορθολογικών παραμέτρων.
Και τώρα έρχομαι στην ελληνική μετάφραση του γουοκισμού. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του; Ενα κράμα παλαιοκομμουνιστικών αντιλήψεων και του «απελεύθερου» σύγχρονου φιλελευθερισμού. Θα μου πείτε αυτό είναι το χαρακτηριστικό του γουοκισμού, ελληνικού, βουλγαρικού ή άλλου. Εχει ο ελληνικός γουοκισμός διείσδυση στην κοινωνία; Δεν νομίζω ότι έχει διείσδυση στη διαμόρφωση των ελίτ. Εκεί κυριαρχούν ακόμη οι παλαιοκομμουνιστικές ιδέες. Παρακολουθώντας, όμως, τις μεταδόσεις των ΜΜΕ και τις εκτιμήσεις για τις αμερικανικές εκλογές, πολλές φορές αναρωτήθηκα μήπως πρέπει να αναθεωρήσω. Ο γουοκισμός ηγεμονεύει ένα μέρος των ελίτ μας; Ποια είναι η κοινωνική του διείσδυση; Τον υπερασπίζονται μικρές ομάδες συμπολιτών μας οι οποίες ναρκισσεύονται ως αντιπροσωπείες του σύγχρονου κόσμου.
Σημεία αιχμής, το μεταναστευτικό και η συμπεριφορά απέναντι στους ομοφυλόφιλους. Διεκδικούν τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών. Και όσων ομοφυλόφιλων προβάλλουν την ομοφυλοφιλία τους ως τη μόνη υγιή ερωτική σχέση. Ας προσθέσω και την υποστήριξη της Χαμάς, για να κλείσουμε τον λογαριασμό. Δεδομένου ότι η αντίδραση απέναντι στον γουοκισμό εξέλεξε τον Τραμπ –και ποιος ξέρει πώς θα διαμορφώσει το ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο– δεν χρειάζεται να ανησυχούμε ακόμη.
Απλώς, υποθέτω ότι η νίκη Τραμπ, εκτός όλων των άλλων, θα πρέπει να απασχολήσει τον Κυρ. Μητσοτάκη για τα όρια του φιλελευθερισμού. Οσο είναι καιρός. Πριν μεταλλαχθεί σε γουοκισμό. Θα μου πείτε ότι θα είναι ελληνικός γουοκισμός. Και όσο μερικοί ψάχνουν τον Ελληνα Τραμπ, θα πρέπει να αναζητήσουν και την Ελληνίδα Χάρις. Φαντασθείτε τον Ανδρουλάκη γουοκιστή.
