Παρασυρμένη από τις πιέσεις της τρόικας και αγχωμένη από την υστέρηση στα έσοδα, η σημερινή κυβέρνηση με σπασμωδικές αποφάσεις επιδίδεται στην μεγαλύτερη λεηλασία της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων που έχει ποτέ υπάρξει. Αυτό που φανερά φωνάζουν οι βουλευτές όλων πλέον των παρατάξεων, ότι η φορολογία του ακινήτου ισοδυναμεί με δήμευση, δεν αρκεί. Η αλήθεια είναι ότι το ακίνητο σε μια εποχή που δεν ρευστοποιείται αποτελεί κατάρα για τους ιδιοκτήτες εφόσον είναι η αιτία που τους εξανεμίζει το εισόδημα και τις αποταμιεύσεις στην προσπάθεια να διατηρήσουν την στέγη που ενσωματώνει τους κόπους μιας ζωής.
Η φορολογία στα ακίνητα έχει ξεκινήσει με την ίδια λογική που ισχύει στην φορολόγηση των καταθέσεων. Όπως οι τόκοι καταθέσεων φορολογούνται γιατί αποτελούν εισόδημα, ενώ το κεφάλαιο παραμένει αφορολόγητο, έτσι και στην περίπτωση του ακινήτου θεωρήθηκε ότι πρέπει να φορολογηθεί μόνο το ενοίκιο εφόσον είναι εισόδημα για τον ιδιοκτήτη. Στη συνέχεια όμως έγινε η πρώτη «υπέρβαση» και μπήκε ένας επί πλέον φόρος στα ακίνητα που χρησιμοποιούνται για ιδιοκατοίκηση. Επειδή ο ιδιοκτήτης γλυτώνει την πληρωμή ενοικίου, είναι υπόχρεος σε φορολογία επί ενός τεκμαρτού εισοδήματος, το οποίο όμως ουδέποτε μπαίνει στην τσέπη του.
Δεν σταμάτησε όμως εδώ η φορομπηχτική λογική. Εφόσον ο ιδιοκτήτης έχει το απαιτούμενο κεφάλαιο να αγοράσει ένα ακίνητο και μπορεί να το διατηρήσει, συμπεραίνεται ότι έχει και αποταμιεύσεις, και εισοδήματα. Με άλλα λόγια ο ιδιοκτήτης ακινήτου κατά τεκμήριο είναι πλούσιος. Η σαθρή αυτή δικαιολογική βάση οδήγησε σε επί πλέον φόρους όπως τα χαράτσια, τα τέλη, οι φόροι υπεραξίας, το ΦΑΠ, κλπ. Αλίμονο αν το ακίνητο το έχεις κληρονομήσει, ή σου έχει γίνει γονική παροχή, γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει καμία ελάφρυνση. Είσαι πλούσιος και θα πληρώσεις για να το σώσεις.
Στρουθοκαμηλίζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και όσοι συντάσσεται με την σημερινή υπερφορολόγηση στα ακίνητα, όταν πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο θα βρεθούν τα χρήματα προκειμένου να απαλλαγούμε από τα μνημόνια. Εκτός από το οφθαλμοφανές της συνεχούς πτώσης της οικονομίας και της τεράστιας ανεργίας, είναι δεδομένο ότι έχουν σκοτώσει τον καλύτερο και παραδοσιακά αποδεδειγμένο μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας.
Αστεία φαίνεται η μείωση του χαρατσιού κατά 15% αφού το είχαν ανεβάσει σε ανεπίτρεπτα ύψη. Αποτελεί άκρατο εμπαιγμό η απόφαση του παγώματος των αντικειμενικών αξιών, όταν η πραγματικές εμπορικές τιμές βρίσκονται στο μισό των αντικειμενικών και πέφτουν διαρκώς, ενώ το αφορολόγητο το μείωσαν κατά 50%. Οι ιδιοκτήτες είναι τα μεγάλα κορόιδα που κουβαλούν ένα άδικο και δυσανάλογο φορολογικό βάρος, στο οποίο αν δε ανταπεξέλθουν, είτε θα χάσουν το σπίτι τους, είτε θα καταλήξουν στην φυλακή.
Πόσο καλύτερα σήμερα είναι οι κατ' επάγγελμα φοροφυγάδες, που μη έχοντας την δυνατότητα να δικαιολογήσουν την αγορά ακινήτου βρίσκονται στο νοίκι και πληρώνουν με τα κρυμμένα μετρητά τα σημερινά υποτυπώδη ενοίκια; Δεν τους ζητούν να πληρώσουν τα χαράτσια, το ΦΑΠ και μια πλειάδα άλλων φόρων που ακολουθούν το ακίνητο. Δεν τους υπολογίζουν κανένα τεκμήριο διαβίωσης και δεν έχουν το άγχος να βρουν χρήματα πουλώντας το ακίνητο σε μια αγορά, όπου δεν γίνονται πράξεις, ενώ οι αγοραστές θεωρούν την απόκτηση ακινήτου περίπου σαν πλιάτσικο. Αυτή την εποχή όποιος ιδιοκτήτης έχει ανάγκη να πουλήσει και κατορθώσει να βρει αγοραστή, ουσιαστικά δωρίζει και δεν πουλά.
Η παράταξη που θα κατορθώσει να εξοβελίσει το εισπρακτικό αμόκ πάνω στο ακίνητο, όχι μόνο θα βοηθήσει την οικονομία να μπει σε τροχιά ανάπτυξης, αλλά θα μπορέσει βάσιμα να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα. Για την ώρα όποιος εφαρμόζει αυτά τα ληστρικά μέτρα αναθεματίζεται όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην κάλπη.
