Με δεδομένο ότι η χώρα μας βρίσκεται εδώ και τρία χρόνια σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, («έχουμε πόλεμο» είχε πει κάποτε και ο άνθρωπος που μας οδήγησε στον δρόμο της ...αβύσσου), στις μέχρι τώρα συναντήσεις και συνομιλίες του με την ηγεσία της χώρας του Δράκου ο Έλληνας πρωθυπουργός ακολουθεί την τακτική που έχει μέχρι τώρα επιδείξει και στην πατρίδα του, αυτή του Κινέζου στρατηγού. Με προσαρμοστικότητα και ευελιξία, αυτή είναι η στρατηγική του, προσπαθεί να ανοιχτεί στον «δρόμο του μεταξιού».
Και ναι μεν ο «δρόμος του μεταξιού» μπορεί τώρα να ανοίγει , χρειάζεται όμως προσπάθεια για να αποδώσει. Και αυτήν την προσπάθεια καταβάλει ο κ. Σαμαράς, αλλά και οι υπουργοί και οι επιχειρηματίες που τον συνόδευσαν στο μακρινό του ταξίδι στην Κίνα. Τι είδε και πολύ περισσότερο τι πήρε ο Έλληνας πρωθυπουργός από την μακρινή μας Κίνα; Από τις μέχρι τώρα επαφές και συζητήσεις και συμφωνίες φαίνεται πως όλα πήγαν πολύ καλά. Τη στιγμή που οι Αμερικανοί δεν είναι ακόμη πολλοί θερμοί με την Ελλάδα και ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα λόγω... «φόρτου εργασίας» δεν μπορεί, να δεχτεί στον Λευκό Οίκο τον Έλληνα πρωθυπουργό, οι Κινέζοι απέδειξαν έμπρακτα ότι αναζητούν ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα μας. Θέλουν να αποτελέσει η Ελλάδα βάση για τις ευρωπαϊκές τους μπίζνες.
Η Κίνα μπορεί να αποτελέσει ισχυρό οικονομικό σύμμαχο για την Ελλάδα, όχι στο επίπεδο της θεωρίας ή των σεναρίων ότι τάχα θα αγόραζε κάποτε ελληνικό χρέος για να μας σώσει. Αλλά στο επίπεδο της πραγματικής οικονομίας, του πανάρχαιου θεσμού του εμπορίου, του δούναι και λαβείν. Η κινεζική κυβέρνηση απέδωσε μεγάλη σημασία στην επίσκεψη αυτή, η οποία είναι μια από τις πρώτες δυτικού ηγέτη στο Πεκίνο, μετά την ανάληψη, τον περασμένο Μάρτιο, των καθηκόντων της νέας κινεζικής ηγεσίας.
Οι Κινέζοι πιστεύουν ότι η επίσκεψη Σαμαρά θα δώσει «φρέσκια» ώθηση στις διμερείς σχέσεις και είχαν ήδη προαναγγείλει την υπογραφή σειράς συμφωνιών, ιδίως στους τομείς οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας .Παρά την κρίση, ο όγκος του διμερούς εμπορίου παραμένει πάνω από τα 4 δισ. δολάρια και οι προοπτικές για την εξαγωγή ελληνικού ελαιόλαδου, κρασιού, γουναρικών Καστοριάς, μαρμάρου και προϊόντων του είναι ευνοϊκές. Η επένδυση της COSCO, η συμφωνία με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τη Hewlett Packard, σε συνδυασμό με τις διαπραγματεύσεις με τρεις ακόμα πολυεθνικές για συμφωνίες τέτοιου τύπου, θα συμβάλουν ώστε ο Πειραιάς να ξανακερδίσει τον ρόλο του ως κύριο διαμετακομιστικό κέντρο στη Μεσόγειο.
Από την άλλη πλευρά ο κ. Σαμαράς επιδιώκοντας να αξιοποιήσει στον μέγιστο βαθμό τον γεωστρατηγικό ρόλο της Ελλάδας ως «γέφυρας» για την Κίνα προς την Ευρώπη επιδίωξε και υπέγραψε συμφωνίες ζωτικής σημασίας. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε επίσης πολύ δουλειά στον τομέα του τουρισμού και της προσέλκυσης Κινέζων στη χώρα μας. Το 2011 ήρθαν στην Ελλάδα μόλις 16.000 Κινέζοι τουρίστες όταν σε όλη την Ευρώπη ταξιδεύουν πάνω από 80 εκατ. και δαπανούν πάνω από 65 δις ευρώ. Ευελπιστούμε τώρα να μας έλθουν φέτος και του χρόνου και μετά περί το ένα εκατομμύριο .Αλλά και οι Έλληνες επιχειρηματίες που συνοδεύουν τον πρωθυπουργό είχαν να ωφεληθούν πολλά από το ταξίδι αυτό. Εκτός από τις εταιρείες της ενέργειας και των ακινήτων που θα θελήσουν να προσελκύσουν επενδυτές υπάρχουν και οι εξαγωγές, ειδικά προϊόντων της ελληνικής γης. Το ελαιόλαδο και το κρασί της Ελλάδας είναι περιζήτητα στην Κίνα και κλείνονται συνεχώς συμφωνίες. Στην Κίνα η συνολική αύξηση πωλήσεων ελληνικού κρασιού σε αξία άγγιξε το 1,8 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για ποσό που αντιστοιχεί σε ποσοστό ανάπτυξης 1.175% μεταξύ των ετών 2009 και 2011.
Η έκτη λοιπόν επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού μετά τη μεταπολίτευση, στη νέα υπερδύναμη, δείχνει ότι αποδίδει καρπούς. Η επίσκεψη στην Κίνα ήταν όχι απλώς χρήσιμη αλλά και αναγκαία. Και είναι καιρός το ελληνικό πολιτικό σύστημα να ανακαλύψει και να επενδύσει στην οικονομική διπλωματία, επιδεικνύοντας και «εν καιρώ ειρήνης προσαρμοστικότητα και ευελιξία» κατά πως είπε και ο κινέζος στρατηγός Σουν Τζου. Γιατί ανάπτυξη δεν γίνεται με ιδεολογικές και πολιτικές προκαταλήψεις, ούτε βέβαια με λαϊκίστικες καταγγελτικές κορώνες εκ του ασφαλούς....