Νομίζω ότι απ' όλους τους αριθμούς που ακούστηκαν εδώ –και ακούστηκαν εκατοντάδες αριθμοί με διαφορετική ανάγνωση και διαφορετική ερμηνεία- μπορούμε να καταλήξουμε στον κοινό τόπο ότι η χώρα έχει επιστρέψει στην ύφεση και ότι αυτός ο Προϋπολογισμός είναι ένας υφεσιακός προϋπολογισμός.
Θέλω να είμαι ειλικρινής. Δεν το λέω αυτό επιχαίρων. Νομίζω, όμως, ότι γενικά η Κυβέρνηση έχει κάνει ένα μεγάλο λάθος στόχευσης και όσο κι αν είναι δύσκολο να αλλάξει πορεία, είναι απόλυτη υποχρέωσή μας να το υπογραμμίζουμε, να το καταδεικνύουμε και να το εξηγούμε, με την ελπίδα επίτευξης συνεννόησης απέναντι στα αυτονόητα.
Η Κυβέρνηση καταρχήν επιβάλλει 3,2 δισεκατομμύρια νέους φόρους και όπως συζητούσαμε και προηγουμένως, τα 3,2 δισεκατομμύρια αναφέρονται όχι ως προερχόμενα από σύλληψη φοροδιαφυγής. Κατά συνέπεια, σε μία οικονομία που έχει επιστρέψει στην ύφεση, αφαιρεί το ελληνικό κράτος ακόμα 3,2 δισεκατομμύρια. Επίσης, το Δημόσιο ανέβασε τις μη πληρωμένες οφειλές του προς τον ιδιωτικό τομέα στα 6 δισεκατομμύρια. Όλο αυτό είναι αίμα που λείπει από τον άρρωστο οργανισμό της ελληνικής οικονομίας.
Νομίζω ότι η λάθος στόχευση είναι ακόμα ευρύτερη. Εξηγώ: Η Κυβέρνηση έχει θεωρήσει ότι το κύριο στοίχημα για τη χώρα είναι να πετύχει κάποια ρύθμιση στο ζήτημα του χρέους. Έχει δε την εντύπωση ότι με αυτό θα μπορέσει να απελευθερώσει οικονομικές δυνάμεις και να αλλάξει το οικονομικό κλίμα.
Αυτό είναι απολύτως λάθος. Το χρέος είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, αλλά δεν είναι ένα σημερινό πρόβλημα. Το χρέος είναι ένα πρόβλημα, το οποίο θα δημιουργηθεί στη χώρα μετά το 2023. Αυτήν τη στιγμή η εξυπηρέτηση του χρέους κοστίζει –εντός εισαγωγικών- «μόνο» 5 και κάτι δισεκατομμύρια, όταν το 2011 ξεπερνούσε τα 15 περίπου δισεκατομμύρια κατ' έτος. Το 2009 ήταν περίπου 12 δισεκατομμύρια κατ' έτος. Η στόχευση δεν πρέπει να αφορά το χρέος. Η στόχευση πρέπει να αφορά την ανάπτυξη.
Έχουμε εγκλωβιστεί δε σε μία διαπραγμάτευση για το χρέος. Η Κυβέρνηση προτάσσει συνεχώς το χρέος και την βελτίωση των όρων, γιατί «κούρεμα» δεν πρόκειται να πάρει η Κυβέρνηση με κανέναν τρόπο, ελπίζω να το έχει καταλάβει. Αντίθετα, αν προέτασσε, παραδείγματος χάρη, την ανάπτυξη της οικονομίας και τη δύσκολη οικονομική πραγματικότητα, θα μπορούσε ως πρόταση να ζητήσει από τους Ευρωπαίους εταίρους τα 1,9 δισεκατομμύρια που προβλέπονται ως έσοδο από ιδιωτικοποιήσεις το 2016, αντί να πάνε να εξυπηρετήσουν το χρέος -υποχρεωτική επιλογή αφού εμείς το προτάσσουμε ως το μέγα πρόβλημα- να δημιουργηθεί ένας «κουμπαράς» για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί το μείζον θέμα του ασφαλιστικού, το οποίο οδηγεί αυτήν τη στιγμή σε αδιέξοδο και την Κυβέρνηση και τον διάλογο με τον τρόπο που η Κυβέρνηση επεδίωξε να το χειριστεί.
Άλλο θέμα στο οποίο η Κυβέρνηση μάς έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο είναι το μεταναστευτικό, κυρίες και κύριοι, το οποίο είναι και σήμερα επίκαιρο. Μήνες τώρα, από την αρχή του 2015, προειδοποιούμε την Κυβέρνηση ότι θα εγκλωβιστεί στην πολιτική την οποία ακολουθεί, την πολιτική των ανοικτών θυρών, την πολιτική, αν θέλετε, των ανοικτών θαλασσών, όπως έχει γίνει.
Αυτό το οποίο κατάφερε η Κυβέρνηση στην Ειδομένη είναι έργο το οποίο το είχαμε ήδη δει και απλώς πραγματώνεται. Έχει εγκλωβιστεί αυτήν τη στιγμή η Κυβέρνηση και μαζί της έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα χιλιάδες μετανάστες και δεν έχει πολιτική. Η μη πολιτική της δε οδηγεί στις σαφείς απειλές, έστω και αν ο κ. Μουζάλας θέλησε να τις υποβαθμίσει το πρωί στη σώφρονα ομιλία του προς την Εθνική Αντιπροσωπεία, έχει όμως οδηγήσει σε υπαρκτό κίνδυνο να φύγει η χώρα από το χώρο Σένγκεν, που σημαίνει να αναιρεθεί η κατάκτηση που επιτρέπει στον κάθε νέο Έλληνα με απλή χρήση ακόμα και της αστυνομικής του ταυτότητας να κινείται μέσα στην Ευρώπη. Πολλοί από μας εδώ θυμόμαστε πώς ήταν πριν τα πράγματα, όταν οι μακρές ουρές των διαβατηρίων ήταν ο μόνος τρόπος για τον Έλληνα πολίτη για να μπει σε μια άλλη χώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επέτυχε η Κυβέρνηση επίσης και κάτι που φαινόταν ακατόρθωτο, να καταστήσει την Τουρκία και τον κ. Ερντογάν ως κύριο πυλώνα πολιτικής και ως σημείο αναφοράς για όλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο κ. Ερντογάν πλέον λειτουργεί ως σουλτάνος και δέχεται στην Άγκυρα τους αρχηγούς των ευρωπαϊκών κρατών, οι οποίοι ζητούν την απαραίτητη βοήθειά του για να αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό. Όλα αυτά τα είχαμε προβλέψει και όλα αυτά είναι πράγματα, τα οποία έγιναν εξαιτίας των έντονων αστοχιών της Κυβέρνησης.
Δεν είμαι απ' αυτούς που επιχαίρουν για τα λάθη της Κυβέρνησης και δεν είμαι απ' αυτούς που επιχαίρουν για τις αποτυχίες της. Στον περιορισμένο χρόνο αυτής της ομιλίας των έξι λεπτών μπορώ μόνο να ζητήσω και πάλι από την Κυβέρνηση να επανέλθει στο πλαίσιο της πραγματικότητας και ενός νοήμονος διαλόγου, διότι ακολουθεί μια πορεία που σας προβλέπω με απόλυτη βεβαιότητα ότι οδηγεί σε αδιέξοδο τους επόμενους δέκα-δώδεκα μήνες την Κυβέρνηση, αλλά δυστυχώς οδηγεί σε αδιέξοδο και τη χώρα.