Καταρχήν, η προσωπική μου γνώμη είναι υπέρ της τεκνοθεσίας. Αυτό, όμως, εδώ τέθηκε μέσα στη συζήτηση εκ του πονηρού. Πολλοί επικεντρώθηκαν με τρόπο δημαγωγικό στο θέμα και το επικαλέστηκαν ως φόβητρο και ως Δούρειο Ίππο ή ως μπαμπούλα για να αρνηθούμε ουσιαστικά το σύμφωνο συμβίωσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή σας ακούω, θα με διευκολύνετε; Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Θα ήθελα, λοιπόν, να πω δυο λόγια για αυτό το θέμα -επειδή λειτουργούμε και εκπαιδευτικά εδώ μέσα- που δεν αφορούν το νομοσχέδιο, αλλά τη συζήτηση που διεξάχθηκε πριν.
Οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά στα ομόφυλα ζευγάρια αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα με τα παιδιά στα ετερόφυλα ζευγάρια. Και πολλές φορές οι γονείς είναι πιο συνειδητοί για το τι θέλουν, γιατί έχουν προσπαθήσει πολύ για να αποκτήσουν το παιδί. Το παιδί βασικά χρειάζεται αγάπη.
Θα μου επιτρέψετε μέσα σε αυτό το Κοινοβούλιο να καταθέσω κάτι προσωπικό. Στην Αμερική για τρία χρόνια ζούσα με ένα ζευγάρι γκέι, λεσβιών γυναικών, που είχαν ένα παιδί. Ήταν καθηγήτριες στο Πανεπιστήμιο, το Portland State University. Η αγάπη, η δημιουργικότητα και το περιβάλλον, όπως το έζησα, που είχε το παιδί, είναι αξιοζήλευτα. Στο σχολείο τα βιβλία είχαν εικόνες γυναικών και αντρών με οικογένειες. Έτσι το είχε το εκπαιδευτικό σύστημα. Υπήρχε μέσα στο σύλλογο κομμάτι γονέων που ήταν γκέι και οι άνθρωποι αγωνίζονταν, είτε ετερόφυλοι είτε ομοφυλόφιλοι, για τα παιδιά τους και οι αγώνες ήταν κοινοί.
Και όλα αυτά τα λέω, γιατί αυτά ακούστηκαν σαν φόβητρο εδώ μέσα. Το νομοσχέδιο δεν αφορά την τεκνοθεσία. Η συζήτηση, όμως, δεν πρέπει να παίρνει τέτοιες εκφάνσεις και να παρουσιάζονται ως μπαμπούλες. Αυτά, θα τα συζητήσουμε στο μέλλον. Είναι σοβαρά πράγματα και πρέπει να τα δούμε με τρόπο νηφάλιο κι επιστημονικό.
Τώρα έρχομαι στα άρθρα. Νομίζω ότι έγινε μία αλλαγή στο άρθρο 12 που πρέπει να τη δούμε, γιατί νομίζω ότι από παρανόηση αλλάχθηκε
.......Κύριε Υπουργέ, αισθάνομαι και πάλι την ανάγκη, όπως έχω κάνει και στις προηγούμενες τοποθετήσεις μου, όχι ως Εισηγήτρια, αλλά ως Βουλευτής, να σας μιλήσω για το θέμα που αφορά τη γονική μέριμνα και την επιμέλεια παιδιών που είναι ήδη γεννημένα και βρίσκονται σε γκέι οικογένειες. Έχει κάνει σχετική πρόταση ο Συνήγορος του Πολίτη, έχει καταθέσει τροπολογία το Ποτάμι και την έχει υποστηρίξει το ΠΑΣΟΚ.
Επειδή μιλάμε για παιδιά που υπάρχουν σε γκέι οικογένειες, παιδιά που στιγματίζονται, που μένουν ακάλυπτα, που αν πεθάνει ο ένας γονιός στο ζευγάρι, ο βιολογικός γονιός, το παιδί θα πάει σε έναν τρίτο συγγενή ή σε ίδρυμα, αυτό δεν θέλουμε να το δούμε να συμβεί. Ξέρουμε την ευαισθησία σας και ξέρουμε ότι θα το φέρετε πάρα πολύ σύντομα.
Επειδή, όμως, τα χρονικά πλαίσια μπορεί να είναι μεγάλα, θα σας παρακαλέσουμε να το φέρετε σήμερα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ: Αλλάζει με νόμο αυτό που είπατε;
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΤΡΙΒΑΝΟΥ: Ναι, αλλάζει.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ: Τι υποκρισία είναι αυτή!
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΤΡΙΒΑΝΟΥ: Θα ήθελα να πω ότι για μένα και για εμάς είναι μια σημαντική συζήτηση αυτή που θα γίνει σήμερα και θέλουμε να χαιρετίσουμε την αρχική βασική συναίνεση που υπήρχε σαν κλίμα μέσα στις Επιτροπές, που ήταν πέρα από κόμματα, γιατί ουσιαστικά το θέμα αφορά ένα μεγάλο αριθμό συνανθρώπων μας, τις οικογένειές σας, αφορά τα δικαιώματα και την ισονομία, αφορά τη δημοκρατία και τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας.