1.-Κατάργησε την Κοινωνιολογία, επέβαλε τα Λατινικά και με πρόσθετα θέματα για εξέταση και νέες δυσκολίες . Γενικά αύξηση μέχρι διπλασιασμού τη διδακτέα ύλη με βάση τα ίδια άθλια βιβλία, σε συνθήκες διετούς πανδημίας και πολλών διδακτικών δυσκολιών.
2.Ποιοι είναι οι πέντε λόγοι που οι εξετάσεις στις Πανελλήνιες 2022 έγιναν πιο δύσκολες
Για τις Πανελλαδικές εξετάσεις υπάρχουν οδηγίες που δεν αλλάζουν. Ωστόσο, υπάρχουν και απρόβλεπτες παράμετροι. Ο Στράτος Στρατηγάκης, μαθηματικός – σύμβουλος σταδιοδρομίας, εκτιμά ότι οι φετινές Πανελλαδικές εξετάσεις θα είναι ιδιαίτερα δύσκολες για τους υποψηφίους, καθώς ήδη συμπληρώθηκαν δύο χρόνια πανδημίας και ήδη «τρέχει» ο τρίτος χρόνος.
«Οι υποψήφιοι που θα διαγωνιστούν φέτος στις Πανελλαδικές Εξετάσεις έχασαν το τελευταίο τρίμηνο, όταν ήταν μαθητές της Α΄ Λυκείου. Στη Β΄ Λυκείου έκαναν έξι μήνες τηλεκπαίδευση. Καμία από τις δύο χρονιές δεν έδωσαν προαγωγικές εξετάσεις, συνεπώς δεν έχουν καμία εμπειρία εξετάσεων. Τελευταία φορά που συμμετείχαν σε εξετάσεις ήταν όταν φοιτούσαν στη Γ΄ Γυμνασίου, όταν εξετάστηκαν σε τέσσερα μαθήματα» λέει ο Σ. Στρατηγάκης συνοψίζοντας τους λόγους που κάνουν ξεχωριστές τις φετινές Πανελλαδικές εξετάσεις.
Πανελλαδικές 2022: Τα 5 «μελανά» σημεία
Ο Στράτος Στρατηγάκης εστιάζει αρχικά στην περίοδο που οι φετινοί υποψήφιοι των Πανελλαδικών ήταν στην Α' Λυκείου. «Γι' αυτά τα παιδιά χάθηκε τότε το τελευταίο τρίμηνο αφού τα σχολεία έκλεισαν στις 10 Μαρτίου 2020. Μέχρι να οργανωθεί και να ξεκινήσει η τηλεκπαίδευση πέρασε χρόνος. Μετά τα σχολεία άνοιξαν με τους μισούς μαθητές σε κάθε τμήμα και τους μαθητές να πηγαίνουν στο σχολείο τις μισές μέρες».
Στη Β΄ Λυκείου, συνεχίζει, «το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου πέρασε με τηλεκπαίδευση. Αποδείχθηκε, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, ότι η τηλεκπαίδευση δεν λειτούργησε. Τα κενά των μαθητών είναι πολύ μεγάλα, τόσο που έφθασε στο σημείο το ΔΝΤ να προβλέψει ότι αυτή η έλλειψη γνώσεων μπορεί να φέρει μέχρι και 3% μείωση στο ΑΕΠ των ανεπτυγμένων χωρών. Το πρόβλημα είναι, λοιπόν, μεγάλο. Φυσικά η τηλεκπαίδευση ήταν καλύτερη από το τίποτα».
Όταν έφτασαν τη Γ΄ Λυκείου τα σχολεία ήταν ανοιχτά μαζί με τα παράθυρα. «Τα self-test βρίσκονταν στην καθημερινότητά τους. Πολλά παιδιά αρρώστησαν και έχασαν μία εβδομάδα μάθημα, λόγω της απαραίτητης καραντίνας. Αλλά και καθηγητές αρρώστησαν με αποτέλεσμα να έχουν πολλές κενές ώρες. Κάποιοι από τους 28.000+ νεκρούς της πανδημίας ήταν γονείς υποψηφίων. Κάποια παιδιά έμειναν ορφανά, αλλά έπρεπε να συνεχίσουν την προσπάθειά τους. Όλα αυτά κάνουν τη μάθηση πολύ πιο δύσκολη από ότι τα προηγούμενα χρόνια» σημειώνει.
Το «αγκάθι» της εξεταστέας ύλης
Ένα από τα πλέον επιβαρυντικά σημεία των φετινών Πανελλαδικών εξετάσεων είναι η εξεταστέα ύλη.
«Η εξεταστέα ύλη είναι, για πρώτη φορά, μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά κατά 30%, περίπου σχεδόν σε πολλά μαθήματα. Τα δύο προηγούμενα χρόνια που είχε οριστεί η διευρυμένη εξεταστέα ύλη δεν εφαρμόστηκε, διότι μειώθηκε, λόγω των προβλημάτων στη λειτουργία των σχολείων. Φέτος, επομένως, θα εξεταστούν οι υποψήφιοι στη μεγαλύτερη ύλη, για πρώτη φορά» τονίζει ο Σ. Στρατηγάκης.
Υπενθυμίζεται ότι φέτος επανέρχονται και τα Λατινικά, στα οποία θα εξεταστούν οι υποψήφιοι των ανθρωπιστικών σπουδών, τελειόφοιτοι και απόφοιτοι προηγουμένων ετών.
«Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, λοιπόν, από κάθε άλλη χρονιά για τους υποψηφίους που κουβαλούν τα μαθησιακά κενά που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της πανδημίας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκόσμια. Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι απρόβλεπτο πως θα ανταποκριθούν οι υποψήφιοι στις απαιτήσεις των Πανελλαδικών Εξετάσεων και πως θα διαμορφωθούν οι επιδόσεις τους, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να έχουμε εκπλήξεις κακών επιδόσεων» αναφέρει.
2.Πανελλήνιες 2022: Γιατί τόσο δύσκολα θέματα ως σήμερα;
Δεν ήταν ένα ούτε δυο τα παιδιά που έκλαιγαν χθες έξω από τα εξεταστικά κέντρα
Παπαματθαίου Μάρνυ
Υπήρχε πάντα ένας «αστικός μύθος» στην εκπαιδευτική κοινότητα της χώρας, που ήθελε τους θεματοδότες των πανελλαδικών εξετάσεων να μετακινούνται κατά καιρούς ομαδικά (και ανάλογα με τα δεδομένα της κάθε περιόδου), στις άκρες του πολιτικού εκκρεμούς «εύκολα» ή «δύσκολα» θέματα.
Δηλαδή, ανάλογα με το τι απαιτούσε η «στιγμή», να κινούνται ελαφρώς προς τη μια ή την άλλη πλευρά. Αν κάποιος έπαιρνε αυτό τον μύθο σοβαρά, (που κανείς δεν θα ήθελε να το κάνει), θα σήμαινε ότι οι αγωνίες, οι κόποι και οι ζωές χιλιάδων παιδιών θα ήταν το αντικείμενο εκμετάλλευσης για άλλους λόγους.
Βγαίνουμε από μια περίοδο δυο ετών καραντίνας και τα παιδιά φτάνουν στα εξεταστικά κέντρα για να δώσουν εξετάσεις σε συνέχεια μιας κάθε άλλο παρά κανονικής χρονιάς (τα σχολεία δεν έκλειναν μεν, αλλά υπήρχαν συνεχόμενες διακοπές της καθημερινότητας των μελών τους, rapid tests, κάποιοι έλειπαν μεγάλα χρονικά διαστήματα, οι καθηγητές κουρασμένοι από την γραφειοκρατία, πολλοί μαθητές και μαθήτριες δεν μπορούσαν να κάτσουν στιγμή στις αίθουσες από την ανησυχία και την δύσκολη επαναπροσαρμογή).
Και μην ξεχνάμε εδώ την πίεση της ογκώδους εξεταστέας ύλης, η οποία καθόλου δεν περιορίστηκε φέτος, φέροντας εντός της τραγικές υπερβολές, όπως αυτή των Λατινικών όπου εξετάζεται πανελλαδικά η πλήρης ονομάτων και ημερομηνιών εισαγωγή του σχολικού εγχειριδίου, που μοιάζει σχεδόν σαν... τηλεφωνικός κατάλογος.
Υπάρχει άραγε κάποιος λόγος για τον οποίο όλα τα μαθήματα που έχουν εξεταστεί ως σήμερα στις πανελλαδικές εξετάσεις (με κυρίαρχα αυτά των Μαθηματικών αλλά και των Αρχαίων Ελληνικών), έχουν τέτοιο βαθμό δυσκολίας που ξεπερνάει κατά πολύ εκείνο των προηγούμενων ετών;
Γιατί δεν ήταν ένα ούτε δυο τα παιδιά που έκλαιγαν χθες έξω από τα εξεταστικά κέντρα.
Δεν πρέπει να αγνοήσουμε εδώ το γεγονός ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι ένας διαγωνισμός κατάταξης των υποψηφίων και υπό την έννοια αυτή η θεματοδοσία κρίνεται επιτυχής όταν οι βαθμολογίες εμφανίζονται σε όλο το βαθμολογικό εύρος: από το 0 έως το 100.
Κατά συνέπεια, ένα διαγώνισμα στο οποίο, ελάχιστοι γράφουν πάνω από το 16, προφανώς δεν επιτυγχάνει τη διαβάθμιση και την αξιοκρατική κατάταξη των υποψηφίων.
Το επίπεδο των εξετάσεων της παιδείας μας λοιπόν, δεν κρίνεται από το πόσο δύσκολα είναι τα θέματα, αλλά το κατά πόσο οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να ανταποκριθούν σ αυτά.
Σε συνέχεια των παραπάνω η καλοπροαίρετη ερώτηση: Εάν οι βάσεις «πέσουν» τον Αύγουστο στις Σχολές των ΑΕΙ (σε συνέπεια των δύσκολων θεμάτων), θα ήταν αυτό μια εικόνα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί επικοινωνιακά; Γιατί όλοι ξέρουμε ότι επί της ουσίας δεν αλλάζει τίποτα, καθώς η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) κάθε χρόνο επαναδιαμορφώνεται ετησίως με βάση των γενικό μέσο όρο των πανελλαδικών επιδόσεων των υποψηφίων.
Θα δούμε εξαιρετικά δύσκολα θέματα και τις δυο επόμενες ημέρες των πανελλαδικών εξετάσεων; Γιατί κάτι τέτοιο θα απομάκρυνε στατιστικά την πιθανότητα να είναι τυχαίο το ότι το «εκκρεμές» τις πρώτες δυο ημέρες των πανελλαδικών εξετάσεων για τα Γενικά Λύκεια, κόλλησε στο...«δύσκολα».