-Με τέσσερις μεγάλες καθοριστικής σημασίας αγωνίες για όλα τα κόμματα(πολιτικές-κοινωνικές και οικονομικές) οι πέντε εκλογικές αναμετρήσεις, που μας περιμένουν από τον Απρίλιο του 2024 έως τον Μάιο του 2024. Δεκατρείς μήνες γεμάτοι ιδιαίτερα πολιτικό ενδιαφέρον.
Το πρώτο πολιτικό βάρος πέφτει στις επικείμενες εθνικές εκλογές, ωστόσο τα κομματικά επιτελεία κοιτάζουν ήδη και προς τις επόμενες μάχες για την αυτοδιοίκηση( Δήμοι, Περιφέρειες) και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Με μεγάλες φιλοδοξίες , καταρχήν από τα τρία κόμματα ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ να παίξουν ηγετικό- καθοριστικό ρόλο στις μετεκλογικές εξελίξεις της διακυβέρνησης είτε με αυτοδυναμία είτε σε σχήμα συνεργασίας. Πρώτο ζητούμενο και για τους τρείς πρώτους αλλά και γενικότερα για όλα τα κόμματα της σημερινής Βουλής τα εκλογικά τους ποσοστά.
Συνεπόμενη αγωνία η συσπείρωση των οπαδών και ψηφοφόρων τους, μέσα σε συνθήκες πόλωσης και διλημμάτων εξουσίας ή μη. Τρίτο η δύναμη τους τόσο σε ποσοστά όσο κυρίως σε βουλευτικές έδρες στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο γεγονός το οποίο θα κρίνει την ηγεσία κάθε κόμματος και τον ηγετικό κύκλο του.. Τέταρτη αγωνία οι νέος θεσμός, που δεν περπάτησε καλά μέχρι σήμερα, δηλαδή πόσοι ομογενείς θα θελήσουν –μπορέσουν να ψηφίσουν με προσέλευση στα ελάχιστα ελληνικά προξενεία στις χώρες που βρίσκονται.
Διαδοχικές προκλήσεις, όχι μόνο για τους υποψηφίους στην εκάστοτε κάλπη, αλλά επιπλέον για την επιρροή συνολικά των κομματικών μηχανισμών στο εκλογικό σώμα και για το «στάτους» των ίδιων των πολιτικών αρχηγών φέρνουν οι συνολικά πέντε κάλπες στους επόμενους 12 μήνες.
Για έναν χρόνο η χώρα θα διανύει έναν... προεκλογικό μαραθώνιο: για τις δύο, κατά τα φαινόμενα, εθνικές κάλπες «κάποια στιγμή την άνοιξη», όπως επιμένει σιβυλλικά ο Πρωθυπουργός, δηλαδή με την πρώτη κάλπη τον Απρίλιο ή τον Μάιο, με τις αυτοδιοικητικές εκλογές μερικούς μήνες μετά, τον Οκτώβριο του 2023, και με τελικό ορίζοντα την ευρωκάλπη τον Μάιο του 2024.
Σε επίπεδο κινητοποίησης, όλο το πολιτικό βάρος πέφτει προφανώς στις επικείμενες εθνικές εκλογές, ωστόσο τα κομματικά επιτελεία κοιτάζουν ήδη και προς τις επόμενες «μάχες» με σχέδια επί χάρτου για τη στρατηγική των... επόμενων φάσεων.
Μαραθώνιος
Μέσα στην τετραετία διακυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία οδεύει προς ολοκλήρωση, δεν έχουν μεσολαβήσει άλλες κάλπες, οι οποίες ενδεχομένως θα λειτουργούσαν ως ισχυρή «σφυγμομέτρηση».
Αντίθετα, ο «μαραθώνιος» ανοίγει με δύο διαφορετικά συστήματα (το ένα του ΣΥΡΙΖΑ, το άλλο της ΝΔ) για τις εθνικές εκλογές, δηλαδή υπάρχουν σε κάθε περίπτωση πολλές ιδιαιτερότητες και άγνωστοι παράγοντες, που δεν έχουν κριθεί σε προηγούμενες αναμετρήσεις. Και σε σύντομο χρονικό διάστημα ακολουθούν άλλες δύο διαφορετικές εκλογικές διαδικασίες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κόπωση του εκλογικού σώματος, τις επιδιώξεις των κομμάτων, τις αντιπαραθέσεις κορυφής μεταξύ Κυριάκου Μητσοτάκη, Αλέξη Τσίπρα, Νίκου Ανδρουλάκη αλλά και την εικόνα υπεροχής τους.
Είναι σαφές ότι όσο η κυβέρνηση θα επιχειρεί να εμπεδώνει την πολιτική κυριαρχία της – με κρίσιμη αφετηρία τις εθνικές κάλπες, αφού πρώτες αυτές θα αποτυπώσουν τους συσχετισμούς -, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητεί τις ευκαιρίες για να «καταρρίπτει» τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θα διεκδικεί ρόλο πρωταγωνιστή.
Με λίγα λόγια, ο «πόλεμος» των διλημμάτων μεταξύ των πολιτικών αντιπάλων, όπως έχει ξεκινήσει από το περασμένο φθινόπωρο στην εν εξελίξει άτυπη προεκλογική περίοδο, μαζί με τις προσπάθειες του ενός να αποδυναμώνει τον άλλο, θα έχουν... πολύ πιο μακρά διάρκεια. Και θα καθορίσουν τελικά τον ρόλο του καθενός συνολικά στην πολιτική σκηνή ή ακόμα και εντός της παράταξής του.
Οι ευρωεκλογές
Σε ό,τι αφορά τις ευρωεκλογές και αυτές έχουν μπει από τώρα στο τραπέζι των συζητήσεων στα κομματικά επιτελεία. Ειδικά στο κυβερνητικό, οι πληροφορίες επιμένουν ότι έχει εξεταστεί με εναλλακτικά σενάρια η αλλαγή του εκλογικού συστήματος και συγκεκριμένα η επαναφορά της λίστας (κατάργηση της σταυροδοσίας δηλαδή).
Στόχος της ΝΔ είναι να υπάρξουν μέχρι τότε οι προϋποθέσεις ώστε η παρέμβαση να περάσει στην επόμενη Βουλή για πρώτη εφαρμογή την άνοιξη του 2024. Πολέμιοι του «σταυρού» φαίνεται πάντως να υπάρχουν εντός όλων των κομμάτων.
Το θέμα είχε εξεταστεί και επί διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, χωρίς τελικά να προχωρήσει, ενώ ευρύτερη εικόνα έχει και ο Νίκος Ανδρουλάκης, καθώς ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εξελέγη στην Ευρωβουλή το 2014, όταν για πρώτη φορά είχε εφαρμοστεί η επιλογή με σταυρό, αντί της λίστας.