Οι αδύναμοι, οι αναρμόδιοι, οι αδιάφοροι και οι αδρανείς
1. 20.8.2023.. «Υποθέτω πως πριν κτίσετε ή αγοράσετε ένα σπίτι τσεκάρετε μερικά βασικά πράγματα. Αν έχει νερό. Αν έχει αποχέτευση. Αν υπάρχει πρόβλεψη για τη συλλογή αλλά και την επεξεργασία των σκουπιδιών. Αν ο δρόμος για το σπίτι είναι βατός. Αν υπάρχει κάποιος σχεδιασμός για το πόσα σπίτια μπορούν να κτιστούν, πόση κίνηση αντέχει η περιοχή και πού μπορεί κάποιος να παρκάρει. Αν υπάρχει στοιχειώδης ιατρική περίθαλψη σε περίπτωση ανάγκης.
Ενα περίεργο πράγμα. Αυτό το τόσο βασικό και αυτονόητο, που συνυπολογίζει ο καθένας μας πριν αποκτήσει ένα σπίτι, δεν το σκέφθηκε κανείς, μα κανείς, πριν αρχίσει η ανάπτυξη στα νησιά μας, καθώς και σε άλλες τουριστικές περιοχές. Τα αποτελέσματα είναι εμφανή και τα βιώνουν Ελληνες και ξένοι επισκέπτες κάθε καλοκαίρι και ειδικά κάθε Αύγουστο. Κάθε χρόνο, η κατάσταση χειροτερεύει και κανείς δεν κάνει τίποτα.
Η άναρχη ανάπτυξη των νησιών, σε συνδυασμό με ελλείψεις σε βασικές υποδομές, κάνει ορατό τον κίνδυνο να κλιμακωθεί η δυσφήμηση του ελληνικού τουριστικού brand.
Ο ιστιοπλόος που λατρεύει την Ελλάδα απολαμβάνει την έλλειψη βιολογικού καθαρισμού, καθώς πίνει το ποτό του στον ντόκο. Αντε να του εξηγήσεις πόσες δεκάδες χιλιάδες ευρώ έχουν ξοδευτεί σε μελέτες και εγκαταστάσεις που ξηλώθηκαν στο τέλος. Ο τουρίστας περιμένει μέσα στον ήλιο το καράβι, γιατί δεν υπάρχει στέγαστρο. Νησιά κατακλύζονται από χιλιάδες τουρίστες ταυτοχρόνως, γιατί κανείς δεν θέλει να προγραμματίσει πόσες επισκέψεις κρουαζιερόπλοιων αντέχει ένα νησί σε μία ημέρα. Και πολλά ακόμη...
Οι δήμαρχοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά και δηλώνουν αδυναμία να λύσουν τα προβλήματα. Η Περιφέρεια δηλώνει αναρμόδια. Οι επιχειρηματίες του τουρισμού και της εστίασης αδρανούν, λες και δεν τους αφορά το θέμα. Οσο για την κυβέρνηση, αδιαφορεί επίσης και φροντίζει απλώς να ανανεώνονται κάθε χρόνο πολεοδομικές εξαιρέσεις. Είναι τρελό πόσα δισ. ξοδεύονται σε δρόμους που συχνά είναι άχρηστοι, αντί να δημιουργούνται υποδομές οι οποίες θα προστατεύσουν το μεγάλο μας εθνικό κεφάλαιο που είναι αυτοί οι τουριστικοί προορισμοί.
Η κατάσταση, όμως, έχει φτάσει στο απροχώρητο. Η απειλή να κλιμακώνεται η δυσφήμηση του ελληνικού brand είναι ορατή. Και, συγγνώμη, δεν θα φταίνε γι' αυτό όσοι γράφουν τα πράγματα όπως είναι. Αλλά εκείνοι που δεν σχεδίασαν τίποτα, που δεν αντιδρούν ούτε τώρα, ενώ βλέπουν το πρόβλημα και σύρονται από μικροσυντεχνίες και τοπικά συμφέροντα και μόνον. Θα φτάσουμε στο σημείο, ωστόσο, που για να μην καταρρεύσουν διάφοροι προορισμοί, κάποιος, η κυβέρνηση ή το ΣτΕ, θα χρειαστεί να λάβει μια δραστική απόφαση: ότι δεν βγαίνει καμία νέα οικοδομική άδεια έως ότου λυθούν τα πέντε-έξι κρίσιμα ζητήματα που μένουν εκκρεμή επί δεκαετίες.»
13.8. 2023 Αναζητούνται επειγόντως «τρελοί αλλά και καθαροί»
«Εχουμε φτάσει σε ένα σημείο που χρειαζόμαστε «τρελούς αλλά και καθαρούς» σε μερικά κρίσιμα πόστα για να γίνουμε μια κανονική χώρα. Οταν λέμε τρελούς εννοούμε ανθρώπους που δεν ξημεροβραδιάζονται σε πολιτικά γραφεία και σε καφέδες με νταραβερτζήδες κάθε τύπου, αλλά ασχολούνται 24 ώρες, 7 ημέρες, με τη δουλειά τους.
Δεν θα τους νοιάζει αν θα τους κράξει το Χ σάιτ ή αν θα τα βάλουν μαζί τους κάποιοι συνδικαλιστές. Θα φτιάχνουν γύρω τους ομάδες από νεότερους αστυνομικούς, υπαλλήλους πολεοδομίας, ελεγκτές που θα τους εμπνέουν και θα τους ρίχνουν στη μάχη. Καθαρούς γιατί «τα λεφτά είναι πολλά», οι πειρασμοί μεγάλοι. Ολοι θέλουν ένα «επίδομα», ένα παραπάνω iPhone ή κάποια εξασφάλιση για την οικογένειά τους. Ολοι φοβούνται, και είναι λογικό, ότι θα γίνουν στόχος σε κάποια καμπάνια «δολοφονίας χαρακτήρα» ή και στόχος κανονικής δολοφονίας ή ξυλοδαρμού. Πρέπει να είσαι υπεράνθρωπος, ενδεχομένως και λίγο «ψώνιο» θα έλεγε κάποιος κυνικός, για να αναλάβεις επικίνδυνες αποστολές. Και βέβαια να είσαι «καθαρός», γιατί αλλιώς...
Οι πολιτικοί προτιμούν τους βολικούς για τις κρίσιμες θέσεις, όμως την ώρα της κρίσης ανακαλύπτουν ότι ο βολικός βολεύει μέχρι να καταρρεύσει, μαζί με όλο το σύστημα, και να σε πλακώσει.
Υπάρχουν «τρελοί», ικανοί και καθαροί στον ζωτικό πυρήνα του ελληνικού κράτους; Ναι, και γι' αυτό το κράτος συνεχίζει να λειτουργεί και να αντέχει. Το είδαμε στον Εβρο το 2020 ή στην περίπτωση του αρχαιολόγου της Μυκόνου. Πληρώνονται λίγα, αγαπούν τη δουλειά τους και πιστεύουν ότι αυτό είναι καθήκον τους. Με μεγάλο προσωπικό κόστος αρνούνται να ενταχθούν στις δύο συνήθεις κατηγορίες: των ωχαδελφιστών που βλέπουν την υπηρεσία τους σαν μία ακόμη ΔΕΚΟ και των νταραβερτζήδων που έχουν κάνει καριέρα με πεσκέσια, επαφές με πολιτικούς και πάρε-δώσε. Το πρόβλημα είναι ότι θέλει κότσια για να τους διαλέξεις και να τους αφήσεις να κάνουν τη δουλειά τους. Να τους δημιουργήσεις τη βεβαιότητα ότι δεν θα χτυπήσει το κινητό τους για να ακούσουν εκείνο το καταραμένο «μην ασχολείσαι με τον Χ, είναι δικός μας» ή «άσ' το αυτό, είναι τζιζ».
Οι πολιτικοί μας προτιμούν δυστυχώς τους βολικούς από τους τρελούς. Ετσι καταλήγουν να επιλέγουν αστυνομικούς σε ανώτατες θέσεις που χρειάζονται GPS για να πάνε από την Ομόνοια στο Σύνταγμα. Προτιμούν τους βολικούς γιατί έχουν κατασκευάσει ένα γκρίζο, θολό και μπερδεμένο σύστημα όπου τα πάντα περνούν στο τέλος μέσα από τα πολιτικά ή κυβερνητικά γραφεία. Την ώρα της κρίσης ανακαλύπτουν ότι ο βολικός βολεύει μέχρι να καταρρεύσει, μαζί με όλο το σύστημα, και να σε πλακώσει.».