Σε παγκόσμιο επίπεδο το μέσο προσδόκιμο ζωής αναμένεται να αυξηθεί κατά 4,9 έτη στους άνδρες και κατά 4,2 έτη στις γυναίκες μέχρι το 2050, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό The Lancet.
Η αύξηση αναμένεται να είναι μεγαλύτερη στις χώρες, όπου το προσδόκιμο ζωής είναι χαμηλότερο, συμβάλλοντας στη σύγκλιση της αύξησης του προσδόκιμου ζωής σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές, αναφέρουν ερευνητές του αμερικανικού ερευνητικού Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης της Υγείας.
Περισσότεροι άνθρωποι θα ζουν περισσότερο, αλλά με λιγότερα χρόνια καλής υγείας
Η τάση αυτή οφείλεται σε κυρίως σε μέτρα δημόσιας υγείας που έχουν βελτιώσει τα ποσοστά επιβίωσης σε καρδιαγγειακά νοσήματα, Covid-19 και μια σειρά από μεταδοτικές ασθένειες σε μητέρες και νεογνά.
Το προσδόκιμο ζωής προβλέπεται να αυξηθεί από 73,6 έτη το 2022 σε 78,1 έτη το 2050. Το παγκόσμιο προσδόκιμο υγιούς ζωής, δηλαδή ο μέσος αριθμός ετών που μπορεί ένα άτομο να ζήσει με καλή υγεία, αναμένεται να αυξηθεί από 64,8 έτη το 2022 σε 67,4 έτη το 2050.
Αλλάζει το φορτίο των ασθενειών
Η έκθεση επίσης διαπιστώνει ότι η συνεχιζόμενη μετατόπιση της επιβάρυνσης από μεταδοτικές ασθένειες σε μη μεταδοτικές, όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ο καρκίνος, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και ο διαβήτης, καθώς και η έκθεση σε παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τις ασθένειες αυτές, όπως η παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα και η κακή διατροφή, θα έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην επιβάρυνση από ασθένειες στην επόμενη γενιά.
Καθώς το φορτίο των ασθενειών συνεχίζει να μετατοπίζεται στις ασθένειες αυτές, αναμένεται ότι περισσότεροι άνθρωποι θα ζουν περισσότερο, αλλά με λιγότερα χρόνια καλής υγείας.
Μάλιστα, σε άλλη μελέτη παραγόντων κινδύνου, που δημοσιεύεται επίσης στο «The Lancet», διαπιστώνεται ότι ο συνολικός αριθμός των χαμένων ετών λόγω κακής υγείας και πρόωρου θανάτου (DALY), που αποδίδονται σε μεταβολικούς παράγοντες κινδύνου έχει αυξηθεί κατά 50% από το 2000.
Οι ερευνητές μελέτησαν και εναλλακτικά σενάρια, εάν διάφορες παρεμβάσεις στη δημόσια υγεία θα μπορούσαν να εξαλείψουν την έκθεση σε βασικές ομάδες παραγόντων κινδύνου.
Οι προβλεπόμενες επιπτώσεις είναι ισχυρότερες στο σενάριο βελτιωμένων κινδύνων που σχετίζονται με παράγοντες συμπεριφοράς και τρόπου ζωής, με μείωση κατά 13,3% των χαμένων χρόνων λόγω κακής υγείας και πρόωρου θανάτου το 2050, σε σχέση με το σενάριο αναφοράς.
Έρευνα: Το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε κατά 6,2 χρόνια την τελευταία 30ετία
Σημειώνεται, παρ' όλα αυτά, ότι η ανεπαρκής διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού περιόρισε την πρόοδο σε πολλά μέρη.
Το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε κατά 6,2 χρόνια από το 1990, καθώς αντιμετωπίστηκαν κύριες αιτίες θανάτου, όπως η διάρροια, οι λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού, τα εγκεφαλικά επεισόδια και η ισχαιμική καρδιοπάθεια, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «The Lancet».
Η νότια Ασία είχε τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής, στα 7,8 έτη, κυρίως χάρη στην απότομη μείωση των θανάτων από διαρροϊκές ασθένειες
Ωστόσο, η ανεπαρκής διαχείριση της πανδημίας Covid-19 περιόρισε την πρόοδο σε πολλά μέρη.
Η περιοχή που περιλαμβάνει τη νοτιοανατολική Ασία, την ανατολική Ασία και την Ωκεανία είχε τη μεγαλύτερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής μεταξύ 1990 και 2021 που ανέρχεται σε 8,3 έτη, κυρίως λόγω της μείωσης της θνησιμότητας από χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού και καρκίνο.
Η ισχυρή διαχείριση της πανδημίας συνέβαλε στη διατήρηση αυτών των αριθμών.
Η νότια Ασία είχε τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής (7,8 έτη), κυρίως χάρη στην απότομη μείωση των θανάτων από διαρροϊκές ασθένειες.
Στην Αφρική η μεγαλύτερη αύξηση
Σε περιφερειακό επίπεδο, η ανατολική υποσαχάρια Αφρική παρουσίασε τη μεγαλύτερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής, κατά 10,7 έτη.
Οι μειώσεις των θανάτων από λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος πρόσθεσαν 0,9 χρόνια στο παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής
Συνολικά, η μείωση θανάτων από εντερικές ασθένειες αύξησε το προσδόκιμο ζωής παγκοσμίως κατά 1,1 χρόνια μεταξύ 1990 και 2021.
Οι μειώσεις των θανάτων από λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος πρόσθεσαν 0,9 χρόνια στο παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής.
Στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής συνέβαλε και η πρόοδος στην πρόληψη θανάτων από άλλες αιτίες, συμπεριλαμβανομένων των εγκεφαλικών επεισοδίων, των νεογνικών διαταραχών, της ισχαιμικής καρδιοπάθειας και του καρκίνου.
Γεωγραφική ανισότητα
Οι ερευνητές αναδεικνύουν τις τοποθεσίες, όπου συγκεντρώνονται πλέον ορισμένες από τις πιο επιβαρυντικές ασθένειες, υπογραμμίζοντας τις ευκαιρίες για παρέμβαση.
Ο Covid-19 έγινε η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως εκτοπίζοντας έναν επί μακρόν κυρίαρχο δολοφόνο, το εγκεφαλικό επεισόδιο
Για παράδειγμα, το 2021 οι θάνατοι από εντερικές νόσους ήταν σε μεγάλο βαθμό συγκεντρωμένοι στην υποσαχάρια Αφρική και τη νότια Ασία.
Επιπλέον, το 90% των θανάτων από ελονοσία συνέβη σε μια περιοχή που κατοικείται από μόλις το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού και εκτείνεται από τη δυτική υποσαχάρια Αφρική, μέσω της κεντρικής Αφρικής, έως τη Μοζαμβίκη.
Οι ερευνητές εντοπίζουν και άνιση πρόοδο κατά παθήσεων, όπως η ισχαιμική καρδιοπάθεια, το εγκεφαλικό επεισόδιο και ο καρκίνος. Οι χώρες υψηλού εισοδήματος έχουν μειώσει τους θανάτους από πολλούς τύπους μη μεταδοτικών ασθενειών, σε αντίθεση με πολλές χώρες χαμηλού εισοδήματος.
Η μελέτη, που έγινε από το αμερικανικό ανεξάρτητο ερευνητικό Ινστιτούτο Μετρήσεων και Αξιολόγησης της Υγείας, υπογραμμίζει επίσης πως ο Covid-19 άλλαξε ριζικά τις πέντε κύριες αιτίες θανάτου για πρώτη φορά έπειτα από 30 χρόνια.
Εκτόπισε έναν επί μακρόν κυρίαρχο δολοφόνο, το εγκεφαλικό επεισόδιο, και έγινε η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Οι περιοχές τις οποίες η πανδημία Covid-19 έπληξε περισσότερο ήταν η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική, καθώς και η υποσαχάρια Αφρική.
Τέλος, η μελέτη αποκαλύπτει αυξανόμενες απειλές από μη μεταδοτικές ασθένειες, όπως ο διαβήτης και οι νεφροπάθειες, που αυξάνονται σε κάθε χώρα.
Πηγή: ΑΠΕ