Ηταν η πρώτη ηθοποιός της οποίας το πρόσωπο εμφανίστηκε σε αμερικανικό γραμματόσημο, κάτι που έγινε το 1993 όταν, 11 χρόνια μετά τον τραγικό θάνατό της σε τροχαίο δυστύχημα, το πριγκιπάτο του Μονακό και οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέδωσαν αναμνηστικά γραμματόσημα για να την τιμήσουν.
Ωστόσο, εφόσον στις Ηνωμένες Πολιτείες απαγορεύεται η εκτύπωση γραμματοσήμων με πρόσωπα αρχηγών κρατών άλλων εκτός Αμερικής, το γραμματόσημο της πατρίδας της την ονόμαζε απλώς Γκρέις Κέλι, ενώ εκείνο του Μονακό ως Πριγκίπισσα Γκρέις.
Είναι αρκετά παράξενο αν σκεφτούμε ότι η ταινία «Υψηλή κοινωνία» (High society), που από την περασμένη Πέμπτη (01/08/24) προβάλλεται σε επανέκδοση στις αίθουσες, είναι η μόλις δέκατη και τελευταία ταινία της Γκρέις Κέλι.
Η Γκρέις Κέλι με τον Φρανκ Σινάτρα φωτογραφημένοι την εποχή της «Υψηλής κοινωνίας». Σκοτώθηκε σε τροχαίο στον ίδιο δρόμο του περίφημου κυνηγητού αυτοκινήτων της ταινίας «Το κυνήγι του κλέφτη»...
Μάλιστα, η απόφασή της να εγκαταλείψει το Χόλιγουντ και την υποκριτική ακριβώς στην ακμή της καριέρας της προκειμένου να παντρευτεί τον πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό, είχε ήδη παρθεί πριν από τη συμμετοχή της στην ταινία.
Με το που τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν, ακολούθησε ο γάμος της με τον Ρενιέ. Ενα χαριτωμένο τρίβια είναι ότι το μονόπετρο του Οίκου Cartier που η Κέλι φορά στην ταινία, είναι το δαχτυλίδι των αρραβώνων της με τον Ρενιέ.
Η υπόθεση
Ριμέικ της ταινίας «Κοινωνικά σκάνδαλα» (1940) του Τζορτζ Κιούκορ με τους Κάθριν Χέπμπορν, Τζέιμς Στιούαρτ και Κάρι Γκραντ, η «Υψηλή κοινωνία» του Τσαρλς Γουόλτερς παρακολουθεί την προσπάθεια ενός μουσικού της τζαζ (Μπινγκ Κρόσμπι) να αποκτήσει ξανά την πρώην γυναίκα του (Κέλι) προτού εκείνη παντρευτεί εκ νέου.
Στο κόλπο μπαίνει και ένας καπάτσος ρεπόρτερ (Φρανκ Σινάτρα) που τον βοηθά. Ανάλαφρη και «αφράτη», κεφάτη και ξέγνοιαστη, η ταινία προτάθηκε για τα Οσκαρ μουσικής (Κόουλ Πόρτερ) και τραγουδιού (True love), ενώ περιέχει και την εμφάνιση του κορυφαίου τρομπετίστα της τζαζ Λούις Αρμστρονγκ, σε έναν χαρακτηριστικό ρόλο.
Ως τον γάμο της, η Γκρέις Κέλι είχε καταφέρει πολλά. Εγινε μούσα του μετρ Αλφρεντ Χίτσκοκ, κέρδισε ένα Οσκαρ Α' ρόλου για τη μόλις τέταρτη ταινία της, τη «Χωριατοπούλα», εμφανίστηκε σε ένα από τα εμβληματικότερα γουέστερν όλων των εποχών, το «Τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές» (που κέρδισε το Οσκαρ καλύτερης ταινίας το 1953), και εδραιώθηκε ως ένα από τα πιο ήρεμα, ψύχραιμα, συγκρατημένα αλλά και πανέμορφα πρόσωπα που είχαν εμφανιστεί ποτέ στο Χόλιγουντ.
Ηταν η σκεπτόμενη ξανθιά καλλονή, χωρίς ίσως το σεξαπίλ μιας Μέριλιν Μονρόε, όμως με μια κομψότητα απαράμιλλη. Παρ' όλα αυτά, ενώ πλέον είχε εγκαταλείψει το επάγγελμα της ηθοποιού, η Κέλι θα ομολογούσε ότι η Μέκκα του κινηματογράφου, το Χόλιγουντ, ήταν ένας χώρος που με τα χρόνια της προκαλούσε απώθηση.
«Μισούσα το Χόλιγουντ» θα έλεγε αργότερα ενώ καθόταν στον θρόνο της πριγκίπισσας. «Είναι μια πόλη χωρίς οίκτο. Δεν ξέρω κανένα άλλο μέρος στον κόσμο όπου τόσο πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από νευρικούς κλονισμούς, όπου τόσο πολλοί άνθρωποι είναι αλκοολικοί, νευρωτικοί και δυστυχισμένοι».
Το κορίτσι από τη Φιλαδέλφεια
Ομως η Γκρέις Κέλι δεν ένιωθε πάντα έτσι για τον χώρο στον οποίο αναδείχθηκε. Γεννημένη στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνια στις 12 Νοεμβρίου του 1929, η Γκρέις Πατρίσια Κέλι πέρασε τα παιδικά χρόνια της σε προστατευτικό περιβάλλον, πλούσιους γονείς και με την επιθυμία, από πολύ νωρίς, να γίνει ηθοποιός.
Οταν ολοκλήρωσε το σχολείο, αποφάσισε να ξεφύγει από την οικογενειακή ασφάλεια και μόνη να αναζητήσει την τύχη της στη Νέα Υόρκη. Εργάστηκε ως μοντέλο σε οίκους μόδας, έκανε κάποιες τηλεοπτικές εμφανίσεις και εν τέλει της δόθηκε η ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ το 1949.
Παρ' όλα αυτά η καλλιτεχνική ζωή στη Νέα Υόρκη δεν φάνηκε να συνάδει με τις φιλοδοξίες της στην υποκριτική και εφόσον ο κινηματογράφος ήταν ο απώτερος στόχος της μετακόμισε στο Χόλιγουντ, όπου έκανε το ντεμπούτο της στην ταινία «Fourteen hours» (1951) του Χένρι Χάθαγουεϊ.
Ενα κοινωνικό δράμα στο οποίο ο κεντρικός ήρωας (Ρίτσαρντ Μπέιζχαρτ) απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει πηδώντας από το περβάζι του διαμερίσματος στον 15ο όροφο όπου στέκεται όρθιος.
Ολη η ταινία αφορά τη σχέση αυτού του ανθρώπου με εκείνους που προσπαθούν να τον συνετίσουν αλλά η μοναδική σκηνή που αποτελεί υποπλοκή της ιστορίας, αποσπώντας κάπως την προσοχή μας, εκτυλίσσεται σε ένα κοντινό δικηγορικό γραφείο όπου μια γυναίκα, η Γκρέις Κέλι, ετοιμάζεται να υπογράψει τα τελικά έγγραφα διαζυγίου της.
Βλέποντας το δράμα που εκτυλίσσεται απέναντί της κατά τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας, αποφασίζει να συμφιλιωθεί με τον σύζυγό της. Η Κέλι πέρασε απαρατήρητη στο ντεμπούτο της, όμως αυτό δεν επαναλήφθηκε στο εξωτικό δράμα «Μογκάμπο» με την Αβα Γκάρντνερ και τον Κλαρκ Γκέιμπλ.
Η σχέση με τον Χίτσκοκ
Ο Αλφρεντ Χίτσκοκ βρήκε την αγαπημένη του ξανθιά αριστοκράτισσα στο πρόσωπο μιας 24χρονης από τη Φιλαδέλφεια, η οποία μπορούσε να γίνει πειστική τόσο ως θύμα όσο και ως θύτης.
Στο «Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως» η ηρωίδα της Γκρέις Κέλι σκοτώνει τον υποψήφιο δολοφόνο της, ενώ στο «Κυνήγι του κλέφτη» (την πιο κοσμοπολίτικη ταινία του σκηνοθέτη) υποδύεται μια από τις πιο μυστηριώδεις, περίπλοκες και απρόβλεπτες ηρωίδες της καριέρας της.
Μια τρίτη ταινία της με τον Χίτσκοκ (μαζί με την Ινγκριντ Μπέργκμαν η Κέλι ήταν η μόνη γυναίκα πρωταγωνίστρια που έπαιξε σε τρεις ταινίες του) είναι ο «Σιωπηλός μάρτυρας», ταινία που όμως ανήκει κυρίως στον Τζέιμς Στιούαρτ.
Οταν το «Κυνήγι του κλέφτη» γυριζόταν στο Μονακό, ο μετρ της αγωνίας έχασε το διαμάντι του. Η Κέλι ερωτεύθηκε τον πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό ο οποίος ήθελε να την απομακρύνει από τον κινηματογράφο, όπως και έγινε.
Σε αντίθεση με την Μπέργκμαν την οποία μίσησε όταν τον άφησε για τον σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι, ο Χίτσκοκ που εκτιμούσε απεριόριστα την Κέλι δεν πτοήθηκε.
Την προσέγγιζε συνεχώς για νέα πράγματα και εκείνη θα επέστρεφε για λογαριασμό του στη «Μάρνι» αν ο σύζυγός της δεν την εμπόδιζε (αυτό το στοιχείο της βιογραφίας της είναι η έναρξη της αδύναμης βιογραφικής ταινίας του Ολιβιέ Νταάν «Γκρέις του Μονακό», όπου την Κέλι υποδύθηκε η Νικόλ Κίντμαν). Ο Ρενιέ δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να δει την πριγκίπισσά του κλέφτρα και ερωμένη του Σον Κόνερι. Η ειρωνεία είναι ότι το 1982 η απόλυτη μούσα το Χίτσκοκ σκοτώθηκε σε τροχαίο στον ίδιο δρόμο του περίφημου κυνηγητού αυτοκινήτων της ταινίας «Το κυνήγι του κλέφτη».