Γιώργος Ρουμπάνης: Έφυγε από τη ζωή ο γηραιότερος Eλληνας Ολυμπιονίκης
Είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο το 1956 στο άλμα επι κοντώ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης.
Σε ηλικία 95 ετών έφυγε από τη ζωή ένας κορυφαίος αθλητής, ο Γιώργος Ρουμπάνης που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο το 1956 στο άλμα επι κοντώ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης.
Ο Γεώργιος Ρουμπάνης γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1929 στη Θεσσαλονίκη. Κατάγεται από αθλητική οικογένεια με τόπο προέλευσης τη Στεμνίτσα της Αρκαδίας. Ο πατέρας του Σάββας ήταν γυμναστής και ο αδερφός του Αριστείδης αθλητής στίβου (ακοντισμός) αλλά τον εγκατέλειψε λόγω τραυματισμού και διέπρεψε ως μπασκεμπολίστας. Αρχικά εντάχθηκε στο δυναμικό του Παναθηναϊκού και στη συνέχεια μεταγράφηκε στον Πανελλήνιο, με τη φανέλα του οποίου έγραψε χρυσή ιστορία.
Αποσύρθηκε από τον αθλητισμό το 1961. Μαζί με το Δημήτρη Θανόπουλο ίδρυσε το Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών, το 1985.
Η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου
Η Ελλάδα, ύστερα από 44 ολόκληρα χρόνια, κατακτά και πάλι ένα μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, χάρις στον πρωταθλητή του επί κοντώ Γιώργο Ρουμπάνη, που σπούδαζε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ταξίδεψε νωρίς στην Αυστραλία για προπονήσεις και με ατομικό ρεκόρ 4.37. Ο αγώνας ήταν συγκλονιστικός και έγινε παρουσία 130.000 φιλάθλων αλλά δύο στοιχεία δημιούργησαν σημαντικό πρόβλημα. Ο παράξενος αέρας, κυρίως στα προκριματικά και η μεγάλη συμμετοχή αθλητών που πέρασαν στον τελικό λόγω του χαμηλού ορίου πρόκρισης. Στον τελικό μετείχαν δηλαδή 19 αθλητές από 12 χώρες και έτσι το αγώνισμα διάρκεσε περίπου 11 ώρες.
Ο Ρουμπάνης ξεκίνησε από χαμηλά, μόλις 4.00, προκειμένου να βρει ρυθμό και αργότερα υπερέβη τα 4.45 και 4.50, επίδοση που του χάρισε τελικά και το χάλκινο μετάλλιο. Ήταν μάλιστα νέο πανελλήνιο και βαλκανικό ρεκόρ. Ο Αμερικανός Μπόμπ Ρίτσαρντς, με την επωνυμία «ιπτάμενος ιερέας» , λόγω των σπουδών του στη θεολογία πήρε το χρυσό μετάλλιο με 4.56, αν και μπήκε στον τελικό, μόλις με την τρίτη προσπάθεια. Είχε κερδίσει τη πρωτιά και το 1952 στο Ελσίνκι. Το ασημένιο μετάλλιο κέρδισε ο συμπατριώτης του Μπόμπ Γκουτόφσκι, που έφυγε από τη ζωή το 1960 σε τροχαίο ατύχημα και σε ηλικία μόλις 25 χρονών. Ο τελικός: Ρίτσαρντς (ΗΠΑ) 4.56 Γκουτόφσκι (ΗΠΑ) 4.53 Ρουμπάνης (Ελλάς) 4.50 Μάτος (ΗΠΑ) 4.35 Λούντμπεργκ (Σουηδία) 4.25 Βάζνι (Πολωνία) 4.25 Λάντστρεμ (Φινλανδία) 4.25 Πράισγκερ (Α.Γερμανία) 4.25.
Τι είπε για τον αγώνα του
«Ήθελα το χρυσό μετάλλιο τόσο για μένα όσο και για τον κόσμο που μου έδειχνε τρομερή αγάπη. Πίστευα σε αυτό αλλά νομίζω ότι το έχασα λόγω απειρίας. Ουσιαστικά μόλις τέσσερα χρόνια έκανα επί κοντώ τότε. Θυμάμαι ότι ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ, ο αγώνας ξεκίνησε στις 11 το πρωί και τελείωσε στις 10 το βράδυ. Πήγα στο στάδιο ανοργάνωτος, χωρίς νερό ή κάτι άλλο για να βάλω στο στόμα μου. Έμεινα νηστικός πολλές ώρες, το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τις κράμπες. Όταν έμεινα στο χάλκινο μετάλλιο, ένοιωθα τρομερά απογοητευμένος και έβαλα τα κλάματα. Την επόμενη μέρα όταν είδα να φθάνουν δεκάδες συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από την Ελλάδα άρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάτι σημαντικό είχα πετύχει. Στο αεροδρόμιο της Αθήνας θυμάμαι ακόμα με συγκίνηση ότι με υποδέχθηκαν χιλιάδες φίλαθλοι κατά την επιστροφή της αποστολής».
Λίγες μόλις ημέρες μετά τον θάνατο του Μίμη Δομάζου, έφυγε από κοντά μας ο τερματοφύλακας που έγραψε Ιστορία με τα χρώματα του Παναθηναϊκού και της εθνικής Ελλάδος Τάκης Οικονομόπουλος σε ηλικία 81 ετών.
Ο Τάκης Οικονομόπουλος
Ο Τάκης Οικονομόπουλος ήταν ο τερματοφύλακας της χρυσής ομάδας του Παναθηναϊκού που έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ στις 2 Ιουνίου 1971 με αντίπαλο τον θρυλικό Άγιαξ.
Ο παλιός μεγάλος άσος του «τριφυλλιού» και κατά πολλούς ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο, ήταν επί μέρες διασωληνωμένος στη ΜΕΘ του «Ερυθρού Σταυρού» κι «έφυγε» απ' τη ζωή ακριβώς 17 μέρες μετά το θάνατο ενός άλλου τεράστιου «μύθου» του ελληνικού ποδοσφαίρου, του Μίμη Δομάζου.
Ο Οικονομόπουλος μάλιστα, εμφανώς καταβεβλημένος, είχε δώσει το «παρών» στην κηδεία του «Στρατηγού» στις 27 Ιανουαρίου, τέσσερις μέρες πριν υποστεί το εγκεφαλικό επεισόδιο.
Το «πουλί», όπως ήταν το προσωνύμιο του Οικονομόπουλου, λόγω των εντυπωσιακών του εκτινάξεων, αποτελεί έναν από τους κορυφαίους τερματοφύλακες που έβγαλε το ελληνικό ποδόσφαιρο, ενώ σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορία και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου είναι ο βασικός γκολκίπερ στην καλύτερη 11αδα όλων των εποχών στη χώρα μας.
Ξεκίνησε την καριέρα του από την Αθλητική Ένωση Καλλιθέας, στην οποία έμεινε μέχρι τα 16 του, όταν και πήρε μεταγραφή στον Απόλλων Σμύρνης.
Το 1962 μεταγράφηκε στην Προοδευτική, ενώ έναν χρόνο αργότερα φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού, όπου έμεινε για 13 χρόνια αποτελώντας τον στυλοβάτη των «πράσινων».
Μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του ήταν η συμμετοχή, ως βασικού, στον τελικό του Γουέμπλεϊ το 1971, ενώ είναι ο κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ ανέπαφης εστίας για 1.088 λεπτά, το οποίο πέτυχε το 1965 και συγκεκριμένα από τις 17 Ιανουαρίου μέχρι τις 27 Μαΐου.
Ο Οικονομόπουλος κατέκτησε συνολικά επτά ομαδικούς τίτλους, πέντε πρωταθλήματα Ελλάδας (1964, 1965, 1969, 1970 και 1972) και δύο Κύπελλα Ελλάδας (1967 και 1969), ενώ ήταν και φιναλίστ του Διηπειρωτικού Κυπέλλου του 1971.
Ήταν και μέλος της Εθνικής, αγωνιζόμενος 25 φορές με το εθνόσημο στο στήθος. Έκανε το ντεμπούτο του το 1965, ενώ τελευταία φορά συμμετείχε σε αγώνα της Εθνικής Ελλάδας το 1974.
Το 1976 η Παναχαϊκή τον απέκτησε από τον Παναθηναϊκό και έμεινε στην Πάτρα για έναν χρόνο, για να επιστρέψει στον Απόλλων Σμύρνης και να κλείσει εκεί την καριέρα του το 1979.
Από το 1979 που σταμάτησε το ποδόσφαιρο μέχρι και το 2006 αποτέλεσε τον προπονητή τερματοφυλάκων του Παναθηναϊκού, ενώ διατέλεσε και πρώτος προπονητής για μερικά ματς το 2002 μετά την απομάκρυνση του Σέρχιο Μαρκαριάν.