Θα αποδειχθεί σημαδιακό το βαρυσήμαντο άρθρο του Αλέξη Τσίπρα στην MONDE. Ίσως και προφητικό για εξελίξεις και συμπεριφορές, είτε των δανειστών, είτε της Ελληνικής πλευράς.
Θα δίνατε ποτέ 5.300 ευρώ για να αγοράσετε μία σκηνή κάμπινγκ; Κι όμως η συγκεκριμένη «έξυπνη» σκηνή που στήνεται μόνη της, είναι η ιδανική λύση για φεστιβάλ και κάμπινγκ.
Ένα διαφορετικό ρεπορτάζ της γνωστής αγγλικής εφημερίδας, που φανερώνει τις πολλές ποιοτικές πλευρές του τουρισμού στην Ελλάδα. Τα κριτήρια.
Η Sarah Wikenczy εργάζεται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών σε εμπόλεμες χώρες. Εδώ και 25 χρόνια έχει ζήσει σε ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία, Κένυα και Ινδία, έχοντας θητεύσει στο Γκουάμ, στο Γκουαντάναμο και την Αίγυπτο. Αυτή την περίοδο ζει στην Ιερουσαλήμ.
Ευτυχώς, δεν ρητορεύει συνεχώς τελευταία. Απέχει από τον καταιονισμό των συνθημάτων ο Πρωθυπουργός, που ηχούν πλέον ως κούφια λόγια. Αυτοπροστατεύεται έγκλειστος όλο και περισσότερο στο Μέγαρο Μαξίμου, μετά από φιλόδοξα ταξίδια, χωρίς σοβαρό αποτέλεσμα λ.χ. από τη Γερμανία, τη Γαλλία, τις Βρυξέλλες, τα Συμβούλια Κορυφής. Ακόμα και από τη Ρωσία, Κίνα, Ινδία.
Δεν περιλαμβάνονται πόλεις, όπως τα Χανιά, η Κέρκυρα, η Θεσσαλονίκη, ο Βόλος, η Μύκονος, η Σύρος, η Πάρος, η Θεσσαλονίκη, η Μονεμβασιά, τα Ιωάννινα κλπ.
Αιτίες η πολιτική ένταση, οι νομισματικές απειλές για δραχμή αλλά και η οικονομική ρευστότητα, που πυροδοτούν συνεχώς η Κυβέρνηση και οι υπουργοί της.
Ονόματα μετά το 1974, σαν τα κεριά του Κ. Καβάφη. Ένδοξα κάποτε, αξιοσέβαστα, ισχυρά από τα οποία τα περισσότερα είναι πλέον σβησμένα, κυρτά κεριά ξεχασμένα. Δεν φαίνεται να είναι ένδοξη η μοίρα και κάθε συνέπεια η παράδοση τεσσάρων δεκαετιών για τους "Τσάρους της οικονομίας" στην Ελλάδα.
Ανεκμετάλλευτη πηγή εισοδήματος για την τουριστική οικονομία της χώρας αποτελούν τα "απάτητα", μέχρι πρότινος, μονοπάτια της ελληνικής γης.