Οι μάσκες, όμως, σιγά-σιγά αρχίζουν να πέφτουν. Ήδη το συγκεκριμένο νομοσχέδιο σας ξεσκεπάζει. Δεν ξέρω, κύριοι συνάδελφοι, εάν διαβάσατε την αιτιολογική έκθεση, αλλά εκεί μέσα παραδέχεστε, για πρώτη φορά με ειλικρίνεια, ότι η επιδείνωση όλων των δεικτών της ελληνικής οικονομίας είναι αποτέλεσμα της δική σας πολιτικής.
Μας διαβεβαιώνετε, δε, ότι και για το 2016 οι συνέπειες του καταστροφικού πρώτου δεκάμηνου της διακυβέρνησής σας θα συνεχιστούν. Μας το λέτε ξεκάθαρα πως το ΑΕΠ της χώρας το 2014 ήταν στο συν 0,7%, το 2015 έπεσε στο 0% και το 2016 θα έχουμε ύφεση 0,7%. Πού είναι, λοιπόν, τα παράλληλα προγράμματα; Πού είναι τα ανώδυνα ισοδύναμα; Πού είναι οι ελιγμοί του αίλουρου κ. Φίλη;
Συζητάτε για το Ασφαλιστικό μόνο στη λογική των μειώσεων, με συνολικές παρεμβάσεις κοινωνικά άδικες και κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε ότι το ασφαλιστικό πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μεσοπρόθεσμα, όσες περικοπές κι αν γίνουν, εάν δεν περάσουμε από την ύφεση στην ανάπτυξη, εάν δεν προσελκυθούν επενδύσεις και δεν ενισχυθεί η απασχόληση. Και με το παρόν νομοσχέδιο -όπως επεσήμανα- δεν προβλέπεται ανάπτυξη ούτε για το 2016. Και η ανεργία, ειδικά των νέων, θα συνεχιστεί σε δυσθεώρητα ύψη.
Κατά τα λοιπά, Υπουργοί σας, όπως ο κ. Μάρδας, δηλώνουν ανερυθρίαστα, σαν νεόκοποι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και του πιο σκληρού νεοφιλελευθερισμού, ότι οι κακές προηγούμενες κυβερνήσεις έκαναν τραγικό λάθος στην ιστορία επιδεικνύοντας δειλία, τρενάροντας την πλήρη εφαρμογή των μνημονίων με αποτέλεσμα να χαθεί η δυναμική. Πρώτη φορά Αριστερά!
Και ο κ. Σπίρτζης, όμως, αφού πρώτα λαΐκισε με τα λεφτά του ελληνικού λαού, αφενός αύξησε το εισιτήριο από 1,20 ευρώ σε 1,40 ευρώ στις αστικές συγκοινωνίες και αφετέρου αποφάσισε να ασχοληθεί περισσότερο με το διορισμό των δικών σας παιδιών στις διοικήσεις των αστικών συγκοινωνιών. Δεύτερη φορά Αριστερά!
Και σαν κερασάκι στην τούρτα, ο Πρωθυπουργός που έρχεται να ζητήσει εθνική συνεννόηση για το Ασφαλιστικό. Και άντε και τους φώναξε. Τι τους είπε; Τους εξέθεσε μήπως την πρόταση του; Όχι. Γιατί; Μήπως γιατί δεν ήθελε; Αλλά, τότε γιατί τους φώναξε; Μήπως γιατί δεν έχει; Πολύ πιθανό. Μήπως –τέλος- διότι ο ίδιος ο κύριος Πρωθυπουργός έχει ήδη συμφωνήσει με τους εταίρους σε οριζόντιες μειώσεις και απλά, μη θέλοντας να αναλάβει εξολοκλήρου την ευθύνη των δικών του διαπραγματεύσεων, ψάχνει για συνενόχους;
Έτσι, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας φώναξε τους Αρχηγούς και με περίσσιο θράσος τους είπε: «Να μαζευτούμε να αναλάβετε ο καθένας τις ευθύνες μου.». Μετά τους πρότεινε: «Γιατί δεν βγάζουμε ένα κοινό ανακοινωθέν που να λέει ότι δεν θέλουμε μειώσεις συντάξεων;». Και ποιος θέλει μειώσεις συντάξεων, βρε αδερφέ; Και το ερώτημα είναι, γιατί άραγε ο κ. Τσίπρας ξαφνικά κόπτεται για την εθνική συνεννόηση;
Να σας το πω εγώ, κύριοι συνάδελφοι. Γιατί αν τυχόν οι Αρχηγοί, όλοι ή κάποιοι εξ αυτών, «μασήσουν στη μαλλιαρή» και πουν, «ΟΚ, ας υπογράψουμε ένα κοινό ανακοινωθέν ότι δεν θέλουμε μειώσεις συντάξεων», όταν, ο κ. Τσίπρας επιβάλλει τις μειώσεις που ήδη έχει προσυμφωνήσει με τους εταίρους, θα βγει και θα πει το εξής: «Κύριοι, αποτύχαμε. Δεν καταφέραμε να μην μειώσουμε τις συντάξεις. Όμως, δεν απέτυχα εγώ, αλλά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που υπογράψαμε ότι δεν θέλουμε μειώσεις. Άρα, η ευθύνη είναι όλων μας». Λες και όλοι μαζί διαπραγματευτήκαμε.
Εάν πάλι οι Αρχηγοί δεν υπογράψουν –όπως και συνέβη- τότε πολύ απλά θα πει: «Δεν θα τα έχω καταφέρει, γιατί οι άλλοι δεν με στήριξαν. Αυτοί φταίνε για τις μειώσεις των συντάξεων.». Σε κάθε περίπτωση ο κ. Τσίπρας δεν θα φταίει. Όλοι οι άλλοι θα φταίνε. Μιλάμε για τη μεγαλύτερη πολιτική απάτη των τελευταίων δεκαετιών!
Απόδειξη, δε, του προσχηματικού της υπόθεσης είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν είχε καν τη λεπτότητα να περιμένει πριν προβεί σε ανακοινώσεις, όπως δηλαδή, είθισται όταν πραγματικά επιθυμείς συναινέσεις και συνεργασίες. Δίνεις στην άλλη μεριά χρόνο, ψάχνεις μια δεύτερη ευκαιρία. Ο κ. Τσίπρας, αντιθέτως, μισή ώρα μετά τη συνάντηση των Αρχηγών, προέβη σε υβριστικές δηλώσεις και δριμύτατη επίθεση εναντίον όλων των πολιτικών Αρχηγών -εκτός του κ. Λεβέντη ίσως- με ένα άκρως διχαστικό διάγγελμα.
Κύριε Τσίπρα, με αυτό τον τρόπο δεν μπορούν να δημιουργηθούν ούτε συνεργασίες ούτε συναινέσεις.
Πραγματικά εάν ο κ. Τσίπρας και οι συμβουλάτορές του ξόδευαν τον μισό χρόνο απ' αυτόν που ξοδεύουν για να εφευρίσκουν τέτοιες μικροπολιτικές απατεωνιές στο να κυβερνήσουν αυτόν τον τόπο με όραμα και πρόγραμμα, αυτή τη στιγμή τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για τη χώρα και τους πολίτες της.
Το απεχθέστερο, δε, όλων και θεσμικά επικίνδυνο είναι ότι εμπλέκει σε αυτά τα πολιτικά τερτίπια και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος ίσως καλοπροαίρετα δεν το σκέφτεται δεύτερη φορά πριν αποφασίσει να στηρίξει τον κ. Τσίπρα.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Αναρωτιέμαι: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει για σταθερότητα και συνεργασίες όταν η χώρα βρισκόταν με το ενάμιση πόδι στον γκρεμό και εκτός ευρώ επί της ουσίας τον Ιούλιο; Ούτε βεβαίως και τον Σεπτέμβριο -αν και θα μπορούσε- συγκάλεσε σύσκεψη πολιτικών Αρχηγών μετά την αποτυχία των διερευνητικών εντολών και όταν πραγματικά η χώρα χρειαζόταν συναινέσεις για να μην οδηγηθεί σε νέες εκλογές. Δεν βρήκε λέξη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τις καταστροφικές εκλογές του Σεπτεμβρίου σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού που σε ποσοστό πάνω από 70% δεν ήθελε εκλογές, γιατί έβλεπε τα αδιέξοδα που μόλις μετά από δύο μήνες ήρθαν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνω με αυτό. Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Με μοναδικό κίνητρο την παραμονή σας στην εξουσία, ευτελίζετε τους θεσμούς, διαλύετε την οικονομία, εξοντώνετε το λαό, καταστρέφετε τη χώρα. Και σε αυτό ψάχνετε σε εμάς συνενόχους και άλλοθι. Ψάξτε σε άλλες πτέρυγες της Βουλής πρόθυμους και «λεβέντες» για το έργο σας.
Εσείς, κύριοι της Συγκυβέρνησης, εάν πραγματικά θέλετε έστω και αυτή την ύστατη στιγμή να κάνετε κάτι χρήσιμο για τη χώρα, κάτι πατριωτικό, παραιτηθείτε!