• Η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχουν πλέον καμία δυνατότητα πρωτοβουλιών. Βρίσκονται απομονωμένοι πλήρως στο εξωτερικό και σε κατάσταση αντιφάσεων και διαιρέσεων στο εσωτερικό. Κατάσταση, η οποία συνεχώς επιδεινώνεται, παρά τις διαρκείς υποχωρήσεις των προτάσεων Τσίπρα , με πρώτο δείγμα τον ΦΠΑ.
• Δυστυχώς οι διαπραγματεύσεις κορυφής δεν αφορούν τις διαφορές σε θέματα μέτρων και θέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τις Βρυξέλλες και τη Βόννη αλλά σε αρχές διαπραγματευτικού ήθους. Ελλάδα και Τσίπρας κατηγορούνται για έλλειψη ειλικρίνειας, ευθύτητας, συνέπειας και καλής πίστης στις διαπραγματεύσεις. Πρόκειται για μετάθεση, υποβάθμιση της ουσίας των διαπραγματεύσεων και μεγάλη μείωση της χώρας μας και του Πρωθυπουργού.
• Οι επίσημοι απεσταλμένοι του κυρίου Τσίπρα (Βαρουφάκης, Παππάς, Τσακαλώτος) έτυχαν θλιβερής και μειωτικής υποδοχής. Η έλλειψη αξιοπιστίας και σοβαρότητας αφορά πλέον προσωπικά τον ίδιο τον κύριο Τσίπρα.
• Επιπλέον ο Έλληνας Πρωθυπουργός θέλησε ο ίδιος να πολιτικοποιήσει την υπόθεση της Ελλάδος και διεθνοποιήσει στον ανώτερο βαθμό, ενώ παράλληλα υποβάθμισε κάθε θεσμική διαπραγμάτευση και τεχνοκρατική συνεργασία. Μάλλον μιμήθηκε το επιπόλαιο μοντέλο Βαρουφάκη. Ηττήθηκε τελικά και στα τρία επίπεδα η Ελλάδα και ο ίδιος. Στο κατώτερο τεχνοκρατικό, στο μεσαίο των θεσμών και σε εκείνο της ηγεσίας της Ευρώπης. Απέτυχαν εξαιτίας του η διεθνοποίηση και η πολιτικοποίηση ως δικές του επιλογές, γιατί συνοδεύτηκαν από προχειρότητα, έλλειψη σοβαρότητας, αλαζονεία και αδυναμία για σοβαρή εργασία σε σύγκριση με άλλους ηγέτες. Γι αυτό έμεινε μόνος, 18-1.
• Η Ελλάδα απώλεσε κάθε σοβαρό έρεισμα στον παγκόσμιο χώρο. Ουδέποτε υπήρξαν τόσο μεγάλες και τόσο επώνυμες καταδίκες κατά έλληνα πρωθυπουργού και των θέσεων της χώρας. Ακόμη και οι θεωρούμενοι ως σύμμαχοι της νέας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα προσωπικά απογοητεύτηκαν και μεταστράφηκαν. Ηγέτες κάθε ιδεολογικής και πολιτικής τοποθέτησης και σε θέσεις – κλειδιά όπως λ.χ. Ομπάμα, Γιούνκερ Ρέντζι, Σουλτς, Ολάντ, Μέρκελ κτλ. Παράλληλα ουτοπικές και χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα υπήρξαν οι προσδοκίες για ενεργό υποστήριξη από Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ιράν, Λατινική Αμερική. Από τη μια ερασιτεχνικός ευρωπαϊσμός και από την άλλη αφελής διεθνισμός.
• Ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικά σπατάλησε όλη την καλή παράδοση που είχαν δημιουργήσει μέχρι σήμερα η Ελλάδα, η διακυβέρνηση Σαμαρά, η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου προσωπικά. Λειτούργησε επιπόλαια και αυτοκαταστροφικά. Δεν εφάρμοσε μια αποτελεσματική διεκδίκηση αλλά αυτή υπήρξε μάλλον επιπόλαιη και αναποτελεσματική . Εγιναν όλα χειρότερα .Τόσο πριν όσο και μετά την πρωτοκαθεδρίας Βαρουφάκη
• Με αφορμή το κείμενο πίεσης των 22 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ μπορούμε να προβλέψουμε ότι οι τάσεις ρήξης και σύγκρουσης εντείνονται και ενδυναμώνονται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ανάμεσα σε στελέχη και βουλευτές. Οι ρεαλιστικές τοποθετήσεις Αλ. Μητρόπουλου συνιστούν μια άλλη τάση σύγκρουσης και αναταραχής – διαίρεσης, που επέρχεται. Αυτό το εσωτερικό μέτωπο δεν βοηθά τη διεθνή παρουσία του Αλέξη Τσίπρα και τις εθνικές διεκδικήσεις στο εξωτερικό. Τις ζημιώνει.