Η ιστορία είναι γεμάτη ανάλογα παραδείγματα από τη Γαλλική Επανάσταση, το 1870, το 1968, την Αθήνα το 2008. Πάντως τα κίνητρα των αυθορμήτων της Πόλης, της Άγκυρας και δεκάδων άλλων πόλεων της Τουρκίας, κινδυνεύει- με τα σημερινά δεδομένα- μάλλον να εκφυλισθεί. Φυσικά, πολλά θα εξαρτηθούν από τη διάθεση σύγκρουσης και γενικά τους χειρισμούς αντιπαράθεσης, που θα εκφράσει η Κυβέρνηση Ταγίπ Ερντογάν.
Το κίνημα εναντίον της, μάλλον κοινωνικής διαμαρτυρίας, ευρύτερα πολιτικής άρνησης, δεν διαθέτει στοιχεία δυναμικά, που θα επιταχύνουν τη σύγκρουση αυτή. Επιτελεία, κέντρα εφόδου, στήριξη κομματική, οργάνωση μάχιμη. Ο Οτσαλάν ασφαλώς και χαιρετίζει με ικανοποίηση τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας αυτές, που γίνονται με κίνητρα ελευθερίας και αυτοδιάθεσης της νέας γενιάς της Τουρκίας αλλά δεν κατηγορεί ευθέως την Κυβέρνηση, δεν επιδιώκει να βγάλει μηνύματα δικαίωσης των Κούρδων. Το κυριότερο υπογραμμίζει τον κίνδυνο πισωγυρίσματος.
Είτε από φανατικούς Ισλαμιστές και «Μουσουλμάνους αδελφούς» είτε αμείλικτους κεμαλιστές, αυταρχικούς στρατοκράτες, δήθεν δυτικόφρονες. Πιο συντηρητικούς και αντιδραστικούς από το καθεστώς Τ. Ερντογάν. Τα πράγματα θα αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν καθώς τη δεύτερη εβδομάδα, τις ερχόμενες ημέρες θα δείξει εάν βαδίζουμε σε βίαιες εσωτερικές λύσεις, μεγάλες εξεγέρσεις, εμφύλιους και αιματηρές συγκρούσεις. Θα δείξει, εάν θα βαδίσουμε σε γενική κρίση εμπιστοσύνης και σε εκλογές. Και οι τρεις εξελίξεις αυτές, σήμερα Κυριακή φαίνονται μάλλον περιορισμένες.
Ο Μιχάλης Δημητρίου είναι δημοσιογράφος, ηγετικό στέλεχος μεγάλων εφημερίδων. Έχει διατελέσει Γενικός Διευθυντής της ΕΤ1, Γενικός Διευθυντής του Antenna Satellite και μέλος του ΕΣΡ.