Ετέθησαν ζητήματα αντισυνταγματικότητας, απεφάνθη το Σώμα. Ετέθησαν ζητήματα μη νομιμότητος, κυρίως σε ό,τι αφορά στο θέμα της μη τηρήσεως των προθεσμιών που προβλέπει ο νόμος. Υποθέτω ότι κάτι σκέπτεται η Κυβέρνηση για το θέμα των προθεσμιών. Μένουν να τεθούν τα ουσιαστικά πολιτικά ζητήματα. Θέλω να ρωτήσω και να αναρωτηθώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μαζί σας το εξής: Τι είναι αυτό που καλούμε τον ελληνικό λαό να αποφασίσει; Υπάρχει, λέει, μία πρόταση από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Η πρόταση αυτή δεν αρέσει στην Κυβέρνηση. Μάλιστα. Και γιατί δεν έχει εντολή η Κυβέρνηση να την απορρίψει; Την απέρριψε; Τι περαιτέρω χρειάζεται; Έχει εκλεγεί αυτή η Κυβέρνηση, υποτίθεται, με αυτήν ακριβώς την εντολή, την εντολή να διαπραγματευτεί, να κάνει σκληρή και περήφανη διαπραγμάτευση, να φέρει αποτέλεσμα θετικό, διαπραγματευτικό, εντός της Ευρωζώνης, τερματίζοντας τη λιτότητα. Αυτές λέει η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός ότι είναι οι εντολές του. Θαυμάσια. Μη σπεύδετε.
Αφού έχει αυτή την εντολή, τότε γιατί δεν απορρίπτει την πρόταση και να συνεχίσει όπως νομίζει; Τι είναι εκείνο το πρόσθετο το οποίο χρειάζεται για την απόφανση του ελληνικού λαού; Διότι το πρόσθετο που χρειάζεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -και γι' αυτό προσφεύγει στον ελληνικό λαό- είναι προφανώς μία πρόσθετη εντολή που δεν την έχει αυτή τη στιγμή. Ποια είναι αυτή η πρόσθετη εντολή; Να μας πείτε ξανά εδώ αυτά που ακούω, ότι διαφωνείτε με αυτές τις προτάσεις, με την πολιτική της λιτότητας, με τις πολιτικές ελίτ στην Ευρώπη; Τα έχουμε ακούσει αυτά. Τα έχουμε ακούσει χρόνια. Έχουμε ξεφύγει από αυτά. Είστε στην Κυβέρνηση. Αφήστε. Σε αυτές τις στιγμές, αφήστε. Άρα, ποιο είναι εδώ το μείζον;
Επειδή η πρόταση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αφορά τη χρηματοδότηση της χώρας, επειδή χωρίς συμφωνία δεν υπάρχει χρηματοδότηση, επειδή η έλλειψη χρηματοδότησης οδηγεί σε πτώχευση, για την οποία δεν έχετε εντολή, επειδή οδηγεί σε αδυναμία εκπληρώσεως των οικονομικών υποχρεώσεων της χώρας, για την οποία δεν έχετε εντολή, επειδή οδηγεί σε τερματισμό του προγράμματος, για τον οποίο δεν έχετε εντολή, επειδή οδηγεί σε κατάρρευση των τραπεζών με τη σφράγιση του ELA, για την οποία δεν έχετε εντολή, επειδή κατ' αποτέλεσμα οδηγεί σε φρικτή ύφεση και σε αδυναμία καταβολής συντάξεων και μισθών σε λίγο, για την οποία βεβαίως και δεν έχετε εντολή, επειδή για να καλύψετε αυτήν την ανάγκη, θα είστε υποχρεωμένοι να γυρίσετε σε εθνικό νόμισμα, που μας πετάει έξω από την Ευρωζώνη και κατ' αποτέλεσμα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή είναι η αλήθεια της εντολής!
Και γι' αυτό το ερώτημα δεν είναι η συμφωνία, είναι Ευρώπη ναι ή όχι! Αυτή είναι η αλήθεια. Αλλιώς κανέναν λόγο δεν είχατε να ζητάτε τίποτα απ' όλα αυτά.
Δεν σας αρέσει η συμφωνία; Μην την κάνετε. Έχετε εντολή καθαρή από τον ελληνικό λαό να διαπραγματευτείτε. Και διερωτώμαι όμως και το αντίστροφο. Και τι θα σας προσθέσει το «όχι»; Αλλάζει μήπως η θέση των ευρωπαϊκών θεσμών, επειδή υπάρχει ένα «όχι»; Δεν λέτε εσείς ότι είναι νωπή και καθαρή η εντολή σας για τερματισμό της λιτότητας; Τι θέλετε; Να σας το πουν άλλη μια φορά; Σας το είπαν πριν από πέντε μήνες.
Τους είπατε ότι θα τερματίσετε τη λιτότητα; Τους είπατε ότι θα καταργήσετε τον ΕΝΦΙΑ; Τους είπατε ότι θα επαναφέρετε το αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ;
Τους είπατε ότι θα αυξήσετε τον κατώτατο μισθό; Τους είπατε ότι θα τους δώσετε τη δέκατη τρίτη σύνταξη; Τους είπατε ότι θα τους δώσετε 2 δισεκατομμύρια για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης; Όνειρο. Κάντε τα. Γιατί δεν τα κάνετε; Ποιος σας πείραξε; Σας ακούω εδώ να κλαψουρίζετε: «Δεν μας αφήνουν, το ευρωπαϊκό δόμημα». Με αυτά δεν εξελέγητε; Εφαρμόστε τα. Ένα μικρό θεματάκι έχετε: Δεν έχετε λεφτά. Μια λεπτομέρεια σας λείπει, που σας έλειπε πάντα, που δεν την είχατε ποτέ. Όλο αυτό το ωραίο προγραμματάκι, που το κοστολογήσατε 12 δισεκατομμύρια, το καημένο είναι 12 δισεκατομμύρια συν 22 οι υποχρεώσεις της χώρας για φέτος. Είναι 34 δισεκατομμύρια. Και τώρα ήρθατε στην Κυβέρνηση, κύριοι Υπουργοί, κι από εκεί που ήμασταν στον ωραίο κόσμο της Αριστεράς, ιπτάμεθα... Άρα, στην πραγματικότητα τι είναι εκείνο το οποίο ζητάτε να σας πει ο ελληνικός λαός; Ζητάτε –πείτε το όμως στα αλήθεια, για να είναι καθαρή η κουβέντα– να εγκρίνει την έξοδό του από την Ευρώπη. Αυτό είναι που του ζητάτε. Όλα τα υπόλοιπα, όλες τις υπόλοιπες εντολές τις έχετε. Έρχομαι εγώ, διερωτώμαι... (Θόρυβος στην Αίθουσα) Άκουσα το όνομα του Σόιμπλε από κάπου; Γιατί εκεί υπάρχει, επίσης, ένα ενδιαφέρον. Ότι κάποιοι κύκλοι στην Ευρώπη –δεν ξέρω αν είναι ο συγκεκριμένος Υπουργός Οικονομικών- επίσης συμπαρατάσσονται μαζί σας στην άποψη του δημοψηφίσματος. Και κατά σύμπτωση είναι όλοι εκείνοι οι κύκλοι που θέλουν να δούνε την Ελλάδα να φεύγει εκτός της Ευρωζώνης! Είναι το λόμπι της δραχμής! (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) Έχετε ευρωπαίους φίλους. Είναι αλήθεια αυτό. Είναι αλήθεια ότι σας στηρίζουν σ' αυτό. Έχει ενθουσιάσει ορισμένους το δημοψήφισμα. Κοίτα μια σύμπτωση, που είναι όλοι όσοι δεν θέλουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Ένα περίεργο πράγμα!
Έρχομαι όμως και στο άλλο. Διερωτώμαι, επίσης, που άκουσα τον κύριο Πρωθυπουργό χθες να λέει: «Θα σεβαστό το αποτέλεσμα, όποιο και να είναι». Το κατάλαβα. Εάν μεν είναι «όχι», κατάλαβα τι θα σεβαστεί. Θα σεβαστεί την εισήγηση που κάνει προς τον ελληνικό λαό, θα του πει «όχι» και θα δούμε πώς θα πάμε παρακάτω. Εάν είναι «Ναι»; Τι θα σεβαστείτε; Θα φέρετε να ψηφίσετε τις συγκεκριμένες προτάσεις; Θα τις εφαρμόσετε, ενώ διαφωνείτε, ενώ δεν τις πιστεύετε; Κύριε Πετράκο, πάει ο ΑΔΜΗΕ, εάν είναι «Ναι»; Θα το ψηφίσετε τότε; Θα δούμε; Προσέξτε. Άρα, λοιπόν, για να είμαστε συνεννοημένοι εδώ, το δημοψήφισμα, εκτός από το χαρακτήρα που σας περιέγραψα, που είναι ο χαρακτήρας «Ναι ή όχι στην Ευρώπη», έχει κι έναν άλλο χαρακτήρα, «Ναι ή όχι στην Κυβέρνηση». Διότι, αν είναι «Ναι», την επόμενη μέρα το πρωί ελπίζω, κύριε Υπουργέ, να είστε με τις παραιτήσεις σας εδώ. Όχι μετά την καταψήφιση της θέσεως σας, να μας πείτε «δεν καταλάβαμε, βρέχει και προχωράμε». (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Άρα, λοιπόν, δύο πράγματι είναι τα ζητούμενα του δημοψηφίσματος και καμία σχέση δεν έχουν με τις συμφωνίες. Πρώτο και μεγάλο: «Ευρώπη: ναι ή όχι», δεύτερο και μεγάλο: αυτή η Κυβέρνηση του «πρώτη φορά Αριστερά», που μας οδήγησε σε αυτά τα αδιέξοδα, «Ναι» ή «Όχι». Και είναι σαφές τι θα απαντήσει ο ελληνικός λαός: «Ναι» στην Ευρώπη και «Όχι» στην Κυβέρνηση. Αυτό θα εισπράξετε την Κυριακή, αν φθάσετε το δημοψήφισμα μέχρι εκεί. Διερωτώμαι, όμως, συνεχίζω και σκέφτομαι: τι είναι, επίσης, εκείνο που ξεδιπλώνεται μπροστά μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Ακούστε. Ξεκινήσαμε από την προεκλογική περίοδο και ειπώθηκαν όλα αυτά που ακούσαμε. Εγώ που μάχομαι μια ολόκληρη ζωή εναντίον της Αριστεράς, ειλικρινώς πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι καλοπροαίρετοι, οι οποίοι πιστεύουν ότι πράττουν το σωστό, έχοντας τις αντιλήψεις που έχουν. Ήθελα να ρωτήσω με το χέρι στην καρδιά εσάς όλους, όταν διαβάζετε τις προτάσεις της Κυβέρνησης –αφήστε τις προτάσεις των δανειστών– πώς σας φαίνεται; Ότι τερμάτισαν τη λιτότητα;
Οι προτάσεις της Κυβέρνησής σας. Κύριε Λαφαζάνη, σας θυμάμαι στα κάγκελα στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης και ο Πρωθυπουργός σας έχει υπογράψει την ιδιωτικοποίηση του. Μια ολόκληρη ζωή περιμένατε εσείς οι αριστεροί να έλθετε στην εξουσία. Για να κάνετε ιδιωτικοποιήσεις; Για να εφαρμόσετε περιοριστικές πολιτικές; Για να εφαρμόσετε και να ασκήσετε τον σκληρό νεοφιλελευθερισμό, που έλεγε ο κ. Βίτσας; Γιατί προφανώς, αν βάλετε τις δυο προτάσεις δίπλα-δίπλα, σιγά τα αίματα αν είναι πέντε μονάδες σε ένα σημείο ΦΠΑ πάνω ή αν είναι πέντε μονάδες η φορολογία σε ένα άλλο σημείο κάτω. Αυτά, δηλαδή, τα οκτώ δισεκατομμύρια που έχουν οι δικές σας οι προτάσεις δεν είναι λιτότητα; Πώς νιώθετε σήμερα μετά ταύτα; Πώς νιώθετε που είπατε ψέματα στους ψηφοφόρους σας; Πώς νιώθετε που τους είπατε ότι θα καταργήσετε την τρόικα και το μνημόνιο; Πώς νιώθετε που τους είπατε ότι θα τερματίσετε τη λιτότητα;
Πώς νιώθετε που τους λέγατε και τους τάζατε όλα αυτά που τους τάζατε για να εκλεγείτε και σήμερα ο Πρωθυπουργός σας έχει εγκλωβιστεί, γιατί το υπέγραψε το «χαρτάκι». Παρεμπιπτόντως, για να ανοίξουμε και μια άλλη συζήτηση, ξέρετε αυτό είναι το μόνο υπογεγραμμένο χαρτάκι. Αυτά που έχετε στην πρότασή σας, δεν ξέρω αν έχουν υπογραφεί. Δεν ξέρω καν αν αποτελούν έγγραφα. Δεν άκουσα τη μείζονα ερώτηση γι' αυτό το ζήτημα στην Κυβέρνηση: Την παράταση την έχετε διασφαλίσει; Έχετε διασφαλίσει ότι δεν θα βρεθούμε σε κατάσταση πτωχεύσεως, εκτός προγράμματος, χωρίς ELA; Αυτό το έχετε τακτοποιήσει; Γιατί αλλιώς τι καλείται το Κοινοβούλιο να αποφασίσει; Να αποφασίσει ουσιαστικά σήμερα το Κοινοβούλιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την κατάρρευση των τραπεζών; Αυτό θέλετε να αποφασίσουμε εδώ σήμερα; Αυτό θα ψηφίσετε; Να αποφασίσουμε ότι βρισκόμαστε εκτός προγράμματος, ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση πτωχεύσεως; Ποια είναι η διασφάλιση της Κυβερνήσεως εδώ προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο ως προς αυτά τα ζητήματα; Θα μας πει κανένας Υπουργός κάτι; Κύριε Υπουργέ, έχετε κάτι επ' αυτού, για να ησυχάσουμε;
Έχουμε μια διαβεβαίωση δική σας; .... Να είμαστε σε ανησυχία. Επειδή, όμως, θα ψηφίσουμε στις δώδεκα το βράδυ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εσείς τώρα –γιατί εμείς ξέρουμε τι θα κάνουμε- κρατήστε την ανησυχία του Υπουργού, γιατί θα σας βαραίνει αυτό, γιατί από τη στιγμή που η Κυβέρνηση δεν το διασφαλίζει, αυτό είναι μία απόφαση που πέφτει στις δικές σας πλάτες. Έρχεται ένα ακόμα ζήτημα. Γιατί φτάσαμε εδώ; Πράγματι η χώρα μας πέρασε δύσκολα αυτά τα χρόνια. Προφανώς τον Νοέμβριο δεν συζητάγαμε για το αν θα πληρωθούν οι μισθοί ή οι συντάξεις. Δεν συζητάγαμε για το αν θα πτωχεύσει η χώρα. Τον Νοέμβριο δεν συζητάγαμε για το εάν θα έχουν λεφτά τα μηχανήματα στις τράπεζες. Βγαίναμε από μια μεγάλη δυσκολία, αλλά δεν συζητάγαμε τέτοια πράγματα.
Υποσχεθήκατε αυτά που σας είπα. Δεν εκπληρώσατε τίποτα. Οδηγήσατε τη χώρα στις εκλογές με τη μη συναίνεσή σας στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ασκώντας καταχρηστικά ένα τέτοιο δικαίωμά σας. Πήγατε στις εκλογές, τις κερδίσατε. Είπατε ότι αρχίζει η περήφανη διαπραγμάτευση, αυτή με τις ωραίες κόκκινες γραμμές στο σακάκι, με τις στιλιστικές επιλογές τις λίγο μυστήριες. Ξεκίνησε αυτή η διαπραγμάτευση. Τη διαπραγμάτευση αυτή την κρατήσατε πέντε μήνες, στεγνώνοντας τη χώρα από ρευστό, αφήνοντάς την χωρίς τίποτε, με αγωνία μήνα με το μήνα για το αν θα μπορέσουν να εξασφαλιστούν τα χρήματα για τους μισθούς και τις συντάξεις. Φτάσατε στο τέλος του τετραμήνου που πήρατε εσείς με την πλάτη πια κολλημένη στον τοίχο. Διερωτώμαι: Σας ξέφυγαν όλα αυτά; Κατά λάθος έγιναν; Δεν πήρε χαμπάρι η Κυβέρνηση ότι εκεί πάμε; Ποια είναι η αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;
Η αλήθεια είναι ότι εκτελείτε εξαρχής ένα οργανωμένο σχέδιο. Υπάρχει η κρυφή ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ. Πίσω από τις ρητορείες της αντι-νεοφιλελεύθερης Ευρώπης και της άλλης Ευρώπης που οραματίζονται και του δήθεν ευρωπαϊσμού, στην πραγματικότητα μάς οδηγούν με μαθηματικό τρόπο σε μία ψήφο που νομίζουν ότι θα πραγματώσει το σχέδιό τους. Ποιο σχέδιο; Το να βρεθούμε εκτός της Ευρώπης. Σας λέμε, λοιπόν, πάρα πολύ καθαρά: O ελληνικός λαός σάς πήρε χαμπάρι. Την Κυριακή θα δώσει την απάντησή του. Και η απάντησή του θα είναι ΝΑΙ στην Ευρώπη.»